ความเดิมจาก EP8
หมอชเว: เขาจะตาย (แม่ทัพญี่ปุ่น) ถ้าเราทิ้งเขาไว้ที่นี่
หมอฮอ: คุณพูดอะไร อยากจะช่วยเขาเหรอ
หมอชเว: คนเป็นหมอ จะทิ้งคนไข้ให้ตายต่อหน้าต่อตาได้ยังไง…ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ในสายตาฉันเขาคือคนไข้
หมอฮอ: เราเกือบตายเพราะพวกเขา…ถ้าเขาไม่เจอเรา เขาก็ต้องตายอยู่ดี
หมอชเว: ถ้ามันเป็นโชคชะตาที่ทำให้เรามาอยู่ที่นี่ตอนนี้เหมือนที่คุณพูด มันก็เป็นโชคชะตาที่ทำให้เขามาเจอเรา
หมอฮอ: หน้าที่ของหมอและเจตนาดี อาจทำให้แย่กว่าเดิม
หมอชเว: การตัดสินว่ามันดี หรือแย่ลง ไม่ใช่หน้าที่ของหมอ...
เพราะนึกถึงคำพูดของหมอชเว ทำให้หมอฮอยอมรักษาทาสที่ชื่อตั๊กแซ แต่การแอบช่วยรักษาทาสโดยไม่ได้รับอนุญาตก็จบลงด้วยความเศร้าสะเทือนใจ เพราะสุดท้ายแม้จะช่วยชีวิตไว้ได้ แต่ตั๊กแซก็ต้องถูกตีจนตายจากคำสั่งของเจ้านายซึ่งเป็นถึงเจ้ากรมกลาโหม แถมทาสดูชิลก็กำลังจะถูกฆ่าไปอีกคน หมอฮอไม่อยากให้มีคนตายเพิ่มถึงกับต้องคลานเข้าไปร้องขอชีวิตด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลริน ยอมแบกรับความอัปยศจากคำดูถูกเหยียดหยามด้วยความเจ็บปวดขมขื่น โขกหน้าผากกับพื้นขอความเมตตาละเว้นชีวิตให้กับทาสดูชิลซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ใต้เท้า...ข้าต่างหากที่ผิด ข้าผิดยิ่งกว่าพวกเขา ข้าเป็นคนต่ำต้อยที่ไม่รู้จักเจียม ข้าทำให้ท่านโมโห ท่านพูดถูกทุกอย่าง เป็นอย่างที่ท่านพูด ข้าเป็นแค่สุนัขที่กินของที่พวกขุนนางให้กิน และกระดิกหางให้พวกเขา ข้าเป็นยิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าหมา ข้ายอมตายเป็นร้อยหนก็ได้เพื่อให้ท่านหายโกรธ แต่ว่าหากท่านฆ่าคนต่ำต้อยอย่างเรา มือของท่านก็จะแปดเปื้อนเปล่าๆ ได้โปรด...เมตตาพวกเรา และไว้ชีวิตพวกเราเถิดขอรับ ได้โปรด ข้าขอร้อง ใต้เท้า ละเว้นชีวิตพวกเราเถิด…”
ชาติกำเนิดที่ต่ำต้อยเปรียบเหมือนต้นไม้ที่เขาไม่อาจปีนขึ้นไปได้
”สิ่งที่ผิดคือหัวใจของข้า หรือโลกที่แสนโสมมนี้กันแน่”
”ผิดหรือที่ข้ามีความคิดที่บิดเบี้ยวไปเช่นนั้น”...
