[ปนัดดาเรืองวุฒิ] EP4 เพราะทุกที่คือ Runway เมื่อพี่เต่ามาเดินแบบกับเด็กน้อย : 27 สค The walk เกษตรนวมินทร์


LINK ดูไลฟ์ย้อนหลัง
https://www.facebook.com/panadda2465/videos/1832831496743428/

กลับมาอีกแล้วจ้ากับข้างเวทีมีเรื่องเล่า
ครบ 1 เดือนพอดีจากกระทู้แรกไม่คิดเลยว่าจะเขียนมาได้ยาวถึงขนาดนี้
ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนแค่กระทู้เดียวจริงๆ แต่ทุกที่เจอยิ่งพบว่าต้องมีเรื่องประทับใจทุกครั้ง
คุณแม่มีมุมใหม่ๆมาให้เซอร์ไพรส์เสมอ ให้ตายสิคุณ...ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์ล้นเหลือจริงๆค่าาา

ในที่สุด...ฝันของลูกเต่าถึกๆในกทม.ที่ทำงาน 6 วันต่อสัปดาห์ ก็เป็นจริง (อิชั้นก็เป็นหนึ่งในนั้น)
คุณแม่มีงานในกทม.วันอาทิตย์สักที โอ้เย.... ปลื้มปริ่มน้ำตาจะไหล
หึหึ[ยิ้มอ่อน]...แต่เส้นทางมันก็ไม่ง่ายหรอกนะคะคุณ
The walk เกษตร-นวมินทร์ ห้างชานเมืองที่ตั้งอยู่บนเส้นทางที่ไม่มีรถประจำทางใดๆผ่านเลย ความสะดวกทุกอย่างตัดทิ้งไป
ถ้าไม่มีรถนอกจากนั่งแท๊กซี่แล้ว บอกเลยจะมายังไงอิชั้นก็ยังไม่รู้ (ขนาดบ้านอยู่แถวนี้นะเนี่ย)
ยอมใจลูกเต่าในเมืองจริงๆ ที่หาทางดิ้นรนมากันจนถึงได้เนี่ย บอกเลยงานนี้มีต่อรถ 3 รอบเป็นอย่างต่ำ

15.30น. ของวันอาทิตย์ที่แดดจัดเหมือนมีพระอาทิตย์เป็นเพื่อนบ้าน อิชั้นจอดรถใส่เกียร์ P (Park)เสร็จ
ก็นั่งประเมินความรุนแรงของแสงแดดสักพัก
พอตั้งตัวได้ก็ใส่เกียร์ D (Dog) วิ่งปรู๊ดดดด เข้าห้างทันที โอยยยแดดประเทศไทย ไม่เคยอ่อนโยนกับอิชั้นเลย
ที่ข้างเวทีมีความวุ่นวายโกลาหล เหมือนมีม๊อบอะไรย่อมๆกำลังก่อตัวอยู่
เสียงทีมงานตะโกนเรียกชื่อเรียกคิวน้องๆดังระงมไปหมด
คุณพ่อถือกล้องวิ่งไปแสตนบายหน้าเวที
คุณแม่กำลังใช้แปรงปัดบรัชออนเพิ่มลงบนแก้มของคุณลูก
น้องๆหนูๆเดินวิ่งวุ่นวายตรงนั้นทีตรงโน้นที ล้งเล้งดีจริงเชียว
อืมมม งานนี้แม่เต่าจะต้องมาเดินแบบกับเหล่าลูกปู แม่จะไหวมั้ยนะ เด็กๆจะทำให้แม่ลืมเนื้อรึป่าวเนี่ย

อิชั้นเดินฝ่าฝูงชน ขวดนม และรถเข็นเด็ก มาตามทาง สายตาก็เหลือบไปเห็น
เอ๊ะนั่นใครกำลังกวักมือเรียกอยู่ โอ้....เหล่าลูกเต่านั่นเอง มากันเร็วจังวุ้ย งานเริ่ม 5 โมงนะ ด้วยความดีใจก็รีบวิ่งถลาเข้าร้านไปหา
แล้วก็ต้องตะลึงว่า.... วันนี้เหล่าลูกเต่ามากันเยอะมากกกกก ที่เห็นนั่งๆกันเต็มร้านนี่ลูกเต่าหมดเลยหรอ
โหววววว เหยยยย นี่มันอะไร ไม่เคยเจอเยอะขนาดนี้ คือเห็นไกลๆก็นึกว่าเป็นลูกค้ามานั่งกินเฉยๆนะเนี่ย

