ขออนุญาตโยนดราม่าเรื่องบทอะไรพวกนี้ไปก่อนนะคะ กระทู้นี้ขอชื่นชมฝีมือการแสดงของนักแสดง4คนนี้
กับ2ฉากเด็ดฉากปล่อยของของวัน
น้ำฝน VS มิว นิษฐา
เป็นฉากที่มิ่งหล้าเปิดตัวว่าเป็นศัตรูของปัทมสุดาอย่างเป็นทางการ ฉากที่มิ่งหล้ามั่นใจมากว่าจะทำให้ปัทมสุดาพ่ายแพ้หมดรูปได้
ฉากที่ปัทมสุดาสิ้นหวังไม่มีทางออกแล้ว เหมือนคนกำลังจะตาย และจู่ๆก็มีแสงสว่างให้ชีวิตอยู่รอดกลับคืนมาได้
มิว - เราชอบการใช้สายตาของมิวมาก มิวเล่นฉากนี้เปิดมาด้วยสายตาของผู้ชนะในหมากกระดานนี้
มิวแสดงออกทางสายตาอย่างคนเหนือกว่า ฉลาดกว่า เปลี่ยนเป็นสายตาผิดหวังหลังจากรู้ว่าหม่องหม่องไม่ยอมประหารปัทมสุดา
และสุดท้ายสายตาของผู้ชนะเมื่อได้รับแต่งตั้งเป็นพระบรมราชเทวี มิวทำได้ดีมากๆ จริงๆจะมีฉากนึงตอนท้ายๆที่มิ่งหล้าเป็นต่อ
ด้วยการไปขอเจ้าหญิงเมืองฉานมาอยู่ในปกครอง สีหน้ามิวแสดงออกถึงความลำพอง เหมือนเด็กชนะเกมแล้วได้รางวัล
ซึ่งสีหน้านี้จะต่างจากสีหน้าของน้ำฝน ประหนึ่งเด็กเอาชนะผู้ใหญ่ได้ ซึ่งถูกแล้วเพราะความเหี้ยมโหดของ2คนนี้ต่างกันมาก
มิ่งหล้าถึงจะอยากเอาชนะแต่จะเป็นการเอาชนะแบบไม่ได้ถึงขนาดเอาชีวิตใคร ตรงนี้จะตรงข้ามกับปัทมสุดาสิ้นเชิง
น้ำฝน - ฉากนี้เป็นฉากที่น้ำฝนบอกทุกคนว่าอยากให้ดูที่สุด เป็นฉากที่ตัวละครนี้ลงต่ำสุดถึงเกือบตายแต่จู่ๆก็สามารถขึ้นมาหายใจได้
การแสดงความเกรี้ยวกราดของน้ำฝนตอนแรกที่รู้ว่ามิ่งหล้าคือคนถวายฎีกา แล้วชี้หน้าด่าด้วยความโมโหว่าโดนหยามเกียรติ
จากคนที่ตัวเกลียดที่สุด สีหน้า สายตานี่อยากจะฉีกเลือดฉีกเนื้อของมิ่งหล้า บทต่อมาปัทมสุดาแสร้งพูดถึงหมอหลวง
ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าฆ่าหมอหลวงไปแล้ว แสร้งทำสีหน้าให้หม่องหม่องสงสารว่าถูกกลั่นแกล้ง และสีหน้าที่เปลี่ยนไปทั้งโกรธทั้งรู้สึกภัยมาถึงตัว
เมื่อรู้ว่ามิ่นเป็นพยานให้เรื่องนี้และเล่าทุกอย่าง หลังจากนั้นคือสภาพแบบหมดสิ้นแล้วทุกอย่างลงไปร้องไห้ขอร้องกษัตริย์
ร้องไห้แบบหมดสิ้นแล้วทุกอย่าง แต่วินาทีที่กษัตริย์อภัยโทษโทษประหารให้นี่สายตามีประกายขึ้นมา สายตาน้ำฝนที่มองมิว