ท้ายตอน EP8 หมอฮออิมถูกลากตัวออกไปด้วยสภาพจิตใจที่ถูกทุบตียับเยิน ร่างกายเหมือนคนตายซาก แววตาว่างเปล่า สิ้นหวัง ต่อหน้าต่อตาหญิงสาวที่เขาหวังจะให้เธอเห็นว่าเขาไม่ใช่คนเลวอย่างที่เธอคิด
หมอชเว ผู้เคยมองเขาเป็นไอ้หน้าเงิน เป็นนักต้มตุ๋นที่ทำมาหากินในคราบของหมอ จะช่วยเยียวยาบาดแผลที่บอบช้ำจากความเจ็บปวดในครั้งนี้ และสามารถเปลี่ยนเขาให้กลับคืนมาอย่างที่ท่านหมอฮอจุนฝากความหวังไว้กับเธอได้หรือไม่
“เขามีประสบการณ์ที่เจ็บปวดอย่างมาก ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะปลอบโยนเขาได้ เขาเป็นหมอที่เก่ง โลกต้องการเขาแน่นอน มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนเขาให้กลับคืนมา แต่ข้าคิดว่าเจ้าจะทำให้มันเป็นไปได้ เจ้าอยู่ในชะตากรรมของเขา มันต้องมีเหตุผลที่เจ้าทั้งสองได้มาพบกัน และมาถึงที่นี่ด้วยกัน มันคงยาก แต่ข้าก็หวังว่าเจ้าจะเป็นเพื่อนกับคนผู้นั้นได้” (...อ่า...คนนี้มาอย่างหล่อในบทท่านหมอฮอจุน...จนลืมไปว่าเรื่องซอนต๊อก ท่านในบทไอ้ยอมจองหน้าบาก วางแผนชั่วเป่าหูพีดามนัมกิลซะจนตกหลุมพราง ทำคนดูร้องไห้โฮๆ อยู่เลย...
)
มาติดตาม EP9 เสาร์นี้กันค่ะ แต่ดูเหมือนว่าหมอชเวจะถูกหมอฮอหมางเมิน เย็นชาใส่ไปเสียแล้ว...เฮ้อ...นึกว่าจะเริ่มเข้าอกเข้าใจกันแล้วเชียว...ก่อนอื่น...ขอเช็ดน้ำตาจาก EP8 แพร๊บ...เพราะคิมนัมกิล-พ่อคุณทูนหัวของบ่าว เล่นปล่อยของโชว์การแสดงขั้นเทพ สั่งน้ำตามายังกะแม่น้ำหลาก ทำนบแตก ทำให้บ่าวยังมีคราบน้ำตาหลงเหลืออยู่เลย
เครดิตภาพ: www.youtube.com,
https://web.facebook.com/KimNamGilFanPage
เครดิตคำแปลภาษาไทย: www.kseries.co
Deserving of the Name EP9--หรือความรักจะเดินสวนทาง [โรงหมอแฮมินซอ#01-สปอยล์หนักมาก]
หมอชเว: เขาจะตาย (แม่ทัพญี่ปุ่น) ถ้าเราทิ้งเขาไว้ที่นี่
หมอฮอ: คุณพูดอะไร อยากจะช่วยเขาเหรอ
หมอชเว: คนเป็นหมอ จะทิ้งคนไข้ให้ตายต่อหน้าต่อตาได้ยังไง…ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ในสายตาฉันเขาคือคนไข้
หมอฮอ: เราเกือบตายเพราะพวกเขา…ถ้าเขาไม่เจอเรา เขาก็ต้องตายอยู่ดี
หมอชเว: ถ้ามันเป็นโชคชะตาที่ทำให้เรามาอยู่ที่นี่ตอนนี้เหมือนที่คุณพูด มันก็เป็นโชคชะตาที่ทำให้เขามาเจอเรา
หมอฮอ: หน้าที่ของหมอและเจตนาดี อาจทำให้แย่กว่าเดิม
หมอชเว: การตัดสินว่ามันดี หรือแย่ลง ไม่ใช่หน้าที่ของหมอ...
