ท่ามกลางการรอคอยและคาดหวังของคอนิยายและคอละครมาอย่างยาวนานหลายปี รากนครา ในแบบฉบับของค่ายActArt ปี 2560 เป็นไปตามที่หวังมาก ละครสนุก เดินเรื่องเร็วแต่ได้เนื้อ กระทู้นี้อยากจะพูดถึงการตีความและการแสดงของ 4 ตัวละครหลักที่เหมือนเดินออกมาจากนิยายบ้างค่ะ

ขอละเรื่องสำเนียงเหนือไว้ล่ะกันนะคะ เพราะเท่าที่ดู นักแสดงทุกคนก็พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว บางคนทำได้ดี บางคนทำได้พอตัว แต่เรามองข้ามจุดนั้นไปเลย เพราะการแสดงเอาอยู่มากจนทำให้การพูดเหนือแปร่งไปบ้างไม่ได้เป็นอุปสรรคในการถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครเลย

เจ้าน้อยศุขวงศ์ : การได้ไปเรียนรู้ถึงสิงคโปร์ มีเพื่อนฝูงเป็นชาวต่างชาติ ต่างภาษาและรับราชการให้สยามหลายปี  ทำให้เจ้าน้อยในแบบของหมาก ปริญ คือ บุคลิกของนักการทูตที่แท้จริง รอยยิ้มที่ติดอยู่มุมปากนิดๆ กับสายตาคมฉลาดที่เหมือนวิเคราะห์ฝ่ายตรงข้ามอยู่ตลอดเวลา วาจาที่เฉียบคม แต่ซ่อนความนัย หมากใช้น้ำเสียงในเรื่องนี้ได้ดีเลยล่ะ

เวลาปะทะกับเจ้าหน่อเมือง จะเห็นถึงบุคลิกที่ไม่ได้อ่อนข้อให้ แต่ก็ไม่ได้แข็งกร้าวใส่ก่อน ถึงความคิดและความเชื่อของ 2 คนนี้ จะสวนทางกันแบบขั้วบวกขั้วลบ  

เจ้าน้อยกับเจ้าแม้นเมือง คือ รักแรกพบแบบคนหนุ่มสาวจริงๆ สายตาของหมากที่เห็นแม้นเมืองในฉากแรกที่ดงชมพูป่า คือ ใช่เลย แววตาละมุนแบบตกหลุมรักผู้หญิง เพราะกับมิ่งหล้า แววตาของเจ้าน้อยจะกลายเป็นอ่อนโยนเหมือนพี่ชายที่มองน้องสาว แต่พออยู่กับแม้นเมือง วิธีการพูดจามีการหยอกเย้าในที สายตาเวลาคุยก็มักจะดูกรุ่มกริ่มมีความนัย ซึ่งหมากมีบุคลิกประมาณนี้อยู่แล้ว หมากเลยดูเป็นเจ้าน๊อย เจ้าน้อยแบบที่พี่อ๊อฟว่า

ชอบความสัมพันธ์ของเจ้าน้อย กับ อินทรมาก อินทรในแบบของอาถนอม ที่เป็นทั้งคนสนิทและคนดูแล ส่งเสริมให้เจ้าน้อยดูเป็นผู้ชายที่อารมณ์ดี เป็นคนไม่ตึงจนเกินไปแบบเจ้าหน่อเมือง

เจ้าแม้นเมือง : การถูกปลูกฝังและเลี้ยงดูมาอย่างผู้เสียสละต่อแผ่นดินเกิดทุกลมหายใจ แม้นเมืองในแบบของแต้ว ณฐพร คือ ฐานรากแข็งแกร่งของเชียงเงินอย่างแท้จริง บุคลิกที่ทรนงในศักดิ์ศรีของเชียงเงินตลอดเวลาต่อหน้าผู้อื่น แต่ก็กลายเป็นน้องน้อยของเจ้าหน่อเมืองเสมอ พี่ชายเป็นคนเดียวที่แม้นเมืองยอมให้เห็นความอ่อนแอ

