(แทรกรูปลงกระทู้ไม่ได้ น้องปวดร้าววววว)
"เวลาเรารักใคร หัวใจมันก็จะสั่นๆ ยังไงล่ะคะ นั่นแหละที่เรียกว่า 'รัก' ล่ะ"
สาวน้อยยื่นกล่องของขวัญในมือให้พร้อมกับรอยยิ้มเจิดจ้า สร้อยข้อมือที่มี "หัวใจ" ของเธออยู่ในนั้น "หัวใจ" ที่จะส่งผ่านไปให้หมอคนหนึ่งที่เธอเคารพรักเหลือเกิน
หมอคนนั้นมีหัวใจอบอุ่นอ่อนโยน หมอที่ไม่ว่าอย่างไรก็จะพยายามรักษาเธอให้ถึงที่สุด ไม่เคยยอมแพ้ และไม่เคยผิดคำสัญญา
เธอจึงอยากให้หมอคนนั้น และ 'ลุง' ได้เข้าใจหัวใจกันสักที โดยที่ปรารถนาให้หัวใจของเธอ...เป็นสายใยเชื่อมโยงพวกเขาเอาไว้
...........
วินาทีที่หมอฮอมองกล่องของขวัญแล้วยิ้ม เขาคงรู้แล้วว่าอาการ 'ใจสั่น' ที่ผ่านมามันคือความรู้สึกอะไร
เพราะภาพที่ปรากฎอยู่ในความคิดก็มีเพียง 'เธอ' คนนั้นเพียงคนเดียว
ผู้หญิงที่ยิ้มให้เขา แม้ในวันที่เขาหลงทาง ผู้หญิงที่ยื่นลูกอมสองสามเม็ดให้ พร้อมกับบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ฉันรู้จักคุณดีค่ะ ฉันรู้ว่าคุณเป็นยังไง เพราะอย่างนั้น ฉันจะเชื่อใจคุณและรอคุณกลับมา"
แม้เขาจะเคยต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำรุนแรง เพียงเพื่อปกปิดรอยแผลในใจที่เกิดเว้าแหว่งขึ้นมาอีกครั้ง แม้เธอจะสมควรโกรธเกลียดเขา
แต่ก็มีเพียงเธอ...ที่ทำให้เขาได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง
ทำให้เขาได้รู้ว่าโลกใบใหม่นี้ แม้จะยังคงเหมือนโลกใบเดิม ที่เต็มไปด้วยอำนาจไร้รูปร่าง คอยกดข่มผู้คนด้วยความไม่เท่าเทียม
แม้จะยังมีคนเห็นเขาเป็นเช่นสุนัข ที่จะสามารถออกคำสั่งซ้ายขวาอย่างไรก็ได้
แต่ถึงกระนั้น ก็ยังเป็นเธอ
ที่ทำให้เขาเห็นถึงความรัก...แม้จะไม่ได้ทำให้ใจสั่น แต่ก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยนจากแม่
เห็นความเป็นห่วง จากผู้คนมากมายที่เขาเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยในช่วงสั้นๆ
ได้เห็น...ว่าเขายังเป็นหมอ เป็นคนที่มีคุณค่า
เธอผู้นั้นเป็นหมอของเขา หมอที่คอยเยียวยารักษาจิตใจให้ค่อยๆ กลับมาดีขึ้นใหม่อีกครั้ง เพียงแค่คำว่า "ฉันจะรอ"
และเขาจะกลับมา...เพราะไม่อยากหนีหน้าเธอไปแบบนี้อีกแล้ว
...................