เพราะนึกถึงคำพูดของหมอชเว ทำให้หมอฮอยอมรักษาทาสที่ชื่อตั๊กแซ แต่การแอบช่วยรักษาทาสโดยไม่ได้รับอนุญาตก็จบลงด้วยความเศร้าสะเทือนใจ เพราะสุดท้ายแม้จะช่วยชีวิตไว้ได้ แต่ตั๊กแซก็ต้องถูกตีจนตายจากคำสั่งของเจ้านายซึ่งเป็นถึงเจ้ากรมกลาโหม แถมทาสดูชิลก็กำลังจะถูกฆ่าไปอีกคน หมอฮอไม่อยากให้มีคนตายเพิ่มถึงกับต้องคลานเข้าไปร้องขอชีวิตด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลริน ยอมแบกรับความอัปยศจากคำดูถูกเหยียดหยามด้วยความเจ็บปวดขมขื่น โขกหน้าผากกับพื้นขอความเมตตาละเว้นชีวิตให้กับทาสดูชิลซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ใต้เท้า...ข้าต่างหากที่ผิด ข้าผิดยิ่งกว่าพวกเขา ข้าเป็นคนต่ำต้อยที่ไม่รู้จักเจียม ข้าทำให้ท่านโมโห ท่านพูดถูกทุกอย่าง เป็นอย่างที่ท่านพูด ข้าเป็นแค่สุนัขที่กินของที่พวกขุนนางให้กิน และกระดิกหางให้พวกเขา ข้าเป็นยิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าหมา ข้ายอมตายเป็นร้อยหนก็ได้เพื่อให้ท่านหายโกรธ แต่ว่าหากท่านฆ่าคนต่ำต้อยอย่างเรา มือของท่านก็จะแปดเปื้อนเปล่าๆ ได้โปรด...เมตตาพวกเรา และไว้ชีวิตพวกเราเถิดขอรับ ได้โปรด ข้าขอร้อง ใต้เท้า ละเว้นชีวิตพวกเราเถิด…”
ชาติกำเนิดที่ต่ำต้อยเปรียบเหมือนต้นไม้ที่เขาไม่อาจปีนขึ้นไปได้
”สิ่งที่ผิดคือหัวใจของข้า หรือโลกที่แสนโสมมนี้กันแน่”
”ผิดหรือที่ข้ามีความคิดที่บิดเบี้ยวไปเช่นนั้น”...
ท้ายตอน EP8 หมอฮออิมถูกลากตัวออกไปด้วยสภาพจิตใจที่ถูกทุบตียับเยิน ร่างกายเหมือนคนตายซาก แววตาว่างเปล่า สิ้นหวัง ต่อหน้าต่อตาหญิงสาวที่เขาหวังจะให้เธอเห็นว่าเขาไม่ใช่คนเลวอย่างที่เธอคิด
หมอชเว ผู้เคยมองเขาเป็นไอ้หน้าเงิน เป็นนักต้มตุ๋นที่ทำมาหากินในคราบของหมอ จะช่วยเยียวยาบาดแผลที่บอบช้ำจากความเจ็บปวดในครั้งนี้ และสามารถเปลี่ยนเขาให้กลับคืนมาอย่างที่ท่านหมอฮอจุนฝากความหวังไว้กับเธอได้หรือไม่
“เขามีประสบการณ์ที่เจ็บปวดอย่างมาก ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะปลอบโยนเขาได้ เขาเป็นหมอที่เก่ง โลกต้องการเขาแน่นอน มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนเขาให้กลับคืนมา แต่ข้าคิดว่าเจ้าจะทำให้มันเป็นไปได้ เจ้าอยู่ในชะตากรรมของเขา มันต้องมีเหตุผลที่เจ้าทั้งสองได้มาพบกัน และมาถึงที่นี่ด้วยกัน มันคงยาก แต่ข้าก็หวังว่าเจ้าจะเป็นเพื่อนกับคนผู้นั้นได้” (...อ่า...คนนี้มาอย่างหล่อในบทท่านหมอฮอจุน...จนลืมไปว่าเรื่องซอนต๊อก ท่านในบทไอ้ยอมจองหน้าบาก วางแผนชั่วเป่าหูพีดามนัมกิลซะจนตกหลุมพราง ทำคนดูร้องไห้โฮๆ อยู่เลย...
มาติดตาม EP9 เสาร์นี้กันค่ะ แต่ดูเหมือนว่าหมอชเวจะถูกหมอฮอหมางเมิน เย็นชาใส่ไปเสียแล้ว...เฮ้อ...นึกว่าจะเริ่มเข้าอกเข้าใจกันแล้วเชียว...ก่อนอื่น...ขอเช็ดน้ำตาจาก EP8 แพร๊บ...เพราะคิมนัมกิล-พ่อคุณทูนหัวของบ่าว เล่นปล่อยของโชว์การแสดงขั้นเทพ สั่งน้ำตามายังกะแม่น้ำหลาก ทำนบแตก ทำให้บ่าวยังมีคราบน้ำตาหลงเหลืออยู่เลย
เครดิตคำแปลภาษาไทย: www.kseries.co