สวัสดีครับ กระทู้นี้ผมตั้งขึ้นมาเพื่อแบ่งประสบการณ์ความรักที่เคยเจอมาละกันนะ
(เป็นกระทู้แรกที่อยากแบ่งปันให้ อาจจะยาว อาจจะพิมพ์แบบงงๆ แต่พิมพ์ตามอรรถรส) 5555
เริ่มจาก....
เราเล่นเฟสบุ๊คอยู่ ตามประสาคนเหงาอะ เลื่อนๆดูหน้าฟีดไป เข้าไปอ่านคอมเม้นท์เพจ เพจหนึ่ง แล้วดั๊นนนน เจอผู้ชายคนหนึ่ง หล่อ คุ้นหน้าคุ้นตาเพราะเคยเจอ อะไรงี้ แล้วนี่ก็คิดไง ว่าอยากคุย แต่ไม่อยากทักอะ ทำไงดี 5555
นี่ก็เลยกดไลค์คอมเม้นท์นั้นไป แล้วก็เออปล่อยไว้งี้แหละ ถ้าเขาชอบ เขาคงเข้ามาส่องเรามั้ง ผ่านไปซัก 6-7 ชั่วโมง
ดึกมาก คนๆนั้นก็แอด แล้วทักเรามาเว้ย คิดในใจละแบบ เห้ยยย "ได้ผลว่ะ" 5555555555555555555555555555555555
หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ประมาณ 1 เดือน เราก็นัดเจอกันนะ ไปทานข้าว แชร์กัน ปกติ (โดยส่วนตัวไม่ชอบให้ใครมาเลี้ยงข้าวอยู่แล้ว แลดูเป็นคนดีมากเว่อ) แล้วเราก็ตกลงเป็นแฟนกันไป
เราไม่เคยมีอะไรกันเลย อันนี้ชูสามนิ้วสาบานเลยอะ หลังจากวันนั้น ก็แยกย้ายกันไปนะ พี่คนนั้น(ขอแทนด้วยคำว่าพี่ละกันเนาะ)ก็คุยกับเราเรื่อยๆนะ คุยหวานมากกว่าเดิมอีก(ก็เป็นแฟนแล้วนี่ 5555) เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ พี่เขาก็ทำงาน อยู่อีกจังหวัดนึง ใกล้ๆกัน ส่วนเราก็เรียน โทรคุยกันตอนกลางคืนวันนึงก็ประมาณ 2 ชั่วโมงนะ
เราเป็นคนคุยไม่เก่ง(แต่ก็คุยบ้าง) พี่เขาก็ชวนคุยไปเรื่อยๆนะแหละ ถามนั่น โน่น นี่นะแหละ
จนกระทั่ง ถึงก่อนวันเกิดเรา 1 อาทิตย์ เราบอกว่า เนี่ย เราจะกลับบ้านนะ ถามด้วยว่า อยากไปไหว้แม่เราเปล่า (555555555555)
พี่เขาก็โอเค ดีเลย ยังไงจะไปรับนะ แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ ไม่มีทะเลาะกันเลย ย้ำว่าไม่มีเลย
ถัดมา ก่อนจะถึงวันเกิดเรา 1 วัน เราก็บอกย้ำไปนะ พรุ่งนี้พี่ว่างไหม ถ้าไม่ว่างเดียวกลับเองได้น๊าาา พี่เขาก็บอก ว่างสิ พี่ลางานแล้ว เดียว 9 โมงไปรับถึงที่เลย 55555 แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ ตบท้ายด้วยคำว่า ฝันดีนะครับที่รัก จุ๊บๆ (หวานไปดิ้ อิอิ)
เราตื่นอีกที 8 โมงเช้า ก็อาบน้ำ แต่งตัวรอละ คิดถึงไง ดูเวลาอีกที 9 โมง คิดว่าเดียวคงถึงแล้วมั้ง ลองทักเฟสไปถามดีกว่า ว่าถึงไหนแล้ว
พอเรากดเข้าไปดูปุ๊ป ..... ช็อค ... ช็อคมาก .... ช็อคเว่อ ... เว่ออออออออ
พี่คนนั้นบล็อคเฟสเรา 555555555 นี่ก็แบบ เอ้าอะไรง่ะ เขากดผิดหรือเปล่านะ เลยแบบเออ ลองโทรไปหา .. โทรตั้งแต่ 9 โมง ยัน 10 โมง คิดละ เริ่มแปลกๆแล้วล่ะ นี่ก็เลยเข้าอีกเฟสหนึ่ง แล้วเอาอีกเฟสค้นดู ปรากฏว่าค้นเจอ เลยลองทักไปถาม บล็อคเฟสทำไมอะ เขาก็ไม่ตอบ
เลยให้เพื่อนลองเอาเบอร์เพื่อนโทรไป ก็ไม่รับ(เขาก็คงรู้แหละว่าเอาเบอร์เพื่อนโทรไป)
