ตามหัวข้อค่ะ

คือทางกลับบ้านเราจะต้องเดินผ่านวินสามล้อวินนึง
เขาไม่ได้ร่วมด้วยช่วยกันแซวทั้งวินนะ คนอื่นก็ปกติดี
แต่จะมีอยู่คนนึงอะ แซวทุกครั้งที่เราเดินผ่าน เรากลับจากที่ทำงานก็แซว กลับจากเรียนป.โทดึกๆก็แซว วันหยุดเราออกไปข้างนอก ก็แซว
แซวแบบไม่รู้จักเมื่อยปากมั่งอะ เราไม่เคยตอบโต้เลยนะ เพราะถ้าเกิดมันทำไรขึ้นมาเราก็คงสู้มันไม่ได้  ก็เลยทำเป็นไม่ได้ยินไปซะ
แรกๆเราก็ไม่ได้อะไร ก็คิดว่าเออมันก็ต้องมีบ้าง เรื่องปกติ แต่หลังๆนี่ชักรำคาญแบบไม่ไหวละ
เราเคยแก้ปัญหาโดยเอาหูฟังมาใส่เวลาเดินผ่านตรงนั้น ใส่แบบไม่เปิดเพลงอะ ก็ยังได้ยินมันแซวอยู่ดี
แต่ถ้าวันไหนเราเดินมากับแม่ กับเพื่อน กับผู้ มันจะหุบปากนะ แต่โดยหลักแล้วเราก็ต้องช่วยเหลือตัวเอง เพราะไม่มีใครสามารถอยู่กับเราได้ตลอด พอวันไหนเราเดินมาคนเดียว ก็เอาอีกละ
ตอนนี้ความรู้สึกเราเหมือนได้รับความเดือดร้อนรำคาญอย่างมาก บางวันเราอารมณ์ไม่ดี เรามีเรื่องเครียดมากพออยู่แล้ว พอมาเจออะไรแบบนี้มันก็ยิ่งหงุดหงิด
ที่จริงกระทู้นี้ก็ออกแนวบ่นมากกว่า เรื่องแอคติ้งเป็นผีช่างมันเถอะค่ะ คงไม่ได้ทำจริงๆหรอก

ปล. แท็กอันนี้เพราะไม่รู้จะแท็กอะไรดีค่ะ