เหตุการณ์นี้เกิดกับตัวเรา   3 เดือนกว่ามาแล้วค่ะ     หลังเกิดเหตุใหม่ๆ คิดว่าจะเขียนทันที  แต่เผื่อว่าได้คืน  เลยยังไม่เริ่ม
ถึงตอนนี้ไม่ได้ของคืนแล้ว   ขอเล่าเพื่อเตือนภัยละกันค่ะ


วันและเวลา: 12 พ.ค. 60  ราวๆ 19.30 น.
สถานที่: คลินิกทำฟัน  ไม่ไกลจากปากซอย ลาดพร้าว 41 (ซ.ภาวนา)  กทม.

คร่าวๆ ค่ะ  ที่บ้านใช้บริการที่นี่นานกว่า 20 ปีแล้ว  เพราะเคยอยู่แถวลาดพร้าว   เจ้าของคลินิก ช และ ญ (สามีภรรยา) ซึ่งเป็นหมอเองก็โอเค ไปกี่ครั้ง  ไม่มีปัญหาใดๆ    ส่วนใหญ่เราไปวันธรรมดา เป็นคลินิกตอนเย็น หมอ ช จะเข้าคนเดียว

จนวันเกิดเหตุนี่ล่ะค่ะ ที่ทำให้ ' รู้ ' ว่า ทุกๆที่เป็น 'ภัย' ได้ทั้งนั้น โดยอาจเกิดจาก 'ความประมาท  สะเพร่า ไม่คาดคิด' ของเรา หรือ  จริงๆ แล้ว 'คนไม่ดี' แฝงอยู่ได้ทุกที่แบบเนียนๆ

มีนัด 17.00 น. เพื่อเลี่ยงรถติด  เลยไปเร็ว  เวลาเหลือจึงเดินไปซื้อของที่ร้านถัดไปอีก 1 ป้าย จ่ายเงินและเดินกลับ  อ้อ...ของที่ซื้อเก็บในกระเป๋าผ้าที่สะพายไปและแน่นพอควรค่ะ  เพราะของมีขนาดแบบเลย์จัมโบ้ถุงพองลม 1  และ อีกถุงเล็ก 1  รวมกับมีกระเป๋าใส่ทิชชู, กระเป๋าผ้าใส่มือถึอ, กระเป๋าตังค์

ถึงร้าน 16.25 น. เป็นครั้งแรกที่มาก่อนหมอค่ะ    แต่ร้านเริ่มเปิด 17.00 น. จึงมีแค่พนักงาน ญ (ผช.หมอ) เปิดร้านก่อนโดยยังไม่เปิดแอร์ และเปิดประตูหน้าร้านรับลมแทน  ตอนไปถึง ผช. นั่งเล่นมือถือที่เคาน์เตอร์  ทักทายกัน  เราขอเข้าห้องน้ำซี่งเดินสุดหลังร้าน  ความที่กลัวกระเป๋าสะพายจะหล่นเปียกในห้องน้ำ (เพราะสภาพห้องน้ำแย่  ไม่มีที่แขวนหรือวาง)    จะขอวางกระเป๋าในห้องทำฟันด้านใน   เขาตอบว่า 'พี่วางที่นี่ดีกว่าเพราะหนูนั่งอยู่ ไม่ได้ไปไหน'  เราหยิบแค่กระเป๋าทิชชู่ไป   กลับออกมา  16.35 น.  เอาของเก็บ แต่ไม่ได้ฉุกคิดเรื่องเช็คกระเป๋าตังค์ว่าอยู่ไหม (เราสะเพร่าจริงๆ)

นั่งรอหมอ เขาชวนคุยค่ะ ประมาณนี้
ผช. : โห พี่ แถวนี้มีขโมยอีกละ เนี่ย ร้าน.....เพิ่งโดนไป       ก่อนหน้านี้ก็ร้าน......   เซเว่นปากซอยก็โดน  ตอนนี้เลยติดกล้องละ
เรา :  อ้าว เหรอ ซอยนี้ขึ้นชื่อนี่ ใช่มะ
ผช. : เนี่ย ร้านตรงข้ามเรา ตะกี้เอง โดยหยิบรูปไป (บอกว่ารูปร.9)  ขี้ยาเยอะซอยนี้
เรา : แล้วร้านหมอเคยโดนมะ  หมอติดกล้องป่าว  
ผช. : ตังต์หนูพี่  โดนไปเจ็ดแปดร้อย  แต่บอกหมอว่าสองสามร้อย  ไม่งั้นหมอด่า  เคยบอกหมอให้ติดม่านหน้าร้านยังไม่ยอม  กล้องคงไม่อ่ะพี่
เรา : อืมม คิดงั้นเหมือนกัน  (เจ้าของค่อนข้างขี้เหนียวค่ะ)


16.50 น. หมอมาถึง  ผช.รีบเล่าเรื่องขโมยให้ฟัง   (จากที่เรามาหลายครั้งก่อนหน้า   จะมีอะไรเล่า พูดประจบหมอตลอด)   
19.25 น. ทำฟันเสร็จ  ถึงเวลาจ่าย

เอ๊ะ  ควานมือลงไปในกระเป๋าสะพาย  นานพอควร ทำไมแตะไม่โดนกระเป๋าตังค์ซะทีล่ะ  
ใจคิดแล้วค่ะว่า หาย เเหรอ?  เลยเดินไปนั่ง หบิบของออกที่ละชิ้น  เฮ้ย...ไ ม่ มี ก ร ะ เ ป๋ า ตั ง ค์

หมอเห็นแปลกๆ ถามเราว่ามีอะไรเหรอ   เราตอบไป  ขณะเดียวกันพยายามนึกว่า หล่น หรือ โดนล้วง

เราตัดสินใจเริ่มจากเดินไปร้านขนมที่แวะก่อน  "ไม่มีค่ะ  เห็นพี่เก็บลงกระเป๋าสะพายนะคะ"  เราเองมั่นใจแบบนั้นเช่นกัน   ระหว่างทางเดินมาร้าน ลองคิดๆ ว่า มีใครเดินชน หรือมาเบียด   เอ...ไม่มีนะ   

(ผช. วิ่งแกมเดินไปกับเราด้วย)   ระหว่างเดินกลับ  ตอนขามา จำได้ว่ามีเดินผ่านเซเว่นปากซอยก่อนถึงคลินิก     พอ ผช. รู้  เลยขอผจก.สาขานี้ที่เขารู้จัก ให้เราดูกล้องในเซเว่น    ไม่มีใครเดินประกบเราสักคนนะ  (ตอนนี้ ผช. เดินกลับไปร้านก่อน)

กลับมาร้าน  มีเรื่องแปลกใจค่ะ คือ  ผช. ยื่นกระเป๋าสะพายผ้าของเรามาตรงหน้า  "กระเป๋าพี่โดนกรีดนี่ไง"  เ ห ว อ..อ ค่ะ  อะไรกัน

รีบดูรอยกรีด  "โห แปลก  นี่กรีดแบบสุภาพมากเลยนะเนี่ย" เราพูด  ทำไมเราพูดแบบนั้น?  เพื่อนๆ จะได้เห็นในรูปค่ะ   เจ้าของร้านยังพูดเหมือนเราด้วยค่ะ