เลยลองเอาอีกเฟสทักไปอีก ว่า "มีอะไรก็บอกมาเลย อย่างน้อยเราก็จะได้เข้าใจบ้าง" (ตอนนั้นเราคิดแล้วแหละ จากประสบการณ์คือ คงเลิกกัน)
พี่เค้าก็ไม่ตอบเว้ย ผ่านไปซัก 20 นาที เข้าไปดูใหม่ ก็ช็อค ช็อค ช็อคในช็อค ... พี่เขาบล็อคเราไปอีกแล้ว 5555555555555555555555555555555555555555555555
ได้แต่อุทานในใจว่าอิเวงงงงง นี่เราทำอะไรผิดหรือเปล่า มานั่งคิด ก็ไม่นะ เมื่อคืนก็คุยกันปกติ นัดแนะกันอย่างดีด้วยซ้ำอะ
เลยสมัครเฟสใหม่ เขาไปสืบดู สืบจากหน้าเฟสแฟนเก่าพี่เค้าด้วย แล้วก็มาช็อคอีก ... (ตรงนี้ไม่ขออธิบายละกันสำหรับเรามันเป็นเรื่องที่ต้องคิดเยอะแหละ)
แล้วก็ทักพี่เค้าไปว่า "นี่.....เองนะ โอเค เอาเป็นว่าเข้าใจแล้วนะ ขอบคุณที่เข้ามาทำให้มีความสุขนะครับ" ผ่านไปสักพัก พี่เค้าก็บล็อคเรา... เราก็โอเค พี่เค้าได้อ่านแล้วล่ะ
หลังจากนั้นก็เลยเออ เข้าใจแล้วละกัน พี่เค้าคงอยากให้เราออกไปจากชีวิตเขาแล้วแหละ แต่ก็นะ จะเสียใจดีไหม ก็ไม่ดีกว่า แต่กลับ งงมาก มาก มากๆๆๆ
มันมีแต่คำถามเต็มไปหมด
-ทำไมพี่เขาทำแบบนี้นะ
-เราทำอะไรผิดนะ
-เขามีคนอื่นหรือเปล่านะ
เราไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรเลย แต่กลับไม่มีความสุข กระวนกระวาย เพราะตอบคำถามในหัว ในความคิดไม่ได้เลย
เรื่องก็ประมาณนี้แหละ เลิกกับแฟนในวันเกิด เป็นเรื่องที่ตลกที่สุดในชีวิตแล้วล่ะ
คบกันคนคนหนึ่ง อยู่ๆเขาก็หายไป...
(เป็นกระทู้แรกที่อยากแบ่งปันให้ อาจจะยาว อาจจะพิมพ์แบบงงๆ แต่พิมพ์ตามอรรถรส) 5555
เริ่มจาก....
เราเล่นเฟสบุ๊คอยู่ ตามประสาคนเหงาอะ เลื่อนๆดูหน้าฟีดไป เข้าไปอ่านคอมเม้นท์เพจ เพจหนึ่ง แล้วดั๊นนนน เจอผู้ชายคนหนึ่ง หล่อ คุ้นหน้าคุ้นตาเพราะเคยเจอ อะไรงี้ แล้วนี่ก็คิดไง ว่าอยากคุย แต่ไม่อยากทักอะ ทำไงดี 5555
นี่ก็เลยกดไลค์คอมเม้นท์นั้นไป แล้วก็เออปล่อยไว้งี้แหละ ถ้าเขาชอบ เขาคงเข้ามาส่องเรามั้ง ผ่านไปซัก 6-7 ชั่วโมง
ดึกมาก คนๆนั้นก็แอด แล้วทักเรามาเว้ย คิดในใจละแบบ เห้ยยย "ได้ผลว่ะ" 5555555555555555555555555555555555
หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ประมาณ 1 เดือน เราก็นัดเจอกันนะ ไปทานข้าว แชร์กัน ปกติ (โดยส่วนตัวไม่ชอบให้ใครมาเลี้ยงข้าวอยู่แล้ว แลดูเป็นคนดีมากเว่อ) แล้วเราก็ตกลงเป็นแฟนกันไป
เราไม่เคยมีอะไรกันเลย อันนี้ชูสามนิ้วสาบานเลยอะ หลังจากวันนั้น ก็แยกย้ายกันไปนะ พี่คนนั้น(ขอแทนด้วยคำว่าพี่ละกันเนาะ)ก็คุยกับเราเรื่อยๆนะ คุยหวานมากกว่าเดิมอีก(ก็เป็นแฟนแล้วนี่ 5555) เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ พี่เขาก็ทำงาน อยู่อีกจังหวัดนึง ใกล้ๆกัน ส่วนเราก็เรียน โทรคุยกันตอนกลางคืนวันนึงก็ประมาณ 2 ชั่วโมงนะ
