เชื่อว่าในเว็บ นี้ น่าจะมีคนในครอบครัวหรือเพื่อนๆของนักเตะทีมชาติไทยใช้งานอยู่บ้าง ถ้าเป็นไปได้ ช่วยแชร์ความรู้สึกของผมในบันทึกนี้ไปให้ถึงพวกเขาที ผมอยากให้พวกเขารู้ว่า แม้เกมกับออสเตรเลียในวันอังคารนี้มันจะหนักหนา และทีมชาติไทยของเราก็ตกรอบหมดโอกาสไปฟุตบอลโลกกับเขานานแล้ว แต่ทุกๆ 90 นาทีที่พวกเขาอยู่ในสนาม มันมีค่ากับแฟนบอลไทยอย่างเราเสมอ ขอแค่พวกเขาสู้อย่างเต็มที่ พวกเราพร้อมที่จะยืนอยู่เคียงข้างพวกเขา ไม่ว่าท้ายที่สุด ผลการแข่งขันจะเป็นเช่นไรก็ตาม!!!
"บันทึกความทรงจำสีไม่จางจากออสเตรเลีย"
จะพอมีใครพอจำได้บ้างไหมครับ ว่าช่วงเวลาเดียวกันนี้ เมื่อ 6 ปีที่แล้ว (2 กันยายน 2011) เราก็เคยบุกไปเยือนออสเตรเลียและก็สามารถทำผลงานได้ดีมากๆแม้จะพ่ายแพ้กลับมาก็ตาม
เกมในวันนั้นผมมีโอกาสได้เดินทางตามพี่ พินิจ เอ๊ยไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่าพี่ พอลลีน งามพริ้ง ไปเชียร์ทีมชาติไทยของเราที่บริสเบน ซึ่งได้กลายเป็นความประทับใจของผมที่จดจำได้ไปชั่วชีวิต
เรารวมตัวกันใจกลางเมืองบริสเบน ก่อนเดินพาเหรดกันหลายกิโลไปสู่สนามแข่งขันที่มีความจุ 50,000 คน แต่วันนั้น แฟนเจ้าบ้านไม่ค่อยสนใจเข้ามาชมเกมนัก เพราะเจอกับทีมอย่างไทย ระหว่างทางไปสนาม ผมถูกแฟนบอลออสเตรเลียบางรายแซวว่าเหนื่อยหน่อยนะเกมนี้
เมื่อไปถึงสนาม ผมเจอได้เจอกับชาวไทยมากมายที่ทั้งมามาจากเมืองไทยและเดินทางจากหลายเมืองในออสเตรเลีย เรามีแค่ประมาณพันคน แต่เสียงของเราดังกว่ากองเชียร์ 2 หมื่นคนหลายเท่านัก
เกมนั้นธีรศิลป์ทำประตูให้เรานำไปก่อนในครึ่งแรก แต่เรามาพลาดเสีย 2 ประตูในช่วงครึ่งหลัง สุดท้ายเราแพ้ แฟนบอลไทยเสียดาย แต่ไม่มีใครเสียใจเลย มันเป็นความพ่ายแพ้ที่ผมรู้สึกภูมิใจประทับใจมากที่สุดในชีวิต
ถ้าข้อความนี้สามารถส่งไปถึงนักเตะไทยได้ ผมอยากจะบอกพวกเขา ได้โปรดทำให้เต็มที่ที่สุด แม้เราจะตกรอบไปแล้ว
ฟุตบอลเล่นกันแค่ 90 นาทีก็จริง แต่ในสำหรับบางโอกาส ความประทับใจใน 90 นาทีนั้น จะถูกจดจำไปทั้งชีวิต
ผมเคยเรียนที่ออสเตรเลีย ผมรู้จักฟุตบอลออสเตรเลียดี และเชื่อว่าเรามีดีพอที่จะไปแบ่งแต้มได้ ขอเพียงแค่สู้อย่างเต็มที่เหมือนที่พวกคุณเคยทำได้ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร พวกเราพร้อมที่จะยืนเคียงของพวกคุณเสมอ
รักบอลไทย รักนักเตะไทย และรักกองเชียร์ชาวไทยทุกคนครับ อังคารนี้ เราจะสู้ไปด้วยกัน ไทยแลนด์ สู้ สู้!!! ย ผมรู้จักฟุตบอลออสเตรเลียดี และเชื่อว่าเรามีดีพอที่จะไปแบ่งแต้มได้ ขอเพียงแค่สู้อย่างเต็มที่เหมือนที่พวกคุณเคยทำได้ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร พวกเราพร้อมที่จะยืนเคียงของพวกคุณเสมอ รักบอลไทย รักนักเตะไทย และรักกองเชียร์ชาวไทยทุกคนครับ อังคารนี้ เราจะสู้ไปด้วยกัน ไทยแลนด์ สู้ สู้!!!
