ถามในมุมมองของคนไม่รู้เรื่องนะคะ พอดีได้อ่านกระทู้เรื่องยุคต้มยำกุ้ง เลยกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีกตามที่มีคนคอมเม้น
ปีนี้เราขึ้นม.ปลาย ที่บ้านทำธุรกิจส่วนตัว เป็นโรงงานค่ะ พ่อกับแม่ดูเครียดๆกับเรื่องเงินช่วงนี้ พ่อชอบเล่าให้ฟังบ่อยๆ ว่าประมาณปี 45 ธุรกิจไปได้ดีมากๆ มีเงินส่งพี่ชายเรียนอนุบาลเด่นหล้าได้ ทั้งที่เป็นโรงงานไม่ใหญ่ค่ะ
แต่พอปีที่เราต้องเข้าอนุบาล พ่อบอกว่าตอนนั้นเริ่มลำบาก คนรอบข้างที่ทำมาด้วยกันเริ่มล้มละลาย เราเองก็ยังเด็ก ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรมาก จำได้แค่ว่าเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราว และค่อนข้างฝังใจมาจนโต
พอผ่านช่วงนั้นมา ธุรกิจก็พอคงตัวค่ะ ไม่มากเท่าแต่ก่อนแต่ก็ไม่ได้ขัดสนอะไร แต่ช่วงนี้เราเห็นแม่ดูเครียดๆอีกแล้ว แม่เราไม่ค่อยสบาย ต้องไปหาหมอบ่อยๆ เมื่อประมาณปีที่แล้ว แม่เราไปกดเงินจะมาจ่ายค่ารักษาพยาบาล ในบัญชีเหลืออยู่แค่ไม่กี่ร้อย แม่แอบร้องไห้เลยค่ะ เค้าพยายามนิ่งๆ แต่ตากับจมูกเค้าแดง เราก็เลยรู้ว่าเค้าคงแอบร้องไห้ จนพ่อบอกถึงได้แน่ใจว่าวันนั้นเค้าร้องไห้จริงๆ
เราเรียนโรงเรียนเอกชนเมื่อตอนประถม ค่าเทอมเกือบๆสองหมื่นห้า พอมัธยมต้นแม่ก็ให้มาสอบที่โรงเรียนรัฐบาลค่ะ แต่เป็นห้องพิเศษ ค่าเทอมเกือบหมื่นได้ แต่พี่ชายเรียนเอกชนตั้งแต่เล็กจนโต ค่าเทอมก็เกือบสามหมื่น แม่เคยพูดว่า จะส่งพี่ไม่ไหวแล้ว ค่าเทอมแพงจริงๆ แต่พ่อก็บอกว่าให้ทน เพราะอีกปีเดียวพี่ก็จะจบมัธยมแล้วค่ะ พ่อกับแม่ก็เคยพูดเปรยๆว่า ถ้าเรียนมหาลัยคงต้องกู้กยศ.เรียนแล้ว เราเลยสงสัยว่าเศรษฐกิจแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ
เราก็ไม่รู้ว่าเป็นแค่ในแวดวงธุรกิจโรงงานด้านนี้รึเปล่า แต่เรากลัวจริงๆ ว่าถ้าวันนึงบ้านเราล้มละลายขึ้นมา เราจะทำยังไง เพราะบ้านที่อยู่ก็ยังผ่อนไม่หมด เหลืออีกสิบปี เศรษฐกิจจะดีขึ้นบ้างไหมคะ เผื่อธุรกิจที่บ้านจะดีขึ้นบ้าง หรือมันเป็นเพราะทำโรงงานผ้า ไม่รู้จริงๆค่ะ