แต่ก่อนผมยังไม่เคยมีแฟน มีแฟนเป็นตัวเป็นตนก็ตอน ม.4 และช่วงเวลานั้นก็เป็นคนรักแฟนมากห่วงมากหึงมากช่วงรักกันแรกๆอะไรๆก็ดีไปหมดความรักสดใสแต่พอเวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยนมีแต่ความทุกข์ไม่เข้าใจกันแค่ก็ประครองรักมาจนจบ ม.6 แล้วเราก็มาเรียนที่มหาลัยเดียวกันแต่พึ่งเปิดเทอมได้ไม่นานเราก็เลิกกัน เขาบอกเลิกผมเพราะเขาบอกว่าผมไม่มีเวลาให้ก็เพราะช่วงนั้นผมติดซ้อมการประกสดเฟรชชี่และต้องซ้อมลีดเลยไม่ค่อยมีเวลาและนั่นล่ะครับรักเกือบ3ปีก็จบลง และน้ำตาก็ไม่ไหลสักหยด และหลังจากเขาบอกเลิกผมม่ได้สักพัก เขาเคยมาง้อผมอยู่2-3ครั้งแต่ผมไม่กลับไปคืนดี เพราะผมคิดว่าถ้ามีแต่ทุกข์แบบนี้จะกลับไปทำไมสงสารตัวเอง และด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างที่ผมต้องตัดสินใจทำแบบนั้น และปัจจุบันนี้ผมโคตรรู้สึกเฉยๆกับความรักมากเหมือนโสดแล้วรู้สึกสบายใจกว่าเดิมมากไปทำอะไรก็ทำรู้สึกไม่เหงานะ