ด้วยฐานันดรตามลำดับความสำคัญต่อแผ่นดินเกิดที่น้อยกว่าน้องสาวอย่างมิ่งหล้า แม้นเมืองแสดงให้เห็นถึงการโอนอ่อนผ่อนตามกับอารมณ์แปรปรวนของมิ่งหล้าได้เสมอ รักน้อง เสียสละให้น้อง จนเมื่อเจอผู้ชายที่ตัวเองก็ประทับใจไม่ต่างกัน ก็ต้องเก็บงำเอาไว้ไม่แสดงออกให้ใครเห็น แต้วเป็นแม้นเมืองที่เหมือนภูเขาน้ำแข็ง สง่างามแต่เด็ดเดี่ยวเยือกเย็น เหมือนกับรอคอยให้ความอบอุ่นของเจ้าน้อยมาหลอมละลายลง ใต้ท่าทีนิ่งเฉย สีหน้าไม่แสดงออกมากเท่าไหร่ แต้วจึงเป็นแม้นเมืองที่ดูคุกรุ่นในใจตลอดเวลา เหมือนหนังสือที่อ่านเท่าไหร่ก็ยังไม่จบ จึงไม่แปลกใจที่เจ้าน้อยจะสนใจตั้งแต่ครั้งแรกพบ

สายตาที่แม้นเมืองมองเจ้าน้อย จะมีทั้งความไม่ชอบใจแต่ก็สนใจในคราวเดียวกัน ฉากที่ดงชมพูป่าในแทบทุกซีนเหมือนเคาะออกมาจากบทประพันธ์เลย

เจ้ามิ่งหล้า : ด้วยฐานันดรที่ถูกยกให้สูงกว่าเพราะชาติกำเนิด ด้วยการปรนนิบัติที่ถูกวางให้สูงกว่าด้วยการเลี้ยงดู ทำให้มิ่งหล้าในแบบของมิว นิษฐา คือ น้องน้อยที่พร้อมงอแง ใจร้อน เอาแต่ใจ และพร้อมที่จะปั่นหัวใครก็ตามเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่วางหมากไว้ไปพร้อมๆกัน มิวยังคงมีโพสเจอร์ที่สง่าสมกับบทเจ้านาย น้ำเสียงที่ใช้กับบ่าวไพร่ เมื่อต้องให้ได้ดั่งใจ ก็ปรี๊ดปร๊าดทันที

ฉากที่แม้นเมืองเอ่ยขอ..ถ้าหากตัวเองตายไป ขอแค่งานเล็กๆก็พอนั้น แววตา ภาษากายที่ใช้ เปลี่ยนทันที มิ่งหล้ารักแม้นเมืองไม่ใช่ไม่รัก แค่รักในแบบของตัวเอง  รัก...แต่ถูกสอนมาให้อยู่เหนือกว่า ต้องดีกว่า ต้องได้มากกว่าเสมอ

มิ่งหล้ารักในความศิวิไลซ์ แววตาที่ชื่นชอบน้ำปรุงฝรั่งจากจักรคำเมื่อเอ่ยถึง หรือ แม้แต่การอยากไปเห็นโลกที่กว้างกว่าเชียงเงินตามคำบอกเล่าของเจ้าน้อย คือ สิ่งที่บ่งบอกได้ดีว่า มิ่งหล้าพร้อมรับการเปลี่ยนแปลงมากกว่าใครในเมืองนี้

ในนิยายเราไม่ได้รู้สึกว่ามิ่งหล้าตกหลุมรักเจ้าน้อยมากเท่าที่เห็นในละคร เจ้าน้อยคือการเห่อของใหม่ คือความแปลกตาแปลกใจ คือ ผู้ชายที่ไม่เหมือนผู้ใดในเชียงเงิน แต่ละครเวอร์ชั่นนี้ เจ้าน้อยคือ รักแรก ชอบการตัดต่อที่ส่งเสริมการแสดงออกทางสายตาของมิวมาก ในหลายๆฉากแค่สายตาที่เหลือบมองไปที่เจ้าน้อยนิดเดียว และหันกลับมามองที่แม้นเมืองนิดเดียว ภาพเล่าเรื่องแล้วว่า มิ่งหล้ารู้แล้วว่าเจ้าน้อยสนใจแม้นเมืองมากกว่าตัวเอง นิสัยที่ไม่ยอมคน ต้องไม่ด้อยกว่าใคร จึงผลักดันให้มิ่งหล้าเริ่มวางแผนใกล้ชิดเจ้าน้อยในที่สุด มิ่งหล้าในแบบของมิว ฉลาด อ้อล้อ ไม่เกรี้ยวกราดตลอดเวลา และมีจริตมารยาจนคนที่โดนปั่นหัวก็พร้อมจะเชื่อทันที

