สังเกตเห็นทุกครั้ง เวลาไปเวทีเอเชีย ทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ มักจะใจไม่นิ่ง ลนลาน ไปไม่เป็น
จนทำให้การเล่น สะเปะสะปะไปหมด ขาดๆเกินๆ เพราะอะไร  ไม่ใช่ว่ากลัวทีมเหล่านั่น
แต่มันมาจากประสบการณ์ต่างหาก  ทุกครั้งที่เราไปเวทีเอเชีย ก็ได้ประสบการณ์กลับมา
แล้วก็หายต๋อมไป  จนลืมประสบการณ์นั้นๆ  แล้วก็โผล่มาอีกครั้ง กับนักเตะคนใหม่ แล้วก็มาหา
ประสบการณ์อีกครั้ง  วนลูปอยู่างนี้มานาน   จากรุ่นแล้วรุ่นเล่า........



ถึงเวลาแล้ว ที่ทุกภาคส่วนจะต้องช่วยกันอย่างจริงจัง สร้างความแข็งแกร่งให้กับผู้เล่น
ตั้งแต่เด็กๆ เพื่อที่จะก้าวข้ามรุ่นของตัวเองให้ได้อย่างเต็มตัว เช่น u 14 เรา ต้องสู้กับ
U 14 หรือ u 15 ของชาติในอาเซี่ยนได้ u16  เราต้องสู้กับ u 17 หรือ  u18 ของชาติอาเซี่ยนได้
U19 เรา ต้องสู้ u20 หรือ u21 ของชาติอาเซี่ยนได้ u21 เราต้องสู้ u22 หรือ u23 ของอาเซี่ยนได้
สุดท้าย u23 เราต้องสู้ กับชุดใหญ่ของอาเซียนได้  ไม่ว่าผลนั้น จะแพ้ จะชนะ ก็ตาม  โมเดลเดียวกับ
กับ ญี่ปุ่น ที่มักจะส่งทีม u ที่ต่ำกว่ากำหนด ลงมาแข่งกับทีมต่างๆบ่อย  แพ้ - ชนะ ไม่ว่ากัน.......

ผลการสู้ จะแพ้ - จะ ชนะ มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ  แต่ที่สำคัญคือกระดูก ประสบการณ์ ที่ได้เจอ
ที่ได้แก้ปัญหา จะเสริมสร้างให้นักเตะเหล่าแข็งแกร่ง เมื่อไปเวทีเอเชีย ในระดับกับ u ของตัวเอง สิ่งทีได้มา จะทำให้เราไป
เวทีเอเชียได้บ่อยขึ้น  แล้วประสบการณ์ระดับเอเชียก็จะมีมากขึ้น ตามลำดับ   ยิ่งไปเวทีเอเชียบ่อยๆ
ประสบการณ์ระดับเอเชียก็ยิ่งมาก  ส่งผลให้ ทีมชุดใหญ่ได้นักเตะ  ที่มีประสบการณ์มาใช้งาน อย่างเต็มที่
เมื่อชุดใหญ่ได้เราร่วมเวทีเอเชียบ่อยๆ ความนิ่ง ความแข็งแกร่งจะคงตัว  สักวัน ฝันก็อาจจะเป็นจริงได้....






บ่นไปงั้นแหละ.....