คือต้องบอกก่อนว่าเราเลี้ยงแมวหลายตัว
อาหารแมวจะวางไว้หลายที่มาก แต่มดก็ชอบมากิน
บางทีเรานอนก็โดนมดกัด ทั้งที่เราก็อาบน้ำทุกวัน
/แม่เราชอบบอกว่ามดมันชอบกินของเน่า
เรารู้สึกเหมือนโดนแม่ด่ายังไงก็ไม่รู้ 55 แอบคิด
แต่พวกขนมของหวานมันก็ไม่ใช่ของเน่านะ มดก็กิน
วันนั้นรุ่นพี่ที่จีบเราอาสามาส่งที่บ้าน ซึ่งก็ประหยัดดี
แต่เราไม่ได้ให้ความหวังนะ เราบอกเขาตรงๆ
ว่าเราแอบชอบรุ่นพี่อยู่ข้างบ้าน ยังไม่อยากคบใคร
แต่รุ่นพี่ข้างบ้านที่เราแอบชอบดันออกมานั่งใส่รองเท้าจะไปเตะบอลพอดี
#ตอนนั้นเรากลัวเขาจะเข้าใจผิดมาก
กลัวเขาจะคิดว่าเรามีแฟนแล้วคือเราแคร์สายตาเขา
4ปี ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดจะคบกับใคร ปฎิเสธตลอด
พี่เขาเปลี่ยนผู้หญิง มา 7คน และทุกคนสวยมากค่ะ
ตัดภาพมาที่เรา นมก็ไม่มี หน้าตาก็ไม่ได้ดีมาก
เพราะพี่เขามีแฟนที่สวยและดูดีมาโดยตลอด
นั้นทำให้เราคิดว่าเขาคงชอบแต่คนสวยแน่ๆ
เราก็ไม่กล้าทักทาย ทั้งที่บ้านก็อยู่ติดกัน
กลัวทำอะไรออกนอกหน้า เลยอยู่เงียบ ๆ
วันนั้นเรารีบเดินเข้าบ้านปิดประตูเสียงดังกว่าปกติ
สิ่งที่เห็นคือมดเป็นร้อยตัวมากิน ลูกอมในโถที่แมวเราปัดลงมาแตก +เราเหยียบเศษแก้ว เลือดก็ไหลเต็มพื้น
พ่อกับแม่ก็ยังไม่กลับบ้าน ตอนนั้น 6โมงกว่า ๆ
คือเราลังเลว่าจะเก็บกวาด เพราะกลัวแมวมาเลียเลือด หรือจะไปทำแผลให้ตัวเองก่อนดี
แต่มดมันยังลอยหน้าลอยตากินขนมหวานกันอย่างแซบ
เราปล่อยเลือดให้มันหยดไป จับแมวขังกรงทุกตัว
ใช้ไม้กวาด กวาดเศษขนมลูกอมและเศษแก้วออกมาที่หน้าบ้าน
เดินเข้าครัวไป หยิบไฟสำหรับจุดเตาแก๊สมา
เราโมโหมาก เลือดก็ไหล เลยตะโกนออกไปว่า
อยากแด_นักใช่มั้ยมึ_ แด_ไฟซะ!
แต่คือ.. พี่เขายืนมองเราด่ามดอยู่ข้างบ้าน.. .ค่ะ
คือพี่เขายืน ขำ แล้วบอกว่าเราไม่มีหัวใจอ่ะ
มดมันก็หากินของมัน ก็เหมือนคนเรานั้นแหละ
ตอนนั้นเราก้มหน้า ทั้งอาย ทั้งโมโห แต่ก็เผามดต่อ
พี่เขาเดินเข้ามาติดริมรั้วบ้าน แล้วยื่นสเปรฉีดมดให้
เหมือนพี่เขาพึ่งจะสังเกตุเห็นเลือดที่เท้าของเรา
พี่เขา อุทานว่า ไอ้เหี้_
แล้วรีบสตาทรถพาเราไปทำแผลที่คลินิคแถวบ้าน
วันต่อมาเราก็ไปเรียนปกติ รอบนี้เจ็บแผล เดินไม่ถนัด
เราต้องเดินออกไปหน้าหมู่บ้านเพื่อเรียกแท็กซี่ไปเรียน
พี่เขาขับรถผ่านเรา.. เหมือนทุกวันนั้นแหละ..