ชอบ 2 คนนี้ในฉากที่มิ่งหล้าเข้ามารอแม้นเมืองเพื่อถามเรื่องเจ้าน้อยในห้องมาก มิ่งหล้าไม่ได้โวยวาย แต่ทุกคำพูด สายตา อากัปกิริยาคือ การรุก เร่งเร้า บีบบังคับ ให้แม้นเมืองยอมรับ จนแม้นเมืองเกือบเก็บอาการไม่อยู่ แต่พอเจอความนิ่ง สงบของพี่สาว มิ่งหล้าฉลาดพอที่จะดึงจังหวะ แล้วเปลี่ยนเกมส์ทันที จากที่เกือบรอดตัว ในที่สุดจิตใจแม้นเมืองจึงเพลี่ยงพล้ำให้การปั่นหัวของน้องสาวจนได้

ทั้งแต้วและมิว ด้วยลุคภายนอกที่มีความคล้ายคลึงกันมาก และมีความสวยใน Mood & Tone ที่แทบจะเหมือนกัน แต่การแสดงและจริตของทั้งคู่ในเรื่องนี้ ทำให้อิมเมจของแม้นเมืองที่สวยนิ่งๆ เย็นๆ อย่างลึกซึ้ง กับ มิ่งหล้าที่สวยคมๆอย่างบาดใจ จนใครๆก็บอกว่าสวยกว่าพี่ ชัดเจนมาก เชื่อเลยว่าถ้าทั้งคู่ถูกสลับบทกัน ด้วยการแสดงแบบนี้ คนดูก็จะเชื่ออีกแบบทันที  เพราะเราเคยเห็นมิวในแบบเย็นตาเย็นใจอย่างหญิงหลงในเพชรกลางไฟ หรือ แต้วในลุคแซ่บๆของคุณนกในเกมเสน่หามาแล้ว

เจ้าหน่อเมือง : หน้าที่ภาระ และคำมั่นสัญญาอย่างแข็งขันต่อเจ้าอา เจ้าหน่อเมือง ในแบบของนิว ชัยพล จึงขึงขัง ดุดัน และยอมหักไม่ยอมงอกับทุกเรื่อง ทุกการปะทะฝีปาก ความคิดและความเชื่อระหว่างเจ้าหน่อเมืองกับเจ้าน้อย นอกจากคำพูดที่ข่มกันไปมา แต่ใช้วาจาอย่างมีอารยะแล้ว นิว เป็นหน่อเมืองที่ส่งสายตายิ้มเยาะเจ้าน้อยตลอดเวลา การกระตุกยิ้มนิดๆที่มุมปาก บ่งบอกอารมณ์ความสมเพชที่เชียงพระคำยอมก้มหัวให้สยามอยู่ในที

กำแพงล้อมของเชียงเงินมิได้เป็นเพียงสิ่งที่กั้นอาณาเขต แต่มันยังปิดกั้นความเปลี่ยนแปลงของโลกภายนอกสู่สายตาของเจ้าหน่อเมือง รวมถึงอคติและความศรัทธาต่อการเป็นอิสระของเชียงเงินอย่างเหลือล้น จึงปิดหูปิดตาเจ้าอุปราชและเจ้าหลวงอีกด้วย นิว เป็นหน่อเมืองที่ดูเป็นนักรบเต็มตัว สายตาคมกล้ามีความครุ่นคิดมุ่งมั่นอยู่ตลอดเวลา หน่อเมืองในแบบของนิว จึงเป็นหน่อเมืองที่เหมือนภูเขาไฟรอการปะทุยากที่จะมีอะไรดับได้ สิ่งที่ดีอีกอย่างคือ นิวเป็นลูกครึ่งที่ดูแล้วไม่แปลกตาในชุดเมืองแบบนี้เลย กลมกลืนไปกับนักแสดงคนอื่นได้อย่างดีจริงๆ

นอกจากโลเคชั่น ฉาก เสื้อผ้า รวมถึงองค์ประกอบศิลป์ต่างๆที่ดีเหลือเกินแล้ว เราชอบการแสดง ของ 4 ตัวละครหลักที่โอบอุ้มละครไปด้วยกัน มันเลยทำให้คาแรคเตอร์ตัวนำ ไม่มีใครยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย

อยากว๊าปไปวันจันทร์หน้าแล้วซิ....