......ผมเคยคบกับ ผญคนหนึ่งสมัย ม.6ผญเรียนอยู่ ม.5 ช่วงก่อนที่จะคบกับ ผญคนนั้นผมไม่ได้อยากมีแฟนเลย เพราะผมเคยโดนทิ้งมาครั้งหนึ่งเเล้ว ผมเลยไม่อยากมีแฟน เเต่ผญคนนั้นเขาแอบชอบผม ผมก็ไม่รู้ จนมาวันหนึ่งมีรุ่นน้องใน ร.ร ทักมาใน FB ของผมว่ามีคนชอบผม(รุ่นน้องเขาอยู๋หอพักเดียวกันกับผญคนนั้น) ช่วงนั้นผมก็ได้ได้จะจีบหรือคบจริงจังอะไรมากหรอกคับเเผลเก่ามันจะเจ็บอยู่ แต่รุ่นน้องคนนั้นก็จะให้ผมคบกับ ผญที่ผมไม่เคยคุยกันมาก่อนเลย ผมก็แกล้งตอบกลับไปว่า เอา FB มาเดี๋ยวพี่ไปคุยเอง น้องเขาก็ให้ FB ของผญคนนั้นมา(รูปโปรไฟล์ก็ไม่น่ารักสะเท่าไหร่) ผมก็ทักไปตามปกติ เเต่ผญคนนั้นตอบเเต่ ค่ะ อย่างเดียว บางครั้งก็ไม่ตอบ ผมก็เริ่มงงเเล้วว่าเขาชอบผมจริงๆหรอ จนรุ่นน้องคนเดิมทักมาว่าคุยกันรึยังผมก็ตอบกลับไปว่า ยังเลยทักไปก็ไม่ค่อยตอบ เเละอยู่ดีๆรุ่นน้องก็ส่งเบอร์โทรศัพท์มาเเล้วบอกว่าเป็นเบอร์ของผญคนที่แอบชอบผม และให้ผมโทรไปคุย ผมก็ตอบกลับไปว่า ถ้าชอบผมจริงก็ให้โทรมา แต่ผญคนที่แอบชอบก็ไม่โทรมาผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่โทรมา จนรุ่นน้องคนเดิมบอกว่าให้ผมโทรไปหาเองเลย ผญที่แอบชอบพี่เขาเขิลไม่กล้าโทร ผมก็โทรไปหาผญคนนั้น เวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ คือเขาไม่กล้าคุยกับผมถามคำตอบคำ ผมก็ถามว่าชอบผมหรอเขาก็ไม่กล้าตอบ เสียแบบสั่นๆ เเต่ผมก็ชวนผญคนนั้นคุยผมเป็นตลกก็เล่นมุขตลกๆให้เขา เล่าเรื่องตลกให้ฟังจนลืมดูเวลาปาเข้าไป ตี 2 ผมก็บอกว่าเดี๋ยวพ.นโทรไปคุยใหม่นะ เช้าวันรุ่งขขึ้นผมไปเรียนตามปกติ ผมก็ไปแอบมองผญที่แอบชอบผมตอนเลิกแถว เขาเห็นผมเขาหลบสายตาผมพอผมจะเดินไปหาผมก็เดินหนีผม งงใจมะไฟ2โล เฮ้อ~~?! พอดึกๆผมก็โทรไปหาเขาแล้วถามว่าเดินหนีผมทำไม?? เขาตอบผมว่าเขาเขิลไม่กล้าเจอหน้าผม ผมก็งงสิ่คับเเล้วหลังจากนั้นเราก็ถามประวัติส่วนตัวกันว่าบ้านอยู่ไหน ชอบกินอะไร ทำอะไร เรี่ยนเป็นไงบ้าง (เรื่องเรียนผมนี้ไม่ได้เรื่องเรื่องคือโง่นั้นเเหละ เกรด 1.83 ส่วนผญคนนั้นอะหรอ ฮึๆ 3.5+) พอคุบไปได้สัก4-5 วันผมก็ขอผญคนนั้นเป็นแฟนเขาดีใจจนจนพูดไม่บอก เเล้วบอกว่าพ.นเข้าร.รพร้อมกันนะ รอด้วยผมชอบไปสาย เเต่นัดสาวไว้เเล้วก็ต้องสปีดตัวเองหน่อย เช้ารุ่งขึ้นเธอก็มารอผมที่หน้า ร.ร เธอไม่ได้รอนานพึ่งมารอผมก็เดินไปกับเธอแต่เธอไม่กล้าเขาใกล้ผม(ผทเอากีต้าไปเล่นที่ร.รทุกวัน)ผมก็เเกล้งให้ถือกี้ต้าให้หน่อยเธอก็บอกว่า เดี๋ยวเธอกระเป๋าให้ แผนสำเร็จอิอิ มีแฟนเธอกระเป๋าให้ด้วยแอบดีใจนิดๆ หลังจากได้คุยได้คบกับส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้เที่ยวข้างนอกเพราะเธออยู่หอพักของอาจารย์ กลับเกิน 3 ทุ่มไม่ได้ ส่วนผมก็อยู่บ้านออกมาหาได้เเค่ช่วงเย็นๆ เเละช่วงนั้น พี่ตูน Bodyslam พึ่งออกอัลบั้ม dharmajāti มาใหม่ๆ ผมเป็นคนที่ชื่นชอบด้วยอยู่เเล้วเลยจัดมา 2 อัน ผมก็เอาไปให้แฟนฟัง 1 อันผมเก็บไว้อีกอัน ผมฟังไปหลายครั้งมาก ฟังจนแผ่นสะดุด ผมก็เลยอยากให้แฟนผมร้องให้ฟังบ้าง ผมก็ไปแฟนผมว่ารองเพลง คิดถึง-Bodyslam ให้ฟังหน่อยเขาบอกว่าได้ เดี๋ยวขอเวลาซ้อมก่อนนะ ผมก็ตอบโอเค จนคืนวันหนึ่งคุยโทรศัพท์ผมถามว่าร้องเพลงคิดถึงได้ยังละ เธอตอบว่าร้องได้เเล้ว ผมบอกว่าร้องให้ฟังหน่อย เเละเธอก็ร้องให้ฟัง เธอร้องเพลงนี้ได้เพาะดีจริงๆ ถึงไม่ได้เพาะอะไรมากขนาดนั้น เเต่มันทำให้ผมจำจำมาถึงวันนี้ได้ ขอบใจนะที่ร้องเพลงให้ฟัง ขอบใจที่ทำให้รู้จักความรักดีๆ ถึงแม้มันจะเป็นเวลาสั้นๆเเค่ 5 เดือนกว่าๆ
ปล.ขออภัยถ้าอ่านเเล้วงงเป็นกระทู้แรกของผม หากตกหล่นตัวหนังสือขอโทษด้วย
.
.
ice