เมื่อวานผมกับน้า Santa Rosa ปั่นออกำลังกายจากศรีราชาไปบางแสน ไปไหว้เสด็จพ่อ ร.๕ ที่วัดแสนสุข
แล้วก็เลยไปเขาสามมุกและตั้งใจเดินทางไปต่อที่ตึกแดงอ่างศิลา ระหว่างที่จะผ่านร้าน Monkey Seafood ยางแบนแต๋อีกแล้วครับ
คิดว่าคงเหยียบโดนเศษขวดเบียร์หรือขวดกระทิงแดงที่แตกกระจายอยู่ก่อนหน้านี้ ประกอบกับยางผมเก่าจนแตกลายงาแล้วด้วย 555


ปะเสร็จแล้วสูบลมอยู่นานก็ไม่เข้า คิดว่ายางปะคงเสื่อม ตัดสินใจจูงรถกลับเพราะจะได้ว่าผ่านร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์มา 4-5 กม.
ความประทับใจแรกเลย คือมีคุณลุงมาสด้าสีเขียวเก่าๆคันนึงอาสาพาไปส่งที่ร้านให้ ผมขอขอบคุณมากครับในความมีน้ำใจ



ความประทับที่สองคือ ช่างซ่อมมอเตอร์ไซค์เป็นน้องผู้หญิงครับ

คล่องแคล่วมากเลยครับ แกะออกมาเสร็จน้องเช็คแล้วหันมาบอกว่า "พี่คะ พี่ปะไม่ตรงรูค่ะ พลาดไปนิดเดียว" 555 อายมากครับ
ปะเสร็จเช็คบิลมา 20 บาทครับ

ผม: "น้องครับนึกไงมาทำงานซ่อมมอเตอร์ไซค์ครับ"
น้อง: "ช่วยพ่อน่ะค่ะ เดี๋ยวแกไม่ให้ค่าเทอม"
ผม: "เรียนที่ไหนล่ะ เรียนช่างเหรอ"
น้อง: "เรียน ม.เกษตร บางเขน สัตวบาลค่ะ"
ผม: ตึ้งโป๊ะ! โอ๊ ไม่ธรรมดาเลย "นึกยังไงเรียนสาขานี้ล่ะ"
น้อง: "ตอนเรียน ป.ตรี ก็เรียนสาขานี้แหล่ะพี่"
ผม: ตึ้งโป๊ะ! ตึ้งโป๊ะ! ตึ้งโป๊ะ!

รู้สึกเป็นเกียรติมากครับที่ได้ นศ.ป.โท สัตวบาลมาปะยางให้

ปล.น้องเขาพูดจริงหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเชื่อคนง่ายครับ

น้อง"ใบเอิ๊น" (พี่ปรับให้ขาวสุดแล้วนะ 555)