ประสบการณ์การทำงานในโรงงาน ครั้งแรก!!!!!

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นประสบการณ์จากการทำงานในบริษัทหนังสือชื่อดังแห่งหนึ่ง
หนูอายุ 15 ปี เข้าสมัครงานแผนก Part time กับเพื่อนๆในรร.หลายคน

-ตอนแรกที่เข้าไป หนูใสๆมากค่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับโลกภายนอก แล้วก็บุคคลภายนอก
ในโรงงานก็ค่อนข้างดีนะคะ พนักงานก็น่ารักค่ะ แต่มีบางส่วนที่แปลกๆ คือไม่คุยกับใครเลย นินทาอย่าเดียว
ตอนนั้นเราทำงานแผนกจัดหนังสือ เราก้อจะเจอแต่พนักงานผญ. ปันหาก้อจะมีแค่ นินทา อิจฉา กันแค่นี้ค่ะ
เราทำแผนกนี้ไปได้ประมาน 1 เดือน จู่ๆหัวหน้าใหญ่ในโรงงานก้อได้เปลี่ยนหัวหน้าแผนกเรา เป็นผช.ชื่อ ปอ (สมมติ)
การทำงานในแผนกก้อเปลี่ยนไปค่ะ ดูเคร่งครัดกว่าเดิม มีการจับผิดมากกว่าเดิม เมื่อเปลี่ยนหัวหน้าใหม่ปุ๊บ
พนักงานผญ.ก้อเริ่มมีปันหากับเด็ก part time แอบไปฟ้องว่าทำงานไม่ดี แย่ อย่างงี้อย่างงั้น จริงบ้างไม่จริงก้อเยอะ
เหมือนพนง.ผญ.เขาไม่ชอบเด็กผญ.อะค่ะ เลยหาเรื่องให้เด็กโดนย้าย ซึงหนึ่งในนั้นก้อมีเรา
คนที่โดนย้ายมี 3 คน ซึ่งจะต้องมีหนึ่งคนไปอยุ่ข้างหลัง เพื่อนเรา 2 คนต่างคนต่างก้อขออยุ่แผนกเดิม
แต่หัวหน้าบอกว่า"ต้องมีหนึ่งคนไปทำงานด้านหลัง" ซึ่งเหลือเราคนเดียว ไม่มีสิทธ์เลือกด้วยว่าจะทำรึไม่
หัวหน้าก้อพาไปด้านหลัง ก้อเป็นมุมใหม่ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

