เอ่ยปากพล่อยๆ กับพี่ที่ทำงาน “ไปน่านกันไหมพี่” แล้วมีเสียงอันหนักแน่นตอบกับมาว่า “ไป” ตอบอย่างนี้ ก็เลยจัดไป หลังจากดูตารางงาน ตารางชีวิตส่วนตัวของแต่ละคนแล้ว เราลางานกัน 1 วัน เที่ยววันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ตามประสามนุษย์เงินเดือนได้ฤกษ์ดีศุกร์-อาทิตย์ 25-27 สิงหาคม 2560 สัก 3 วัน น่าจะพอ จองตั๋วเครื่องบินไปกลับ จองที่พักในตัวเมืองน่าน 2 วัน เรียบร้อย
          เที่ยวบินที่เราไปเช้ามากๆ 7:40 น. เราคนบ้านนอกศรีราชาเลยต้องเข้ามานอนเมืองกรุงตั้งแต่เย็นวันพฤหัส เพราะกลัวตกเครื่อง โชคดีที่มี Connection ดี Guest ที่เคยมาให้ความรู้กับนิสิตที่ ม.เรา เลยชวนเราไปนอน Hostel ที่ Guest ทำงานอยู่ ไปสิคะรออะไร ยิ้มอ่อน นอนฟรี 1 คืน เราพักที่ Siamaze Hostel ใกล้ๆ MRT สุทธิสาร เรานอนห้อง dorm ขนาด 4 เตียง ห้องน้ำรวม ด้วยความเกรงใจเลยถามราคาห้องต่อคืนของห้องที่เราพัก Guest ตอบมาว่า ห้อง 4 เตียง 350 บาท ห้อง dorm 8 เตียง 300 บาท ยังมีห้องสำหรับครอบครัว 4 เตียง และห้องนอนเตียงใหญ่ด้วยที่มีห้องน้ำในตัวบริการอีกด้วย และพาเราไปเดินดูห้องโน้นห้องนี้ แล้วก็คุยกันยาวเรื่องกิจการ Hostel เราซอกแซกถามไปเรื่อย แขกที่พักส่วนใหญ่เป็นใคร กิจการพอไปได้ไหม ฯลฯ ตามนิสัยของอาชีพนักวิชาการแบบเรา Guest ให้ข้อมูลมาว่าที่นี่มีกิจกรรมเสริมให้แขกที่เข้าพักฟรี 3 วัน วันจันทร์ สอนทำอาหารไทย วันพุธเป็น Movie Night แถมอาหารเย็น วันศุกร์มี Bar B Q Party เรามองหน้า Guest แล้วบอกว่าเงิน 300 กว่าๆ ที่พักที่นี่มันดูคุ้มค่าเกินราคาไปเยอะมาก ขอบคุณ Guest ที่เมตตาหมูตัวน้อยให้มีที่นอน 1 คืนนะจ๊ะ แถมเพื่อนสมัยประถมที่กรุงเทพฯ ก็นัดเราไปเลี้ยงข้าวฟรีที่ The EmQuartier อีกต่างหาก โชคดีที่ Siamaze Hostel อยู่ใกล้ระบบการขนส่งที่สะดวก เราเลยมุดดินขึ้นฟ้าไปหาเพื่อนได้สบายๆ

เดินทาง

          เราออกจาก Siamaze ตอนตีห้า นั่งแท็กซี่ไปดอนเมือง ใช้เวลา 30 นาที ก็ถึงแล้ว เราออกเร็วเพราะไม่มั่นใจเรื่องจราจร ถึงเร็วไว้ก่อน ปลอดภัย ไม่ตกเครื่อง เราไปเจอเพื่อนร่วมทริปที่ดอนเมือง นั่งเจ้าหางแดงไปถึงสนามบินน่านตอนใกล้ๆ 9 โมง ไปรับรถเช่าของ JM Carrent รถยนต์ Vios ค่าเช่าวันละ 800 บาท เรากลับวันอาทิตย์ตอนเช้า เลยคิดค่าเช่า 2 วัน ค่ารถ 1,600 บาท บวกค่าน้ำมัน 700 บาทที่เรากับเพื่อนไปตะลอนกันทั่วเมืองน่าน เดี๋ยวเราค่อยๆ ทยอยเล่าไปนะว่าไปไหนบ้าง