ตอนมิ่งหล้าเชิดคอรับการแต่งตั้ง อาฆาตแค้นอย่างที่สุด และจังหวะที่น้ำตาน้ำฝนร่วงแบบพอดิบพอดี นี่คือสุดๆแล้ว
มันจะมีความขึ้นลงของอารมณ์ตัวละครนี้แบบสูงสุดต่ำสุดในฉากเดียว น้ำฝนเอาอยู่จริงๆ
หมาก & แต้ว
ซีนนี้เป็นซีนที่เจ้าน้อยรู้ความจริงเรื่องยาพิษแล้วมาถามแม้นเมืองหาคำตอบ ซีนนี้เป็นซีนที่หน่วงมาก
แต่มันอัดแน่นไปด้วยความรักของคนสองคนที่ไม่ได้พูดออกไปตรงๆว่า "ฉันรักเธอ"
หมาก - ซีนนี้หมากเดินเข้ามาถามแม้นเมืองด้วยความคลางแคลงใจในตัวคนรัก ลองสังเกตสีหน้าและสายตาดู
ที่หมากพูดว่า "บอกพี่ได้มั้ยว่ามันคืออะไร" สีหน้าแววตามีความคลางแคลงใจอยู่ แต่ก็รอฟังเหตุผลจากคนรักอย่างมีสติ
หลังจากแม้นเมืองเริ่มร้องไห้แล้วพูด เจ้าน้อยเริ่มเข้าใจจิตใจคนรักแล้วว่าแม้นเมืองแบกอะไรอยู่ สีหน้าหมากตอนนั้นเปลี่ยนไป
เป็นสงสารคนรัก ภาษากายที่ทำคือเดินเข้าไปหาแล้วกอดปลอบ และตอนที่จ้าน้อยถามว่าทำไมแม้นเมืองถึงไม่ทำ
คำตอบที่ได้จากแม้นเมือง "เชียงเงินคือภาระหน้าที่ที่อยู่เหนือหัว แต่เจ้าพี่กับลูกในท้องคือแก้วตาดวงใจ"
หลังฟังประโยคนี้ของแม้นเมืองจบ สังเกตเห็นน้ำตาที่คลอเบ้าในตาหมากที่มันเอ่อออกมา นั่นคือความรู้สึกทั้งหมดของศุขวงศ์
ที่ทั้งรักและสงสารคนรักอย่างหมดหัวใจ เราชอบการแสดงออกอีกอย่างคือการขบกราม เวลาเครียดอึดอัดที่จะถามคำถามที่ยากกับคนรัก
การพูดของหมากในฉากนี้ก็ดีมาก จังหวะจะโคน น้ำเสียงหนักเบา ซึ่งมันเสริมให้บทพูดของศุขวงศ์จริงจังจริงใจมากขึ้น
หมากน้ำตาคลออีกรอบตอนที่บอกแม้นเมืองว่า "พี่พร้อมยอมตายด้วยน้ำมือของน้องคนที่พี่รักที่สุด" ซึ่งมันบีบหัวใจมาก
จากการแสดงของหมากและแต้วที่ร้องไห้ปริ่มจะขาดใจนั้น
หมากกับบทเจ้าศุขวงศ์ที่ทุกคนเคยบอกว่าไม่เด่น แต่เพราะการแสดงและเสน่ห์ของหมากที่ทำให้ความเป็นเจ้าน้อยโดดเด่น
แบบไม่โดนบทอื่นๆข่ม เจ้าศุขวงศ์เป็นบทที่เราว่าหนักที่สุดในชีวิตการแสดงของหมากแล้ว เป็นบทที่แบกภาระทุกอย่างไว้
ทั้งชาติบ้านเมือง เมียและลูก เป็นบทที่แบกความรับผิดชอบหมดทุกอย่าง เป็นบทที่เป็นผู้ใหญ่ที่สุดของหมากเลยก็ว่าได้