******จุดเปลี่ยนความใสของเราคือแผนกนี้แหละ(แผนกด้านหลัง)
เช้าวันแรกของแผนกใหม่ โชคดีที่เรามีเพื่อนอยุ่ด้านหลังด้วยเลยไม่เหงาแล้วก้อเจอเพื่อนใหม่
ที่มาจากตจว.อีกหลายคน แต่คนที่มีความใสๆเหมือนเราชื่อว่า แพท (สมมติ) เพื่อนเรากับเพื่อนใหม่ทำงานด้วยกันอย่างมีความสุขมาก
แต่หลังแผนกเราก้อจะมีแผนกหลังสุดอีก ซึ่งแผนกนั้นมีแต่ผช. เราที่ทำงานอยุ่แถวนั้น จะเจอทั้งผช.ผญ.
ผญ.บางคนก้อดี แต่มีกลุ่มที่ขี้นินทาอยุ่แผนกด้านข้าง เราหน้าตาไม่ได้ขี้เหร่ ตัวเล็ก หน้าอก38 เอว25 สะโพก36 เพราะฉนั้นก้อมีบ้างที่
ผช.จะเข้ามาทักมาคุยมาแซว แต่คนที่คอยกันผช.พวกนั้นให้ก้อคือหัวหน้าปอ แล้วก้อจะมีผช.คนหนึ่งชื่อ วี(สมมติ)คนนี้อายุ 26เป็นพี่ที่ดูแลเด็ก
Part time เขาดูแลเราดีมาก ดีจนเราต้องบอกว่ามากเกินไป แต่เขาก้อยอมรับตรงๆว่าชอบเรา ซึ่งเราก้อรุ้สึกดีบ้างว่ามีคนมาชอบ แต่ด้วยความที่ว่า
เราเด็กเราเลยไม่คิดอะไร แต่ทุกครั้งที่หัวหน้ามาหารึพี่วีคุยกับเรา แผนกข้างๆจะต้องมองแล้วก้อซุบซิบตลอดแต่เราก้อได้คิดไรแค่งงๆว่านินทาเราเหรอ
แต่คนที่โดนหนักกว่าเราคือเพื่อนที่มาจากตจว.ทึ่ขื่อ แพท แพทเป็นคนที่หุ่นดีมากหน้าตาน่ารัก ซึ่งเธอก้อมีคนคุยอยุ่ในโรงงานอยุ่หนึ่งคน
ชื่อ พี่บอม (สมมติ) เขายังไม่มีแฟนเลยตามจีบแพททางไลน์ คู่นี้พาไปกินข้าวด้วยกัน ไปส่งบ้าน ไปดูหนัง ดูแล้วก้อน่าอิจฉา
จนวันนึงแพทพาพี่บอมมาพบเพื่อนในนั้นก้อมีเราด้วย พี่บอมเขามองเราแปลกๆ เราก้อไม่ได้เอะใจอะไร ก้อคงมองไปงั้นละมั้ง
พอมาอีกวันนึง กลุ่มเพื่อนพี่บอมก้อมองเราตลอดเลย เราเลยให้แพทไปถาม สรุปว่ามีคนชอบเราอยุ่ เลยอยากขอไลน์
แต่เราไม่ชอบคุยกับใครในโซลเชียลบวกกับไม่รุ้ว่าเขาเป็นคนยังไง เราเลยไม่ให้พี่เขาไป
พอทำงานไปเรื่อยๆๆเราก้อยิ่งผูกพันธ์กับพนง.และเพื่อนในโรงงานมากขึ้น แต่ก้อยังมีคนที่นินทาเรากับแพทอยุ่มากเหมือนกัน
แล้วก้อมีวันหนึ่ง หัวหน้าปอเรียกเราไปเดินดูจำนวนงานที่ต้องทำทางด้านหลังตึก เราบอกให้รอเพื่อนเราก่อน
แต่หัวหน้าไม่ฟังเราเลย เราเลยต้องไปกับหัวหน้าแค่ 2 คน เราทั้งคู่ก้อเดินไปดูงานตามปกติ แต่ก้อมีกลุ่มพนง.ด้านหลังมองตาม
ตลอด เราก้อไม่ได้สนอะไร จนตอนเดินกลับ หัวหน้าพาเราไปไหว้คนๆนึงที่เป็นรุ่นพี่ของหัวหน้า เราก้อไหว้ตามปกติ แล้วรุ่นพี่คนนั้น
ก้อพูดว่า"แหม พามาเปิดตัวละสิ" เราก้อนิ่งไปหัวหน้าก้อไม่ได้ตอบกลับแต่หัวเราะแทน เราเลยชิงเดินกลับก่อนระหว่างทางกลับก้อเจอ
แก๊งผช.ที่ทำงานอยุ่ด้านหลังของตึกพอดี ผช.พวกนั้นก้อยิ้มให้แล้วก้อทักคุยปกติแต่หัวหน้าก้อเดินมาบังหน้าเราซะก่อน "มีไรจะคุย คุยกับผม"
ผช.พวกนั้นก้อเงียบ~~~แล้วเรากับหัวหน้าก้อเดินกลับ เรารุ้สึกว่ามันแปลกๆ ที่หัวหน้าพาเราไปไหว้รุ่นพี่คนนั้น
เรามารุ้จากพี่พนง.ว่าหัวหน้าชอบเรา เราก้ออึ้งไปแล้วก้อพยายามหลบหน้าเขาตลอด เพราะไม่อยากโดนนินทา
เรื่องของหัวหน้ากับเราก้อยังไม่มีใครเอาไปนินทากันเท่าไร แต่แพทเนี่ยสิเห็นกี่ทีๆก้อมีแต่คนนินทา
เรื่องทั้งหมดของเรากับเพื่อนเรา ก้อปกติเหมือนเดิมทุกอย่าง
!!จนมาวันสุดท้าย!! มีพี่พนง.ที่เราเคารพเขามากมาบอกกับเราว่า"อยากรุ้มั้ยทำไมคนถึงนินทาแพท"
เราก้อพยักหน้าตอบ "เรารุ้จักคนชื่อบอมที่คุยกับแพทใช่ไหม" เรา"ใช่ค่ะ ทำไมหรอคะ"
พี่พนง."รุ้รึป่าวว่าเพื่อนเราเป็นเมียน้อยเขานะ ผช.คนนั้นมีเมียแล้ว 2 คน" เราก้อได้แต่อึ้ง
วันนั้นเราได้รุ้ว่า แพทไปเป็นเมียน้อยใคร ทำไมคนถึงนินทา คนที่ชอบเราทั้ง 2 คนมีเมียหมดแล้ว
รวมทั้งหัวหน้าด้วย แต่เราโชคดีตรงที่เราไม่เล่นด้วยกับใครเลย แต่เพื่อนเราโดนหลอกหมดทุกเรื่อง
จากที่พวกเราทุกคนใสๆกัน กลับมาขุ่นมัวในวันสุดท้าย ทุกอย่างมันไม่ควรเกิดขึ้น ไม่ควรเป็นเมียน้อยใคร
ตั้งแต่อายุ 15 เรารุ้ทุกอย่างอยุ่คนเดียว เราเลิกงานก้อเลยรีบไปบอกแพท แพทก้อไม่เชื่อแล้วก้อคบกับพี่บอม
จนถึงวันกินเลี้ยงส่งพนง.part time วันนั้นเราสังเกตเพื่อนราว่าหายไปไหน เรามารุ้ที่หลังว่าโดนหลอกเข้า
โรงแรม แต่ดีที่แพทเอาตัวรอดออกมาได้ แพทเลยมาขอโทษเราแล้วก้อเลิกกับพี่บอมทันที

หลังจากทำงานในโรงงานนี้แล้วเราได้อะไรหลายๆอย่างมากถือเป็นประสบการณ์ที่เราจะไม่ลืมเลย
มันทั้งแย่ ทั้งไม่ดี จะจำไปจนตาย

(เราเล่าเก็บไว้อ่านเองด้วย) (ขออภัยสำหรับภาษาที่ไม่ถูกต้องด้วย)
(เรื่องจริงๆมีเยอะกว่านี้มากกกกก) (ถือว่าแชร์ประสบการณ์กันเนอะ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่