ที่พัก: บ้านๆ น่านๆ ห้องสมุดและเกสต์โฮม

          จุดหมายแรก ก็ที่พักที่เราจองเลยค่ะ บ้านๆ น่านๆ ห้องสมุดและเกสต์โฮม เอาของไปเก็บก่อน ไปถึงตอน 10 โมง เราเจอครูต้อมเจ้าของ ครูต้อมบอกว่าให้เอาของไปเก็บที่ห้องพักได้เลยห้องพร้อมแล้ว เพราะห้องที่เราจองไม่มีคนพักเมื่อคืนที่ผ่านมา ที่พักที่นี่เป็นบ้านไม้ สะอาด และเย็นสบายดีค่ะ ครูต้อมเจ้าของก็อัธยาศัยดี มีหนังสือให้เราอ่านเพียบ







          ที่นี่เปิดเป็นร้านกาแฟเล็กๆ บาเรสต้าโดยครูต้อม กาแฟรสชาติดีมากเลยสอบถามถึงเมล็ดกาแฟจากครู ครูเลยบอกว่าเป็นกาแฟเมืองน่าน ชื่อ gem forest coffee วันถัดมาเราเลยปั่นจักรยานไปในตลาดไปหาซื้อเมล็ดกาแฟเอามาบดชงกินเองที่ทำงาน ส่วนหนังสือเราอ่านไว้เล่มหนึ่ง ชื่อ “UNTOUCHABLE จัณฑาล” เนื้อหาดีมาก ว่าด้วยวรรณะในอินเดีย เนื้อหาสนุกน่าติดตาม เรายังอ่านไม่จบ ใครไปช่วยอ่านต่อแล้วมาเล่าให้เราฟังบ้างนะคะ










          เราไปถึงที่พักก็สายมากแล้วข้าวเช้าแบบจริงจังยังไม่ตกถึงท้อง เลยถามข้อมูลครูต้อม ครูต้อมแนะนำให้ซื้อจากตลาดมากินที่พักได้ หรือไปกินที่ร้านอาหารเป็นเรื่องเป็นราวที่ร้านเฮือนฮอม เป็นร้านที่อยู่ใกล้ๆ กับวัดมิ่งเมือง ข้าวเช้าของเราจึงเกิดขึ้นที่เฮือนฮอม สั่งออเดริฟเฮือนฮอม (250 บาท) พร้อมข้าวเหนียว 1 ที่ มากินกัน 2 คน แค่นี้ก็อิ่มแล้ว ฝนก็ตกกระปริกระปรอย กินข้าวเสร็จ เราเดินฝ่าฝนข้ามถนนไปวัดมิ่งเมือง




          เดินเข้าไปวัดมิ่งเมือง สิ่งที่เห็นเลยคือ เป็นวัดขาวโพลนไปหมด พอเดินเข้าไปใกล้ๆ เห็นลวดลายปูนปั้น โอ๊ย ใจละลาย ในบริเวณวัดมิ่งเมืองเป็นที่ประดิษฐานเสาหลักเมือง ซึ่งอยู่ในศาลาหน้าพระอุโบสถ เราเดินไปที่พระอุโบสถ ก่อนเข้าไปในตัวอาคารก็แหงนหน้ามองลายปูนปั้นอันวิจิตร จากที่อ่านข้อมูลมา ปูนปั้นนี้เป็นฝีมือของตระกูลช่างเชียงแสน ภายในพระอุโบสถมีจิตรกรรมฝาผนังซึ่งเป็นฝีมือของช่างในปัจจุบัน













          ใกล้ๆ กับวัดมิ่งเมือง แถวร้านเซเว่น มีตลาดขายของที่ระลึก คล้ายกับ night bazar ที่เชียงใหม่ เรากับเพื่อนก็ตั้งใจหลงไปหลงมาในนั้นอยู่สักพัก สุดท้ายก็ได้สติกัน ได้เวลาไปวัดถัดไป เราใช้วิธีการเดินเที่ยวเอา เพราะอยู่ใกล้ๆ กัน