กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วได้ไปเที่ยววัด ทำบุญ ทางภาคอีสาน เก็บภาพบรรยากาศเที่ยววัดทางอีสานมาให้ชมกัน
ออกเดินทางสู่วัดถัดไป
ย้อนกล่าวไปถึงปีก่อนนู้นได้ไปไหว้เจดีย์แห่งหนึ่ง พอไหว้เสร็จได้มีพระอาจารย์ท่านหนึ่งได้พาพระภิกษุอีก 3 รูป มาไหว้พระเจดีย์เช่นกัน ท่านได้เข้ามาทักก็เลยได้พูดคุยกัน เลยทำให้ทราบว่าท่านมาจากวัดไหน คราวนี้ได้มีโอกาสขึ้นไปจึงหาโอกาสขึ้นไปที่วัดที่ท่านอยู่ด้วย เป็นสำนักสงฆ์เล็กๆ อยู่ในป่าในเขตอุทยาแห่งชาติ เป็นสำนักสงฆ์ที่มีพื้นที่น้อยมาก มีศาลาและ กุฏิหลังเล็กๆ  ไม่มีไฟฟ้าใช้ ตอนทำวัตรใช้จุดเทียนทำวัด แต่ที่นี่มีพระจำพรรษาถึง 8 รูป เณร 1 เป็นพระเก่าที่อยู่ประจำ 7 รูป พระบวชใหม่ 1 รูป พระอาจารย์อายุ 40 ปลาย  ท่านแปลกใจว่ามาได้ยังไงผมบอกว่าเคยพบอาจารย์รูปหนึ่งจึงทำให้รู้จักชื่อวัดนี้ เลยได้แวะมาจะนอนค้างวัด 1 คืน ท่านอนุญาต  พอดีช่วงที่ไปเป็นช่วงเวลาที่พระมารวมกันที่ศาลาเพื่อฉันน้ำปานะและเตรียมตัวปัดกวาด มองดูแล้วไม่คุ้นเลยสักรูป พอเดินกลับไปรถเจอพระรูปหนึ่งกวาดทางเดินอยู่คุ้นๆ เลยถามท่านว่าใช่พระอาจารย์ที่ผมได้เจอที่เจดีย์เมื่อปีนี้แล้วหรือเปล่า ท่านบอกว่าใช่ ตอนนั้นเห็นโยมสวด.... อยู่  โอ้โห ความจำท่านสุดยอดมาก จำได้แม้แต่ว่าสวดบทไหน  วัดนี้ไม่ธรรมดาชาวบ้านสัทธามาก แม้วันธรรมดาก็มีญาติโยมมาทำบุญถวายอาหารเช้ากันมาก เณรบอกว่าวัดนี้ญาติโยมขึ้นมากบางรายมาจากไกลๆ  สถานที่ก็ไม่ธรรมดา สงบเงียบวิเวกสุดๆ ผมนอนคืนเดียว ตื่นเช้าตามพระไปบิณฑบาต ขาไปเดินไป 3.5 กม. ขากลับมารถโยมมาส่งและมาร่วมถวายอาหารเช้าด้วย คนใส่บาตรเยอะมาก เท่าที่สัมผัสพระที่นี่ทั้งพระอาจารย์และพระลูกวัดมีเมตตามาก เป็นวัดหนึ่งที่ประทับใจมากและยึดเป็นที่พึ่งได้ ตอนกราบลากลับผมบอกพระอาจารย์ว่าไว้มีโอกาสจะได้มาขอความรู้บ้างแต่ตอนนี้ไม่รู้ถามอะไรเพราะยังไม่ไปถึงไหน ท่านบอกว่าปฏิบัติไปก่อนติดไรก็มา