สวัสดีค่ะเพื่อนๆ  นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
ตอนนี้ทำงาน (เรายังเรียนไม่จบ ด็อบไว้2ปีตอนจบม.3และมาต่อม.6กศน.จนจบมีแผนต่อ ปวส.แต่เงินไม่มีเลยต้องหยุดมาเป็นปีแล้ว)
เราเป็นช่างช่วยน้าค่ะทำงานกับน้าเราเป็นช่างซ่อม ช่างไฟ ส่วนเราลูกน้อง โรงงานที่ทำก็ใกล้ๆบ้านนี่ล่ะ
ปล.ขออภัย นี่เป็นตั้งกระทู้ครั้งแรก อาจพิมงงๆไปบ้าง
เริ่มเข้าเรื่องเลยน่ะ คือเราทำงานกับน้ามานานแล้วล่ะ พอมาปีนี้2560ตอนช่วงปีแรกเราออกมาจากน้าเราค่ะ เรามาช่วยพี่ทำงาน ช่วงนั้นน้าเราไม่มีงานด้วย พอช่วงเดือนพฤษภาที่ผ่านมา เราก็ต้องหยุดช่วยพี่ มาทำกับน้าเราเหมือนเดิมค่ะ(เราไม่ได้ทิ้งพี่เราน่ะ ก่อนที่จะทำกับพี่เราบอกก่อนแล้วว่าขอมาทำชั่วคราว ซึ่งเขาไม่ขัดอะไร) พอเรากลับมาทำกับน้าได้สักระยะ เรามาเจอกับ ผช.คนนึง เขาเป็นสัตวบาล ตอนแรกก็แค่มองผ่านๆไม่ได้อะไร เพราะช่วงนั้นเราก็มีคนคุยๆอยู่ แต่คุยได้ไม่นานเราก็เลิกรากันไป เราไม่เสียใจอะไรค่ะ คือไม่ได้อะไรมาก สาเหตุที่เลิกคุยเราจับได้ว่าเค้ากลับไปคุยกับแฟนเก่าค่ะ เรารู้มาตลอดแต่ไม่เคยพูดอะไรออกไปหวังว่าสักวันเค้าคงจะสารภาพมาเอง เราไม่อยากทำลายความรู้สึกเขา แต่เอาจริงๆแอบนอยด์ๆน่ะ หลังจากเลิกคุยตั้งแต่สิ้นเดือนมิถุนา เราก็ทำงานปกติใช้ชีวิตประจำวันไปชิลๆ เราเจอผช.หรือสัตวบาลคนนี้(เรียกสั้นๆว่าหมอล่ะกัน) ตอนแรกเฉยๆค่ะ บางทีหมอขี่จักรยานผ่านเรายังมองหน้าเขาแบบกวนทีนอยู่เลย เขาเป็นผช.สูง ผิวคล้ำ(จัดว่าดำเลยล่ะ5555แต่ไม่ดำปี๋หรอก) หุ่นล่ำๆ มีน้ำมีนวล ไม่ถึงกับอ้วน หุ่นพอดีเลย  เป็นประจำทุกวันที่เราทำงานก็จะต้องได้เจอเขา  แต่น้าเรา555+นางบอกว่าไม่ชอบผช.คนนี้เอาเสียเลย หน้าตาดูเกเรมาก พูดง่ายๆ กวนทรีนนั่นหล่ะ ซึ่งแรกๆเราเองก็ไม่ชอบเหมือนกัน ไม่ชอบเพราะคำพูดน้านั่นแหล่ะ555+บ้าเน้อะ น้าบอกไม่ถูกโฉลก เราก็เฉยๆมาพักนึง แต่พักหลังๆ เราแอบรู้สึกว่า อืมม์...เหมือนจะชอบก็ไม่เชิงอ่ะ เป็นเพราะสาเหตุที่เราเคยสบตากันเปล่าไม่รู้น่ะ เวลาน้าเราขับรถผ่าน ซึ่งหมอเค้าก็อยู่บนรถ เราก็อยู่หลังรถ2คนกับน้อง ระหว่างที่ผ่านหมอเค้าจะมีหมวกใส่อยู่ตลอดเวลา มีผ้าปิดจมูกอันนึงปิดปากไว้ ระหว่างที่ผ่าน เราหันไปมองแบบ มองเลยนะเว้ยมองตาเลยล่ะ ปรากฎว่าเขาก็มองตอบแบบไม่ละสายตาเลย เราก็เลยทำแบบมองอย่างอื่นแทน อิอิ มองเพราะอะไรตอนนั้นเราเองไม่รู้ (แต่แอบหลงว่าเค้าคงมีชอบนิดๆล่ะ555555งานมโน)และก็มีอยู่ช่วงนึงเค้าปั่นจักรยานมา ส่วนเรานั่งอยู่บนขอบรถ นึกออกม้ะ!!! เราหันไปมองเค้า ตอนนั้นเค้าทำปากกาหล่น เค้าก้มเก็บปากกา ระหว่างก้มเก็บเค้าเงยหน้ามามองเรา3รอบซึ่งเราก็มองเค้าแบบปกติไรงี้ แต่ไม่ละสายตาน่ะ มองปกติ ไม่ได้มองแบบจะกลืนกินน่ะเพื่อนๆ แล้วเค้าก็ปั่นจักรยานผ่านไป แต่ก็ยังหันมาสบตาอีก อิอิ เขิลไปที