แต่แล้วแสงสว่างเล็กๆ ดวงหนึ่งในชีวิตเขา กลับวูบลับ...ดับหายไปตลอดกาล
ทว่าสิ่งที่เด็กสาวคนนั้นทิ้งเอาไว้ให้เขา กลับเป็นการปอกเปลือกหญิงสาวคนหนึ่ง
คนที่เขามองว่าเธอเข้มแข็ง คนที่รับมือกับทุกๆ สิ่งได้ คนที่เชื่อใจเขา
วันนี้เธอกลายเป็นคนอ่อนแอ เธอร้องไห้เพราะทุกอย่างที่ถาโถมเข้ามาในคราเดียว
เธอทำให้เขาสามารถเอ่ยปฏิเสธความรุ่งโรจน์เบื้องหน้า ไร้ความใยดีกับผลประโยชน์ที่จะตามมา
เพียงเพราะในตอนนี้ เธอคือ "คนไข้คนสำคัญ" ของเขา
คนที่เขาต้องการเยียวยาเธอด้วยหัวใจของเขาเอง
ดังนั้นมันจึงไม่สำคัญเลย...ไม่สำคัญแม้แต่น้อยว่าเขาจะต้องเจ็บปวด จะต้องตายหรือไม่
ไม่สำคัญเลยสักนิด แม้จะรู้ว่ากล่องเข็มที่ทำให้เขาสามารถข้ามผ่านกาลเวลา สิ่งเดียวที่ทำให้เขา 'ไม่ตาย' ไม่ได้อยู่กับเขาอีกแล้ว
วินาทีนั้นชีวิตเขาไม่สำคัญ แม้ความตายก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
แต่เป็นเธอ...
.............................
EP. นี้ไม่ร้องไห้ แต่จุกอก เจ็บปวดมากกกกกกก...
น้องฮาราของพี่ TT^TT
แต่เชื่อแน่ว่าฮารา และสิ่งที่เธอทำเอาไว้ จะส่งผลถึงความสัมพันธ์ของหมอฮอและหมอชเวอย่างแน่นอน
ตอนหน้าจะต้องเป็นตอนที่มีอะไรพัฒนาขึ้นแน่ๆ เราเชื่ออย่างนั้น (ไม่ว่ากอดปลอบหรือคิสซีนก็น่าจะตอนหน้า หรือไม่ก็อีกตอนนี่แหละ//รออย่างมีความหวัง)
กลายเป็นว่า คนที่รู้ใจตัวเองก่อนกลับเป็นหมอชเวซะนี่ 555555555 อิพี่หมอฮอเพิ่งมาแน่ใจชัดๆ ก็ตอนน้องฮาราบอกนี่เอง คือแววตาออกมากว่า เออ...มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ทำนองนั้น 55555
เรื่องนี้ดีนะคะ พระนางไม่งี่เง่า นางเอกเข้าใจพระเอกจริงๆ คือเข้าใจแม้กระทั่งว่าจะโดนว่าแรงแบบนั้น แต่เธอก็ยังเข้าใจ เชื่อใจ และจะรอ อะไรจะดีปานนั้นแม่คุณเอ้ย พระเอกก็ไม่อีโก้ ไม่ใช่ว่าตัวเองรู้ตัวว่าผิดแต่เก๊กไม่ยอมขอโทษ คือดีอ่ะ แถมซีนนั่งแท็กซี่ตามคือใจมาก ปกติไม่ค่อยเห็นพระเอกทำแบบนั้นกัน เวลาเห็นนางเอกไปกับพระรอง พระเอกส่วนมากก็จะมองตามตาละห้อย ปล่อยให้เธอไป แล้วตัวเองมาซึมคนเดียวงี้ แต่หมอฮอไม่ค่ะ! หมอฮอตามไปเลย คือมันดี มันเริ่ด มันได้ใจจริงๆ 55555555555
ตอนนี้อุปสรรคในโลกใหม่ของหมอฮอก็จะเพิ่มเวลขึ้นเรื่อยๆ ละ จากหมอแจฮา ที่เริ่มจะเล่นงานหมอฮอทุกทางแล้ว และน่าเป็นห่วงว่าเมื่อ ผอ. นั้นได้รับผลประโยชน์ที่ตัวเองอยากได้หมดเรียบร้อยแล้ว หมอฮอจะกลายเป็น "เบี้ยหมากไร้ประโยชน์" ที่ต้องกำจัดรึเปล่า หรือจะเก็บเอาไว้เป็นเครื่องมือ และใช้ความเหนือกว่าของความลับที่ตัวเองกำเอาไว้เป็นตัวกดหมอฮอกันแน่
มันดี มันพีคขึ้นทุกตอน 555555
พีคในพีค คือไม่มีตัวอย่าง ep 11 ค่าาาาาา รอไปอีก 6 วันค่าาาาาาา กรีดร้องงงงงงงงงงงงง น้องรับบ่ได้!!!
