โรคSLE(โรคพุ่มพวง)ไม่น่ากลัว?

กระทู้คำถาม
เศร้าสวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปค่ะ เรื่องวันนี้เป็นเรื่องของโรคพุ่มพวงค่ะ "การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ"
เราป่วยเป็นโรคSLE(โรคพุ่มพวง)ลงระบบไตเมื่อปี2556 เป็นมาจะ4ปีกว่าแล้วกินยาเป็นกำๆกินเหมือนลูกอมเลย
   ผลข้างเคียงของยาPREDNISOLONE ที่เรากินมาตลอดส่งผลเยอะมากทั้งผมร่วง,ตัวบวม,สายตาแย่ลง,กระดูกพรุน,หน้าขึ้นผื่นแดงคล้ายปีกผีเสื้อฯลฯแต่ละคนมักปรากฎอาการแตกต่างกันไปลงคนระบบ
   ถามว่าเราใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้ไหม? ตอบเลยว่าได้ โรคนี้ไม่ติดต่อนะคะ สาเหตุของโรคส่วนหนึ่งมาจากพันธุกรรมและไวรัสต่างๆ เมื่อเป็นแล้วก็ต้องอยู่กับมันให้ได้
   ปฏิบัติตัวตามหมอสั่งแค่ต้องมีระเบียบไม่เหมือนคนทั่วไปที่สุขภาพแข็งแรง เช่น งดกิจกรรมกลางแจ้งที่แดดจัด ใส่เสื้อแขนยาว ทาครีมกันแดด งดขนมถุง น้ำอัดลม ห้ามกินของดิบๆสุกๆ อาหารก็ต้องควบคุมเรื่องการปรุงรสหวาน เค็ม เผ็ด ให้พอดี
   โรคนี้ไม่ได้น่ากลัวหรอกแค่รักษาไม่หาย555 ได้แต่ประคองให้โรคสงบแล้วจะอยู่กับมันได้อย่างแฮปปี้ ส่วนใหญ่จะเกิดในผู้หญิงมากกว่าผู้ชายบางคนตรวจพบตอนโตแล้ว ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละคน
   ตอนเป็นแรกๆก็คิดว่าทำไมต้องเป็นโรคที่คนอื่นไม่ค่อยจะเป็นหลายคนมีอาการซึมเศร้าที่ต้องเป็นโรคแบบนี้ แต่เราต้องทำใจแล้วคิดบวกๆหากิจกรรมให้เยอะๆเข้าไว
ยิ้มอยู่กับโรคsleอย่างไรให้มีความสุข?
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่