แต่วันนี้พี่เขาหยุดรถ เปิดกระจกมาแล้วกวักมือเรียก
พี่เขาอาสาจะไปส่งเราที่มหาลัยจนกว่าแผลจะหาย
#ไม่รู้ว่าจะเกลียดมด หรือรักมดดี <3
แค่จุดไฟเผามด คนข้างบ้านบอก เราไม่มีหัวใจ
อาหารแมวจะวางไว้หลายที่มาก แต่มดก็ชอบมากิน
บางทีเรานอนก็โดนมดกัด ทั้งที่เราก็อาบน้ำทุกวัน
/แม่เราชอบบอกว่ามดมันชอบกินของเน่า
เรารู้สึกเหมือนโดนแม่ด่ายังไงก็ไม่รู้ 55 แอบคิด
แต่พวกขนมของหวานมันก็ไม่ใช่ของเน่านะ มดก็กิน
วันนั้นรุ่นพี่ที่จีบเราอาสามาส่งที่บ้าน ซึ่งก็ประหยัดดี
แต่เราไม่ได้ให้ความหวังนะ เราบอกเขาตรงๆ
ว่าเราแอบชอบรุ่นพี่อยู่ข้างบ้าน ยังไม่อยากคบใคร
แต่รุ่นพี่ข้างบ้านที่เราแอบชอบดันออกมานั่งใส่รองเท้าจะไปเตะบอลพอดี
#ตอนนั้นเรากลัวเขาจะเข้าใจผิดมาก
กลัวเขาจะคิดว่าเรามีแฟนแล้วคือเราแคร์สายตาเขา
4ปี ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดจะคบกับใคร ปฎิเสธตลอด
พี่เขาเปลี่ยนผู้หญิง มา 7คน และทุกคนสวยมากค่ะ
ตัดภาพมาที่เรา นมก็ไม่มี หน้าตาก็ไม่ได้ดีมาก
เพราะพี่เขามีแฟนที่สวยและดูดีมาโดยตลอด
นั้นทำให้เราคิดว่าเขาคงชอบแต่คนสวยแน่ๆ
เราก็ไม่กล้าทักทาย ทั้งที่บ้านก็อยู่ติดกัน
กลัวทำอะไรออกนอกหน้า เลยอยู่เงียบ ๆ
วันนั้นเรารีบเดินเข้าบ้านปิดประตูเสียงดังกว่าปกติ
สิ่งที่เห็นคือมดเป็นร้อยตัวมากิน ลูกอมในโถที่แมวเราปัดลงมาแตก +เราเหยียบเศษแก้ว เลือดก็ไหลเต็มพื้น
พ่อกับแม่ก็ยังไม่กลับบ้าน ตอนนั้น 6โมงกว่า ๆ
คือเราลังเลว่าจะเก็บกวาด เพราะกลัวแมวมาเลียเลือด หรือจะไปทำแผลให้ตัวเองก่อนดี
แต่มดมันยังลอยหน้าลอยตากินขนมหวานกันอย่างแซบ
เราปล่อยเลือดให้มันหยดไป จับแมวขังกรงทุกตัว
ใช้ไม้กวาด กวาดเศษขนมลูกอมและเศษแก้วออกมาที่หน้าบ้าน
เดินเข้าครัวไป หยิบไฟสำหรับจุดเตาแก๊สมา
เราโมโหมาก เลือดก็ไหล เลยตะโกนออกไปว่า
อยากแด_นักใช่มั้ยมึ_ แด_ไฟซะ!
แต่คือ.. พี่เขายืนมองเราด่ามดอยู่ข้างบ้าน.. .ค่ะ
คือพี่เขายืน ขำ แล้วบอกว่าเราไม่มีหัวใจอ่ะ
มดมันก็หากินของมัน ก็เหมือนคนเรานั้นแหละ
ตอนนั้นเราก้มหน้า ทั้งอาย ทั้งโมโห แต่ก็เผามดต่อ
พี่เขาเดินเข้ามาติดริมรั้วบ้าน แล้วยื่นสเปรฉีดมดให้
เหมือนพี่เขาพึ่งจะสังเกตุเห็นเลือดที่เท้าของเรา
พี่เขา อุทานว่า ไอ้เหี้_
แล้วรีบสตาทรถพาเราไปทำแผลที่คลินิคแถวบ้าน
วันต่อมาเราก็ไปเรียนปกติ รอบนี้เจ็บแผล เดินไม่ถนัด
เราต้องเดินออกไปหน้าหมู่บ้านเพื่อเรียกแท็กซี่ไปเรียน
พี่เขาขับรถผ่านเรา.. เหมือนทุกวันนั้นแหละ..
แต่วันนี้พี่เขาหยุดรถ เปิดกระจกมาแล้วกวักมือเรียก
พี่เขาอาสาจะไปส่งเราที่มหาลัยจนกว่าแผลจะหาย
#ไม่รู้ว่าจะเกลียดมด หรือรักมดดี <3