เราเป็นคนคุยไม่เก่ง(แต่ก็คุยบ้าง) พี่เขาก็ชวนคุยไปเรื่อยๆนะแหละ ถามนั่น โน่น นี่นะแหละ
จนกระทั่ง ถึงก่อนวันเกิดเรา 1 อาทิตย์ เราบอกว่า เนี่ย เราจะกลับบ้านนะ ถามด้วยว่า อยากไปไหว้แม่เราเปล่า (555555555555)
พี่เขาก็โอเค ดีเลย ยังไงจะไปรับนะ แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ ไม่มีทะเลาะกันเลย ย้ำว่าไม่มีเลย
ถัดมา ก่อนจะถึงวันเกิดเรา 1 วัน เราก็บอกย้ำไปนะ พรุ่งนี้พี่ว่างไหม ถ้าไม่ว่างเดียวกลับเองได้น๊าาา พี่เขาก็บอก ว่างสิ พี่ลางานแล้ว เดียว 9 โมงไปรับถึงที่เลย 55555 แล้วก็คุยกันไปเรื่อยๆ ตบท้ายด้วยคำว่า ฝันดีนะครับที่รัก จุ๊บๆ (หวานไปดิ้ อิอิ)
เราตื่นอีกที 8 โมงเช้า ก็อาบน้ำ แต่งตัวรอละ คิดถึงไง ดูเวลาอีกที 9 โมง คิดว่าเดียวคงถึงแล้วมั้ง ลองทักเฟสไปถามดีกว่า ว่าถึงไหนแล้ว
พอเรากดเข้าไปดูปุ๊ป ..... ช็อค ... ช็อคมาก .... ช็อคเว่อ ... เว่ออออออออ
พี่คนนั้นบล็อคเฟสเรา 555555555 นี่ก็แบบ เอ้าอะไรง่ะ เขากดผิดหรือเปล่านะ เลยแบบเออ ลองโทรไปหา .. โทรตั้งแต่ 9 โมง ยัน 10 โมง คิดละ เริ่มแปลกๆแล้วล่ะ นี่ก็เลยเข้าอีกเฟสหนึ่ง แล้วเอาอีกเฟสค้นดู ปรากฏว่าค้นเจอ เลยลองทักไปถาม บล็อคเฟสทำไมอะ เขาก็ไม่ตอบ
เลยให้เพื่อนลองเอาเบอร์เพื่อนโทรไป ก็ไม่รับ(เขาก็คงรู้แหละว่าเอาเบอร์เพื่อนโทรไป)
เลยลองเอาอีกเฟสทักไปอีก ว่า "มีอะไรก็บอกมาเลย อย่างน้อยเราก็จะได้เข้าใจบ้าง" (ตอนนั้นเราคิดแล้วแหละ จากประสบการณ์คือ คงเลิกกัน)
พี่เค้าก็ไม่ตอบเว้ย ผ่านไปซัก 20 นาที เข้าไปดูใหม่ ก็ช็อค ช็อค ช็อคในช็อค ... พี่เขาบล็อคเราไปอีกแล้ว 5555555555555555555555555555555555555555555555
ได้แต่อุทานในใจว่าอิเวงงงงง นี่เราทำอะไรผิดหรือเปล่า มานั่งคิด ก็ไม่นะ เมื่อคืนก็คุยกันปกติ นัดแนะกันอย่างดีด้วยซ้ำอะ
เลยสมัครเฟสใหม่ เขาไปสืบดู สืบจากหน้าเฟสแฟนเก่าพี่เค้าด้วย แล้วก็มาช็อคอีก ... (ตรงนี้ไม่ขออธิบายละกันสำหรับเรามันเป็นเรื่องที่ต้องคิดเยอะแหละ)
แล้วก็ทักพี่เค้าไปว่า "นี่.....เองนะ โอเค เอาเป็นว่าเข้าใจแล้วนะ ขอบคุณที่เข้ามาทำให้มีความสุขนะครับ" ผ่านไปสักพัก พี่เค้าก็บล็อคเรา... เราก็โอเค พี่เค้าได้อ่านแล้วล่ะ
หลังจากนั้นก็เลยเออ เข้าใจแล้วละกัน พี่เค้าคงอยากให้เราออกไปจากชีวิตเขาแล้วแหละ แต่ก็นะ จะเสียใจดีไหม ก็ไม่ดีกว่า แต่กลับ งงมาก มาก มากๆๆๆ
มันมีแต่คำถามเต็มไปหมด
-ทำไมพี่เขาทำแบบนี้นะ
-เราทำอะไรผิดนะ
-เขามีคนอื่นหรือเปล่านะ
เราไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไรเลย แต่กลับไม่มีความสุข กระวนกระวาย เพราะตอบคำถามในหัว ในความคิดไม่ได้เลย
เรื่องก็ประมาณนี้แหละ เลิกกับแฟนในวันเกิด เป็นเรื่องที่ตลกที่สุดในชีวิตแล้วล่ะ