จดหมายจากแฟนบอลไทยคนหนึ่งถึงนักฟุตบอลทีมชาติไทยในออสเตรเลีย
"บันทึกความทรงจำสีไม่จางจากออสเตรเลีย"
จะพอมีใครพอจำได้บ้างไหมครับ ว่าช่วงเวลาเดียวกันนี้ เมื่อ 6 ปีที่แล้ว (2 กันยายน 2011) เราก็เคยบุกไปเยือนออสเตรเลียและก็สามารถทำผลงานได้ดีมากๆแม้จะพ่ายแพ้กลับมาก็ตาม
เกมในวันนั้นผมมีโอกาสได้เดินทางตามพี่ พินิจ เอ๊ยไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่าพี่ พอลลีน งามพริ้ง ไปเชียร์ทีมชาติไทยของเราที่บริสเบน ซึ่งได้กลายเป็นความประทับใจของผมที่จดจำได้ไปชั่วชีวิต
เรารวมตัวกันใจกลางเมืองบริสเบน ก่อนเดินพาเหรดกันหลายกิโลไปสู่สนามแข่งขันที่มีความจุ 50,000 คน แต่วันนั้น แฟนเจ้าบ้านไม่ค่อยสนใจเข้ามาชมเกมนัก เพราะเจอกับทีมอย่างไทย ระหว่างทางไปสนาม ผมถูกแฟนบอลออสเตรเลียบางรายแซวว่าเหนื่อยหน่อยนะเกมนี้
เมื่อไปถึงสนาม ผมเจอได้เจอกับชาวไทยมากมายที่ทั้งมามาจากเมืองไทยและเดินทางจากหลายเมืองในออสเตรเลีย เรามีแค่ประมาณพันคน แต่เสียงของเราดังกว่ากองเชียร์ 2 หมื่นคนหลายเท่านัก
เกมนั้นธีรศิลป์ทำประตูให้เรานำไปก่อนในครึ่งแรก แต่เรามาพลาดเสีย 2 ประตูในช่วงครึ่งหลัง สุดท้ายเราแพ้ แฟนบอลไทยเสียดาย แต่ไม่มีใครเสียใจเลย มันเป็นความพ่ายแพ้ที่ผมรู้สึกภูมิใจประทับใจมากที่สุดในชีวิต
ถ้าข้อความนี้สามารถส่งไปถึงนักเตะไทยได้ ผมอยากจะบอกพวกเขา ได้โปรดทำให้เต็มที่ที่สุด แม้เราจะตกรอบไปแล้ว
ฟุตบอลเล่นกันแค่ 90 นาทีก็จริง แต่ในสำหรับบางโอกาส ความประทับใจใน 90 นาทีนั้น จะถูกจดจำไปทั้งชีวิต
ผมเคยเรียนที่ออสเตรเลีย ผมรู้จักฟุตบอลออสเตรเลียดี และเชื่อว่าเรามีดีพอที่จะไปแบ่งแต้มได้ ขอเพียงแค่สู้อย่างเต็มที่เหมือนที่พวกคุณเคยทำได้ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร พวกเราพร้อมที่จะยืนเคียงของพวกคุณเสมอ
รักบอลไทย รักนักเตะไทย และรักกองเชียร์ชาวไทยทุกคนครับ อังคารนี้ เราจะสู้ไปด้วยกัน ไทยแลนด์ สู้ สู้!!! ย ผมรู้จักฟุตบอลออสเตรเลียดี และเชื่อว่าเรามีดีพอที่จะไปแบ่งแต้มได้ ขอเพียงแค่สู้อย่างเต็มที่เหมือนที่พวกคุณเคยทำได้ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร พวกเราพร้อมที่จะยืนเคียงของพวกคุณเสมอ รักบอลไทย รักนักเตะไทย และรักกองเชียร์ชาวไทยทุกคนครับ อังคารนี้ เราจะสู้ไปด้วยกัน ไทยแลนด์ สู้ สู้!!!