แต้ว - การร้องไห้ของแต้วในฉากนี้จะมีหลายเลเวล เลเวลาแรกคือตอนที่ศุขวงศ์เข้ามาถามว่านี่คือขวดอะไร
มันคือความอึดอัดกับชีวิตที่เป็นอยู่ เลเวลสองคือตอนที่ศุขวงศ์ถามว่าแล้วทำไมไม่ทำ การที่ถึงกับลงไปไหว้สามีตัวเอง
แล้วร้องไห้อย่างคนที่รู้สึกผิดกับทุกคน สุดๆแล้วกับฉากนี้ และเลเวลสุดท้ายของการร้องไห้คือหลังจากที่ถามศุขวงศ์ว่า
ทำไมรู้ทั้งรู้ว่าตนคิดวางยาทำไมถึงไว้ใจกินข้าวร่วมกันได้ เมื่อเจ้าน้อยบอกว่า มั่นใจว่าแม้นเมืองไม่กล้าฆ่าตนได้
แต่ถ้าพี่คิดผิด พี่ก็พร้อมยอมตายด้วยน้ำมือของน้องคนที่พี่รักที่สุด ตรงนั้นคือเขื่อนแตกร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ
ซีนนี้คือการรับส่งทางอารมณ์กันของหมากและแต้วที่ทำได้ดีมาก เชื่อมั้ยว่าต่อให้คนที่ไม่เคยดูละครเรื่องนี้มาก่อน
เปิดมาดูแค่ฉากนี้ก็รับรู้ถึงความรัก ความอัดอั้น ของทั้งสองคนได้ คนนึงส่งอารมณ์ไปด้วยการพูด สายตา น้ำเสียง
อีกคนส่งอารมณ์กลับไปด้วยสายตา อารมณ์ที่จัดเต็ม เสริมด้วยการร้องไห้ในแบบต่างๆกัน มวยถูกคู่มากคู่นี้
ซีนนี้เลยกลายเป็นซีนประทับใจ
ขอชื่นชมฝีมือการแสดงของนักแสดงทั้ง4 หมาก แต้ว มิว น้ำฝน
กับ2ฉากเด็ดฉากปล่อยของของวัน
น้ำฝน VS มิว นิษฐา
เป็นฉากที่มิ่งหล้าเปิดตัวว่าเป็นศัตรูของปัทมสุดาอย่างเป็นทางการ ฉากที่มิ่งหล้ามั่นใจมากว่าจะทำให้ปัทมสุดาพ่ายแพ้หมดรูปได้
ฉากที่ปัทมสุดาสิ้นหวังไม่มีทางออกแล้ว เหมือนคนกำลังจะตาย และจู่ๆก็มีแสงสว่างให้ชีวิตอยู่รอดกลับคืนมาได้
มิว - เราชอบการใช้สายตาของมิวมาก มิวเล่นฉากนี้เปิดมาด้วยสายตาของผู้ชนะในหมากกระดานนี้
มิวแสดงออกทางสายตาอย่างคนเหนือกว่า ฉลาดกว่า เปลี่ยนเป็นสายตาผิดหวังหลังจากรู้ว่าหม่องหม่องไม่ยอมประหารปัทมสุดา
และสุดท้ายสายตาของผู้ชนะเมื่อได้รับแต่งตั้งเป็นพระบรมราชเทวี มิวทำได้ดีมากๆ จริงๆจะมีฉากนึงตอนท้ายๆที่มิ่งหล้าเป็นต่อ
ด้วยการไปขอเจ้าหญิงเมืองฉานมาอยู่ในปกครอง สีหน้ามิวแสดงออกถึงความลำพอง เหมือนเด็กชนะเกมแล้วได้รางวัล
ซึ่งสีหน้านี้จะต่างจากสีหน้าของน้ำฝน ประหนึ่งเด็กเอาชนะผู้ใหญ่ได้ ซึ่งถูกแล้วเพราะความเหี้ยมโหดของ2คนนี้ต่างกันมาก
