ปกติรีวิวร้านอาหาร สถานที่ท่องเที่ยว เมื่อก่อนชอบวิจารณ์หนัง แต่ในวงเล็กๆ พอดีได้ไปดูภาพยนตร์เรื่องนี้ สังเกตว่าเป็นหนังสยองขวัญที่เล่นกับปมจิตเวช มากกว่าจะเป็นผี ดูจบ ลองหาข้อมูล ไม่มีคนพูดถึงในแง่นี้เลย เลยขอมาเล่าในมุมมองที่แตกต่างกันบ้างนะครับ คงไม่ลงลึกในเรื่องโรคมาก ขอให้คุณหมอผู้รู้จริงเป็นคนให้ข้อมูลต่อจะดีกว่า
โรคจิตเวช ผู้ป่วยบางคน เกิดจากอาการทางร่างกาย โรคจิตเวชสามารถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้อีกด้วย
ตัวเอกเติบโตมาในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจปี ๔๐ โดยครอบครัวของตัวเองและเพื่อนสนิทล้มละลาย ผลจากครั้งนั้น คุณพ่อมีปัญหาทางจิต พูดคนเดียว แต่งตัวไปทำงาน แต่ไม่ได้ทำงานจริง คุณแม่กดดันที่ต้องขายของเลี้ยงดูครอบครัว โดยตัวเอกยังไม่เข้าใจ ปรับตัวเข้ากับการล่มสลายทางการเงินของครอบครัวไม่ได้
ลูกสาวตัวเอก มีอาการนอนละเมอ ซึ่งทางการแพทย์ถือว่า การนอนละเมอ เป็นโรคทางจิตเวชอีกชนิดหนึ่ง อาการแปลกๆที่เกิดขึ้นแล้วตัวเอกเองเชื่อว่าเป็นผีเพื่อนสนิท เกิดขึ้นหลังจากลูกสาวไปยังคอนโดร้าง ได้พบภาพวาด ได้อ่านข้อความในเพจเจอร์ ได้ฟังเพลง เท่ากับว่าได้บันทึกข้อมูลเหล่านี้ลงไปในสมอง
ช่วงต้นของเรื่องที่ตัวเอกเข้าใจว่ามีผีตามมาที่บ้าน รื้อของ มายืนหน้าห้อง ซีนต่อเนื่องจะเห็นนาฬิกาบอกเวลาครั้งแรกที่ตัวเอกตื่น จนท้ายซีนเดินกลับมาเห็นลูกสาวนอนอยู่ก็มีนาฬิกาบอกเวลาอีกรอบ ผู้เขียนจำเวลาไม่ได้แน่นอน แต่ห่างกันประมาณ ๒๐-๓๐ นาที เชื่อว่า คนที่ตัวเอกเชื่อว่าเป็นผี ก็คือลูกสาวตัวเอกที่นอนละเมอ (กลับมาห้องเห็นลูกสาวนอน ก็คือลูกสาวกลับมานอนต่อหลังจากละเมอแล้ว)
จากข้อมูลจะเห็นได้ชัดว่า พ่อของตัวเอกและลูกสาว มีอาการทางจิตเวช ก็เป็นไปได้ว่าตัวเอกจะป่วยแต่ไม่รู้ตัว พอมีสิ่งเร้ามากระตุ้นคือความเครียดอย่างรุนแรงจากธุรกิจที่กำลังจะล้มละลายตามรอยพ่อที่ตัวเองผิดหวัง และจากตราบาปที่ทิ้งเพื่อนสนิทให้ตายไปคนเดียว เมื่อรวมทั้ง ๒ ข้อนี้เข้าด้วยกัน อาการก็กำเริบขึ้น
มีหลายอย่างที่มองได้ว่าเป็นการปรุงแต่งด้วยภาพจำด้านความคิดของคน เช่น เงาในตึกร้าง ที่คนที่กลัวผี ก็จะทึกทักว่าเป็นเงาผี หรือระบบการโฟกัสของกล้องถ่ายรูปที่ในชีวิตจริงเราก็พอจะเคยเจอกันบ้าง ในการโฟกัสผิดตำแหน่ง โฟกัสในเงา ในมุมที่ไม่มีคน รวมกับการนอนน้อยมากของตัวเอกที่วันท้ายๆถึงกับหลุดควบคุมตัวเองไม่อยู่ (มีการนับวันให้คนดูได้เห็นว่าตัวเอกพักผ่อนน้อยมากมากี่วัน)
การที่ลูกตัวเอกคิดว่าจะตายในวันเกิดครบ ๑๕ ปี ก็เกิดจากการที่ตัวเอกเล่าให้ลูกฟัง แล้วลูกก็ฝังลงจิตใต้สำนึกเช่นเดียวกัน
จะมีก็เพียงแต่เด็กลูกคนงานในไซท์ก่อสร้างเท่านั้น ซึ่งผู้เขียนมองว่า ตึกร้างมักจะมีเรื่องเล่าเรื่องคนตายอยู่แล้ว และก็มักจะมีคนจรจัดขึ้นไปพักอาศัย รวมกับการนอนน้อย และโรคกำเริบ บางทีผู้เขียนก็คิดว่า จริงๆน้องม่อนนี่รอข้างล่าง แต่ตัวเอกขึ้นไปข้างบนคนเดียวแล้วหลอนเอาทั้งหมดก็เป็นไปได้
ก็ถึอว่าแลกเปลี่ยนความคิดกันนะครับ
