ตัวอย่างเช่นในละคร   ทำไมพวกนางเอกละครถึงไม่คิดเรียกค่าเสียหายที่เสียไป จากการกระทำของพระเอกที่หูเบามากๆๆ
พวกละครต่างๆที่นางเอกถูกใส่ร้าย และถูกไล่ไปอยู่ป่าหรือไปเป็นทาส
1. ในเรื่องรามเกียร์ติ เมื่อพระรามรู้ว่าพระรบ กับพระมงกุฎเป็นลูก   แล้วไปง้อนางสีดา จนได้นางสีดาและลูกกลับมาอยู่ด้วย ก็สงสัยอยู่ว่าแล้วส่วนที่นางสีดาต้องลำบากฟรีๆอยู่ในป่ามาเป็น 10 ปีพระรามไม่คิดจะชดใช้อะไรให้เลยเหรอ ????
2. ละครพวกนางทาส  เช่นนางเอกถูกใส่ร้ายว่ามีชู้ ต้องไปเป็นทาสเป็น 20 กว่าปีจนความจริงกระจ่างค่อยกลับมาเป็นคุณหญิงอีกครั้ง  อ่าว...แล้วเวลาที่เสียไปล่ะ  พระเอกไม่คิดจะชดใช้อะไรเลยเหรอ ??           

คือเข้าใจนะครับว่าคนเราบางครั้งก็ควรให้อภัย แต่เรื่องให้อ่ะภัยกับเรื่องชดใช้ค่าเสียหายมันคนละเรื่องกันป่ะ  ให้อภัยคือไม่คิดแค้นอาฆาตกลับ   แต่ค่าเสียหาที่เสียไปทั้งกายใจ ทรัพย์สิน  ตามทฤษฎีและหลักการณ์มันควรชดใช้ป่ะครับ   (เอาต้น+ดอกเบี้ยตามเวลาที่เสียไปถึงจะถูก) อีกอย่างการเรียกร้องสิ่งที่เราควรจะได้มันก็ไม่ได้ผิดศีลธรรม อะไรนิครับ   แค่นี้พวกนางเอกคิดกันไม่ได้เหรอ  ถ้าคิดเป็นสมการหรือตัวเลขมันก็เห็นชัดอยู่แล้ว