มิ่งหล้าถึงจะอยากเอาชนะแต่จะเป็นการเอาชนะแบบไม่ได้ถึงขนาดเอาชีวิตใคร ตรงนี้จะตรงข้ามกับปัทมสุดาสิ้นเชิง
น้ำฝน - ฉากนี้เป็นฉากที่น้ำฝนบอกทุกคนว่าอยากให้ดูที่สุด เป็นฉากที่ตัวละครนี้ลงต่ำสุดถึงเกือบตายแต่จู่ๆก็สามารถขึ้นมาหายใจได้
การแสดงความเกรี้ยวกราดของน้ำฝนตอนแรกที่รู้ว่ามิ่งหล้าคือคนถวายฎีกา แล้วชี้หน้าด่าด้วยความโมโหว่าโดนหยามเกียรติ
จากคนที่ตัวเกลียดที่สุด สีหน้า สายตานี่อยากจะฉีกเลือดฉีกเนื้อของมิ่งหล้า บทต่อมาปัทมสุดาแสร้งพูดถึงหมอหลวง
ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าฆ่าหมอหลวงไปแล้ว แสร้งทำสีหน้าให้หม่องหม่องสงสารว่าถูกกลั่นแกล้ง และสีหน้าที่เปลี่ยนไปทั้งโกรธทั้งรู้สึกภัยมาถึงตัว
เมื่อรู้ว่ามิ่นเป็นพยานให้เรื่องนี้และเล่าทุกอย่าง หลังจากนั้นคือสภาพแบบหมดสิ้นแล้วทุกอย่างลงไปร้องไห้ขอร้องกษัตริย์
ร้องไห้แบบหมดสิ้นแล้วทุกอย่าง แต่วินาทีที่กษัตริย์อภัยโทษโทษประหารให้นี่สายตามีประกายขึ้นมา สายตาน้ำฝนที่มองมิว
ตอนมิ่งหล้าเชิดคอรับการแต่งตั้ง อาฆาตแค้นอย่างที่สุด และจังหวะที่น้ำตาน้ำฝนร่วงแบบพอดิบพอดี นี่คือสุดๆแล้ว
มันจะมีความขึ้นลงของอารมณ์ตัวละครนี้แบบสูงสุดต่ำสุดในฉากเดียว น้ำฝนเอาอยู่จริงๆ
หมาก & แต้ว
ซีนนี้เป็นซีนที่เจ้าน้อยรู้ความจริงเรื่องยาพิษแล้วมาถามแม้นเมืองหาคำตอบ ซีนนี้เป็นซีนที่หน่วงมาก
แต่มันอัดแน่นไปด้วยความรักของคนสองคนที่ไม่ได้พูดออกไปตรงๆว่า "ฉันรักเธอ"
หมาก - ซีนนี้หมากเดินเข้ามาถามแม้นเมืองด้วยความคลางแคลงใจในตัวคนรัก ลองสังเกตสีหน้าและสายตาดู
ที่หมากพูดว่า "บอกพี่ได้มั้ยว่ามันคืออะไร" สีหน้าแววตามีความคลางแคลงใจอยู่ แต่ก็รอฟังเหตุผลจากคนรักอย่างมีสติ
หลังจากแม้นเมืองเริ่มร้องไห้แล้วพูด เจ้าน้อยเริ่มเข้าใจจิตใจคนรักแล้วว่าแม้นเมืองแบกอะไรอยู่ สีหน้าหมากตอนนั้นเปลี่ยนไป
เป็นสงสารคนรัก ภาษากายที่ทำคือเดินเข้าไปหาแล้วกอดปลอบ และตอนที่จ้าน้อยถามว่าทำไมแม้นเมืองถึงไม่ทำ
คำตอบที่ได้จากแม้นเมือง "เชียงเงินคือภาระหน้าที่ที่อยู่เหนือหัว แต่เจ้าพี่กับลูกในท้องคือแก้วตาดวงใจ"