ข้อมูลอ้างอิง
http://www.doohealthy.com/article/disease/mental/308-health.html
http://www.vcharkarn.com/varticle/41789
[CR] CR รีวิว เพื่อนที่ระลึก หนังสยองขวัญที่เล่นกับปมจิตเวช ไม่ใช่ผี
โรคจิตเวช ผู้ป่วยบางคน เกิดจากอาการทางร่างกาย โรคจิตเวชสามารถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้อีกด้วย
ตัวเอกเติบโตมาในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจปี ๔๐ โดยครอบครัวของตัวเองและเพื่อนสนิทล้มละลาย ผลจากครั้งนั้น คุณพ่อมีปัญหาทางจิต พูดคนเดียว แต่งตัวไปทำงาน แต่ไม่ได้ทำงานจริง คุณแม่กดดันที่ต้องขายของเลี้ยงดูครอบครัว โดยตัวเอกยังไม่เข้าใจ ปรับตัวเข้ากับการล่มสลายทางการเงินของครอบครัวไม่ได้
ลูกสาวตัวเอก มีอาการนอนละเมอ ซึ่งทางการแพทย์ถือว่า การนอนละเมอ เป็นโรคทางจิตเวชอีกชนิดหนึ่ง อาการแปลกๆที่เกิดขึ้นแล้วตัวเอกเองเชื่อว่าเป็นผีเพื่อนสนิท เกิดขึ้นหลังจากลูกสาวไปยังคอนโดร้าง ได้พบภาพวาด ได้อ่านข้อความในเพจเจอร์ ได้ฟังเพลง เท่ากับว่าได้บันทึกข้อมูลเหล่านี้ลงไปในสมอง
ช่วงต้นของเรื่องที่ตัวเอกเข้าใจว่ามีผีตามมาที่บ้าน รื้อของ มายืนหน้าห้อง ซีนต่อเนื่องจะเห็นนาฬิกาบอกเวลาครั้งแรกที่ตัวเอกตื่น จนท้ายซีนเดินกลับมาเห็นลูกสาวนอนอยู่ก็มีนาฬิกาบอกเวลาอีกรอบ ผู้เขียนจำเวลาไม่ได้แน่นอน แต่ห่างกันประมาณ ๒๐-๓๐ นาที เชื่อว่า คนที่ตัวเอกเชื่อว่าเป็นผี ก็คือลูกสาวตัวเอกที่นอนละเมอ (กลับมาห้องเห็นลูกสาวนอน ก็คือลูกสาวกลับมานอนต่อหลังจากละเมอแล้ว)
จากข้อมูลจะเห็นได้ชัดว่า พ่อของตัวเอกและลูกสาว มีอาการทางจิตเวช ก็เป็นไปได้ว่าตัวเอกจะป่วยแต่ไม่รู้ตัว พอมีสิ่งเร้ามากระตุ้นคือความเครียดอย่างรุนแรงจากธุรกิจที่กำลังจะล้มละลายตามรอยพ่อที่ตัวเองผิดหวัง และจากตราบาปที่ทิ้งเพื่อนสนิทให้ตายไปคนเดียว เมื่อรวมทั้ง ๒ ข้อนี้เข้าด้วยกัน อาการก็กำเริบขึ้น
มีหลายอย่างที่มองได้ว่าเป็นการปรุงแต่งด้วยภาพจำด้านความคิดของคน เช่น เงาในตึกร้าง ที่คนที่กลัวผี ก็จะทึกทักว่าเป็นเงาผี หรือระบบการโฟกัสของกล้องถ่ายรูปที่ในชีวิตจริงเราก็พอจะเคยเจอกันบ้าง ในการโฟกัสผิดตำแหน่ง โฟกัสในเงา ในมุมที่ไม่มีคน รวมกับการนอนน้อยมากของตัวเอกที่วันท้ายๆถึงกับหลุดควบคุมตัวเองไม่อยู่ (มีการนับวันให้คนดูได้เห็นว่าตัวเอกพักผ่อนน้อยมากมากี่วัน)
การที่ลูกตัวเอกคิดว่าจะตายในวันเกิดครบ ๑๕ ปี ก็เกิดจากการที่ตัวเอกเล่าให้ลูกฟัง แล้วลูกก็ฝังลงจิตใต้สำนึกเช่นเดียวกัน
จะมีก็เพียงแต่เด็กลูกคนงานในไซท์ก่อสร้างเท่านั้น ซึ่งผู้เขียนมองว่า ตึกร้างมักจะมีเรื่องเล่าเรื่องคนตายอยู่แล้ว และก็มักจะมีคนจรจัดขึ้นไปพักอาศัย รวมกับการนอนน้อย และโรคกำเริบ บางทีผู้เขียนก็คิดว่า จริงๆน้องม่อนนี่รอข้างล่าง แต่ตัวเอกขึ้นไปข้างบนคนเดียวแล้วหลอนเอาทั้งหมดก็เป็นไปได้
ก็ถึอว่าแลกเปลี่ยนความคิดกันนะครับ
ข้อมูลอ้างอิง
http://www.doohealthy.com/article/disease/mental/308-health.html
http://www.vcharkarn.com/varticle/41789