คือพ่อผมพึ่งจะเสีย ผมไม่ได้วางแผนชีวิตไว้เลย
เป็นแค่เด็กน้อยที่เรียนไปวันๆ
ซึ่งผมได้เงินก้อนมา ผมคิดว่า ตัวเองอาจจะไม่มีปัญญารักษาไว้
เพราะคนไม่เคยมี มีร้อยใช้ร้อย มีพันใช้พัน
ดังนั้นมีแสนก็หมดแสน
ผมเลยคิดว่าจะต้องมี บ้าน มีรถ มีทุกอย่างที่ราคาสูงๆประเภทที่ต้องผ่อนไว้ก่อน
จะได้ไม่ต้องมาทำงานผ่อนเสียดอก ตอนผมเรียนจบ เพราะผมเรียนจบ เงินเดือนก็แค่หมื่นกว่าๆ
ไม่รู้จะพอกินพอใช้หรือเปล่า แต่ถ้าทำแบบนี้ผมจะไม่มีเงินเก็บเหลือเลย (แต่อาจจะสำรองไว้สองสามแสน)

หรือผมจะเก็บเงินไว้ แต่ไม่มีบ้านไม่มีรถ ค่อยไปมีหลังเรียนจบ (อีกสามสี่ปีและไม่การันตีว่าผมจะจบไหม)
ถ้าทำแบบนี้จะมีเงินเก็บเยอะ ผมไม่คิดถึงเรื่องลงทุนอะไรเลยครับ เพราะไม่มีความรู้กลัวทุนจะหายหมด

ระหว่าง มีทุกอย่าง ไม่มีหนี้ ไม่มีตังเก็บ กับ มีพอถูไถ ไม่มีหนี้(แต่ท้ายที่สุดก็ต้องเป็นหนี้) มีตังเก็บ
อันไหนดีกว่ากันครับ
แต่ใจผมเอนไปทางมีทุกอย่าง เพราะคิดว่า เราไม่สามารถเก็บเงินก้อนได้
เพราะผมเป็นคนนิสัย มีน้อยใช้น้อย มีเยอะใช้เยอะ
แต่ผมไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยนะครับ เพราะปกติ ใช้จ่ายนอกจากปัจจัยหลักแล้ว จ่ายแค่ไม่ถึง2000บาทต่อเดือน
ที่จ่ายน้อย เพราะไม่มีตังให้จ่ายครับ แต่ถ้ามีก็จ่ายเยอะ