แต่ช่วงหลังๆเราไม่ค่อยได้เห็นกันเพราะเค้าต้องทำวัคซีนอีกฝั่งนึง นานครั้งถึงจะเห็นหน้า อ่อ???ลืมบอกไปเค้าพักอยู่ห้องในที่ทำงานเป็นห้องพักหมอ เค้ามาจากไหนอันนี้เราไมารู้เพราะไม่เคยคุยกันเลยสักครั้ง อีกอย่างเราก็ไม่รู้ว่าเขามีคนของใจอยู่หรือเปล่า แต่ขอบอกค่ะ ว่าเขาไม่มีโทรศัพท์นะ เราไม่เคยเห็นเขาพกโทรศัพท์เลยตั้งแต่มาแล้ว อันนี้เรารู้สึกได้เองนะ ใช่ป่าวไม่รู้-_-  และมีช่วงนึงเค้ามาคุมเด็กฝึกงานช่วงเช้า เรามาทำงานพอดี เอาของลงเสร้จไรเสร้จ เราแอบหันไปเห็นเขาสูบบุหรี่แป้ปนึงแล้วเดินเข้ามา เขายืนอยู่อีกฝั่งนึงซึ่งเรามองเห็นกันแต่ระหว่างเรามีต้นเสากั้นอยู่ก็แอบเห็นเขาเอียงหัวแบบมามอง เห็นสายตาเขามองมาที่เรา เราก็รู้แต่ทำเป็นมองอย่างอื่นแบบไม่รู้ไม่ชี้ไป แต่จริงๆอยากสบตาแหล่ะ แต่เราสังเกตุว่าบางทีเขาอาจไมาได้รู้สึกอะไรกับเราหรือเปล่า เพราะทุกทีที่เจอกันหลังๆเค้าไม่ค่อยมองเลย เป็นเพราะอยู่ท่ามกลางหมู่คนรึเปล่าเพราะเค้าไม่เคยสบตาเราสักครั้งเวลาอยู่กับคนเยอะๆหรือพวกหมอด้วยกันเยอะๆ  แต่ก็มีบางครั้งที่เค้านั่งอยู่บนรถเราทำงานอยู่และหางตาเหลือบไปเห็นว่าเค้ามองเราอยู่ตอนนั้นเรากำลังคุยกับน้าไปด้วยทำงานไปด้วย เราไม่ได้สัมผัสและไม่รู้จักนิสัยใจคอ ว่าเค้าเป็นคนยังไงยังไม่เคยคุยกันเเม้แต่ครั้งเดียว หลังๆเหมือนไม่ค่อยได้เจอด้วยแหล่ะ แต่เท่าที่เรามองเค้าน่าจะขี้อายอยู่บ้างแหล่ะ แบบเป็นผู้ชายประเภท นิ่งๆ แต่เวลาเขาอยู่กับหมอด้วยกันหรือคนอื่นๆที่สนิท เขาดูเฮฮามากน่ะ น่าจะเป็นคนตลกอยู่แหล่ะ  เหมือนช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอเขาเลยอีกอย่างอาทิตที่แล้วเราหยุดไป14วันเต็มๆ เนื่องจากไข้ ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด อ้อ???ลืมไป ช่วงที่เราหยุด มีอยู่วันนึงเราไปร้านค้า โคตะระ บังเอิญเลย ดันไปเจอเค้าที่ร้านค้า พยายามเก็บอาการสุดๆ แต่เรามองออกว่าเขาแบบเขิลรึเปล่าไม่รู้ เขาทำเดินไปหยิบอะไรซักอย่างพักนึงอ่ะ แล้วก็ไม่ยอมเดินออกมาน่ะทั้งๆที่เดินไปแต่ไม่หยิบมาอันเดียวยืนซ้ะนานเลยแถมหลบอีกต่างหาก ไอเราก็ไม่กล้ามองอายเหมือนกัน หน้าสด5555+ พอซื้อเสร้จเรารีบขี่รถกลับเลยครับทีนี้ ใจสั่นไปทีไม่คิดว่าจะได้เจอ เพราะเขาเหมือนไม่ค่อยออกร้านเลย คงทำกับข้าวกินเองล่ะมั่ง ถ้าคิดอีกแง่ มาซื้อของให้แฟนทำกับข้าวป่าวไม่รู้ เห้อ...แต่คนบ้าอะไรถ้าแฟนมาอยู่ด้วยก็ต้องเห็นต้องออกมาตลาดนัดมาร้านค้าบ้าง จะอยู่อะไรแต่ในห้อง เขาคงอยู่ตัวคนเดียวแหล่ะ แต่ตอนนี้คือเราชอบเขา เราไม่รุ้ว่าเขาชอบเรามั้ย เราควรทำยังไงเพื่อให้เขารู้โดยที่เราเป็นผู้หญิงไม่ต้องเอ่ยปากบอกเขาว่าเราชอบ อยากให้มีความสัมพันธ์ที่ดี อาจจะเป็นในรูปแบบเพื่อนก็ได้ ควรทักทายหรือส่งซิกอะไรยังไง แล้วมีวิธีไหนที่ทำให้เขารับรู้ว่าเราชอบ และจะรู้ได้ยังไงว่าเขาก็ชอบเรา หรือไม่ชอบ ประเด็นก็คือทำไงให้เขารู้ดีเป็นการทักทายแบบไหนที่คิดว่าดีที่สุด ส่วนเขาจะชอบไม่ชอบอันนี้ก็อีกเรื่องนึง เราตัดตรงนี้ออกไป ไม่อยากให้ความหวังหรือหวังอะไรมากไป ขอคำแนะนำหน่อย
ปล.เรากับเค้าอายุน่าจะห่างกันประมาน6-7ปีเลยล่ะ เราเรียนไม่จบ ส่วนเค้าจบป.ตรี อืมม์...