หลังฟังประโยคนี้ของแม้นเมืองจบ สังเกตเห็นน้ำตาที่คลอเบ้าในตาหมากที่มันเอ่อออกมา นั่นคือความรู้สึกทั้งหมดของศุขวงศ์
ที่ทั้งรักและสงสารคนรักอย่างหมดหัวใจ เราชอบการแสดงออกอีกอย่างคือการขบกราม เวลาเครียดอึดอัดที่จะถามคำถามที่ยากกับคนรัก
การพูดของหมากในฉากนี้ก็ดีมาก จังหวะจะโคน น้ำเสียงหนักเบา ซึ่งมันเสริมให้บทพูดของศุขวงศ์จริงจังจริงใจมากขึ้น
หมากน้ำตาคลออีกรอบตอนที่บอกแม้นเมืองว่า "พี่พร้อมยอมตายด้วยน้ำมือของน้องคนที่พี่รักที่สุด" ซึ่งมันบีบหัวใจมาก
จากการแสดงของหมากและแต้วที่ร้องไห้ปริ่มจะขาดใจนั้น
หมากกับบทเจ้าศุขวงศ์ที่ทุกคนเคยบอกว่าไม่เด่น แต่เพราะการแสดงและเสน่ห์ของหมากที่ทำให้ความเป็นเจ้าน้อยโดดเด่น
แบบไม่โดนบทอื่นๆข่ม เจ้าศุขวงศ์เป็นบทที่เราว่าหนักที่สุดในชีวิตการแสดงของหมากแล้ว เป็นบทที่แบกภาระทุกอย่างไว้
ทั้งชาติบ้านเมือง เมียและลูก เป็นบทที่แบกความรับผิดชอบหมดทุกอย่าง เป็นบทที่เป็นผู้ใหญ่ที่สุดของหมากเลยก็ว่าได้
แต้ว - การร้องไห้ของแต้วในฉากนี้จะมีหลายเลเวล เลเวลาแรกคือตอนที่ศุขวงศ์เข้ามาถามว่านี่คือขวดอะไร
มันคือความอึดอัดกับชีวิตที่เป็นอยู่ เลเวลสองคือตอนที่ศุขวงศ์ถามว่าแล้วทำไมไม่ทำ การที่ถึงกับลงไปไหว้สามีตัวเอง
แล้วร้องไห้อย่างคนที่รู้สึกผิดกับทุกคน สุดๆแล้วกับฉากนี้ และเลเวลสุดท้ายของการร้องไห้คือหลังจากที่ถามศุขวงศ์ว่า
ทำไมรู้ทั้งรู้ว่าตนคิดวางยาทำไมถึงไว้ใจกินข้าวร่วมกันได้ เมื่อเจ้าน้อยบอกว่า มั่นใจว่าแม้นเมืองไม่กล้าฆ่าตนได้
แต่ถ้าพี่คิดผิด พี่ก็พร้อมยอมตายด้วยน้ำมือของน้องคนที่พี่รักที่สุด ตรงนั้นคือเขื่อนแตกร้องไห้ปริ่มจะขาดใจ
ซีนนี้คือการรับส่งทางอารมณ์กันของหมากและแต้วที่ทำได้ดีมาก เชื่อมั้ยว่าต่อให้คนที่ไม่เคยดูละครเรื่องนี้มาก่อน
เปิดมาดูแค่ฉากนี้ก็รับรู้ถึงความรัก ความอัดอั้น ของทั้งสองคนได้ คนนึงส่งอารมณ์ไปด้วยการพูด สายตา น้ำเสียง
อีกคนส่งอารมณ์กลับไปด้วยสายตา อารมณ์ที่จัดเต็ม เสริมด้วยการร้องไห้ในแบบต่างๆกัน มวยถูกคู่มากคู่นี้
ซีนนี้เลยกลายเป็นซีนประทับใจ