[ชวนคุย+สปอยด์ EP.10] Deserving of the name : และแล้วก็รู้ถึงคำว่า "รัก"
"เวลาเรารักใคร หัวใจมันก็จะสั่นๆ ยังไงล่ะคะ นั่นแหละที่เรียกว่า 'รัก' ล่ะ"
สาวน้อยยื่นกล่องของขวัญในมือให้พร้อมกับรอยยิ้มเจิดจ้า สร้อยข้อมือที่มี "หัวใจ" ของเธออยู่ในนั้น "หัวใจ" ที่จะส่งผ่านไปให้หมอคนหนึ่งที่เธอเคารพรักเหลือเกิน
หมอคนนั้นมีหัวใจอบอุ่นอ่อนโยน หมอที่ไม่ว่าอย่างไรก็จะพยายามรักษาเธอให้ถึงที่สุด ไม่เคยยอมแพ้ และไม่เคยผิดคำสัญญา
เธอจึงอยากให้หมอคนนั้น และ 'ลุง' ได้เข้าใจหัวใจกันสักที โดยที่ปรารถนาให้หัวใจของเธอ...เป็นสายใยเชื่อมโยงพวกเขาเอาไว้
...........
วินาทีที่หมอฮอมองกล่องของขวัญแล้วยิ้ม เขาคงรู้แล้วว่าอาการ 'ใจสั่น' ที่ผ่านมามันคือความรู้สึกอะไร
เพราะภาพที่ปรากฎอยู่ในความคิดก็มีเพียง 'เธอ' คนนั้นเพียงคนเดียว
ผู้หญิงที่ยิ้มให้เขา แม้ในวันที่เขาหลงทาง ผู้หญิงที่ยื่นลูกอมสองสามเม็ดให้ พร้อมกับบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ฉันรู้จักคุณดีค่ะ ฉันรู้ว่าคุณเป็นยังไง เพราะอย่างนั้น ฉันจะเชื่อใจคุณและรอคุณกลับมา"
แม้เขาจะเคยต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำรุนแรง เพียงเพื่อปกปิดรอยแผลในใจที่เกิดเว้าแหว่งขึ้นมาอีกครั้ง แม้เธอจะสมควรโกรธเกลียดเขา
แต่ก็มีเพียงเธอ...ที่ทำให้เขาได้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง
ทำให้เขาได้รู้ว่าโลกใบใหม่นี้ แม้จะยังคงเหมือนโลกใบเดิม ที่เต็มไปด้วยอำนาจไร้รูปร่าง คอยกดข่มผู้คนด้วยความไม่เท่าเทียม
แม้จะยังมีคนเห็นเขาเป็นเช่นสุนัข ที่จะสามารถออกคำสั่งซ้ายขวาอย่างไรก็ได้
แต่ถึงกระนั้น ก็ยังเป็นเธอ
ที่ทำให้เขาเห็นถึงความรัก...แม้จะไม่ได้ทำให้ใจสั่น แต่ก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยนจากแม่
เห็นความเป็นห่วง จากผู้คนมากมายที่เขาเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยในช่วงสั้นๆ
ได้เห็น...ว่าเขายังเป็นหมอ เป็นคนที่มีคุณค่า
เธอผู้นั้นเป็นหมอของเขา หมอที่คอยเยียวยารักษาจิตใจให้ค่อยๆ กลับมาดีขึ้นใหม่อีกครั้ง เพียงแค่คำว่า "ฉันจะรอ"
และเขาจะกลับมา...เพราะไม่อยากหนีหน้าเธอไปแบบนี้อีกแล้ว
...................
แต่แล้วแสงสว่างเล็กๆ ดวงหนึ่งในชีวิตเขา กลับวูบลับ...ดับหายไปตลอดกาล
ทว่าสิ่งที่เด็กสาวคนนั้นทิ้งเอาไว้ให้เขา กลับเป็นการปอกเปลือกหญิงสาวคนหนึ่ง
คนที่เขามองว่าเธอเข้มแข็ง คนที่รับมือกับทุกๆ สิ่งได้ คนที่เชื่อใจเขา
วันนี้เธอกลายเป็นคนอ่อนแอ เธอร้องไห้เพราะทุกอย่างที่ถาโถมเข้ามาในคราเดียว
เธอทำให้เขาสามารถเอ่ยปฏิเสธความรุ่งโรจน์เบื้องหน้า ไร้ความใยดีกับผลประโยชน์ที่จะตามมา
เพียงเพราะในตอนนี้ เธอคือ "คนไข้คนสำคัญ" ของเขา
คนที่เขาต้องการเยียวยาเธอด้วยหัวใจของเขาเอง
ดังนั้นมันจึงไม่สำคัญเลย...ไม่สำคัญแม้แต่น้อยว่าเขาจะต้องเจ็บปวด จะต้องตายหรือไม่
ไม่สำคัญเลยสักนิด แม้จะรู้ว่ากล่องเข็มที่ทำให้เขาสามารถข้ามผ่านกาลเวลา สิ่งเดียวที่ทำให้เขา 'ไม่ตาย' ไม่ได้อยู่กับเขาอีกแล้ว
วินาทีนั้นชีวิตเขาไม่สำคัญ แม้ความตายก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
แต่เป็นเธอ...
.............................
EP. นี้ไม่ร้องไห้ แต่จุกอก เจ็บปวดมากกกกกกก...
น้องฮาราของพี่ TT^TT
แต่เชื่อแน่ว่าฮารา และสิ่งที่เธอทำเอาไว้ จะส่งผลถึงความสัมพันธ์ของหมอฮอและหมอชเวอย่างแน่นอน
ตอนหน้าจะต้องเป็นตอนที่มีอะไรพัฒนาขึ้นแน่ๆ เราเชื่ออย่างนั้น (ไม่ว่ากอดปลอบหรือคิสซีนก็น่าจะตอนหน้า หรือไม่ก็อีกตอนนี่แหละ//รออย่างมีความหวัง)
กลายเป็นว่า คนที่รู้ใจตัวเองก่อนกลับเป็นหมอชเวซะนี่ 555555555 อิพี่หมอฮอเพิ่งมาแน่ใจชัดๆ ก็ตอนน้องฮาราบอกนี่เอง คือแววตาออกมากว่า เออ...มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ทำนองนั้น 55555
เรื่องนี้ดีนะคะ พระนางไม่งี่เง่า นางเอกเข้าใจพระเอกจริงๆ คือเข้าใจแม้กระทั่งว่าจะโดนว่าแรงแบบนั้น แต่เธอก็ยังเข้าใจ เชื่อใจ และจะรอ อะไรจะดีปานนั้นแม่คุณเอ้ย พระเอกก็ไม่อีโก้ ไม่ใช่ว่าตัวเองรู้ตัวว่าผิดแต่เก๊กไม่ยอมขอโทษ คือดีอ่ะ แถมซีนนั่งแท็กซี่ตามคือใจมาก ปกติไม่ค่อยเห็นพระเอกทำแบบนั้นกัน เวลาเห็นนางเอกไปกับพระรอง พระเอกส่วนมากก็จะมองตามตาละห้อย ปล่อยให้เธอไป แล้วตัวเองมาซึมคนเดียวงี้ แต่หมอฮอไม่ค่ะ! หมอฮอตามไปเลย คือมันดี มันเริ่ด มันได้ใจจริงๆ 55555555555
ตอนนี้อุปสรรคในโลกใหม่ของหมอฮอก็จะเพิ่มเวลขึ้นเรื่อยๆ ละ จากหมอแจฮา ที่เริ่มจะเล่นงานหมอฮอทุกทางแล้ว และน่าเป็นห่วงว่าเมื่อ ผอ. นั้นได้รับผลประโยชน์ที่ตัวเองอยากได้หมดเรียบร้อยแล้ว หมอฮอจะกลายเป็น "เบี้ยหมากไร้ประโยชน์" ที่ต้องกำจัดรึเปล่า หรือจะเก็บเอาไว้เป็นเครื่องมือ และใช้ความเหนือกว่าของความลับที่ตัวเองกำเอาไว้เป็นตัวกดหมอฮอกันแน่
มันดี มันพีคขึ้นทุกตอน 555555
พีคในพีค คือไม่มีตัวอย่าง ep 11 ค่าาาาาา รอไปอีก 6 วันค่าาาาาาา กรีดร้องงงงงงงงงงงงง น้องรับบ่ได้!!!