และวันนี้เหล่าลูกเต่าก็มีของเล่นใหม่ชุดใหญ่ไฟกระพริบมาเซอร์ไพร์สแม่
นั่นคือ.... ป้ายไฟอันใหญ่เป้ง และ ป้ายอันน้อยๆอีกนับสิบอัน
(อันใหญ่นี่ใหญ่จริงๆนะคะคุณ ตอนประกอบร่างเนี่ยต้องทุ่มทั้งร่างกาย ประกอบเสร็จครบทุกตัวอักษรนี่หน้ามันหัวฟูกันเลยทีเดียว)
จากที่เคยเห็นกันไปในไลฟ์เก่าๆแล้วว่า
แม่มีป้ายไฟอยู่ทั้งหมด 1 อันถ้วน ขนาดอันน้อยๆตามจำนวนลูกเต่าที่ยังมีไม่เยอะ

แต่วันนี้เรากระเทาะเปลือกไข่คลานต้วมเตี้ยมออกมามากมายแล้ว
ป้ายเดียวคงไม่พอความต้องการอันล้นหลามล้นปรี่ของเหล่าลูกเต่า
ที่อยากถืออยากบอกคุณแม่ว่าพวกเราอยู่ตรงนี้ เราเชียร์คุณแม่ตลอดนะ เราจะสนับสนุนทุกอย่างที่แม่ทำ หรือหากว่าแม่ลืมเนื้อก็มองหาพวกเรานะ เดี๋ยวพวกเราตะโกนบอกให้เอง 555
ถึงแม้ว่าจะมีป้ายไฟอันน้อยเป็นสิบอัน แต่อิชั้นก็ยังได้ยินเสียงถามไถ่อีกว่า "มีป้ายไฟให้ ผม/หนู/พี่ ช่วยถืออีกมั้ย"

ได้เวลา 5 โมงตรง บรรยากาศความตื่นเต้นหนาตึ๊บค่อยๆแผ่ขยายออกไป
ทั้งความตื่นเต้นของครอบครัวน้องๆที่มาเดินแบบ และความตื่นเต้นของลูกเต่าที่กำลังจะได้เจอแม่
สิ้นเสียงพิธีกรประกาศเรียก แอฟเฟคควัน ฟองสบู่ สปอต์ไลท์ เสียงเพลงเปิดตัวระดมสาดขึ้นมาพร้อมกัน
ต้อนรับผู้หญิงคนนั้นที่กำลังวิ่งโผล่ออกมาจากหลังเวที
วันนี้เธอปล่อยผมให้เห็นผมดัดหยิกเล็กน้อย ดูสวย น่ารัก เป็นผู้หญิง ให้ความรู้สึกสบายๆกว่าทุกครั้ง
(อิชั้นเป็นคนนึงที่เชียร์แบบสุดลิ่มทิ่มประตูให้คุณแม่ปล่อยผมบ่อยๆ ปล่อยแล้วหญิงสุด สวยสุด เซ็กซี่สุด งานไหนที่แม่ปล่อยผม อิชั้นจะฮิ้ววววมาก แสดงอาการปลื้มอย่างออกนอกหน้าเลยทีเดียว)

บนเวทีดูแม่ต้องจัดชีวิตให้ multi-task ทำหลายอย่างจริงๆ
ไหนจะต้องร้องเพลง ปกติแม่จะร้องแค่ 4 เพลง แต่วันนี้จัดเต็ม 7-8 เพลงแบบนอนสตอปเลย
อิชั้นลุ้นหนักมาก ว่าแม่จะลืมเนื้อ หรือขึ้นอินโทรมาแล้วจะร้องผิดเพลงรึป่าว ยิ่งโก๊ะๆอยู่ อะไรก็เกิดขึ้นได้
โชคดีจริงๆที่วันนี้แม่ร้องไม่ผิดเลย เก่งมากจ๊ะแม่จ๋า (เอ๊ะหรือมีผิด แต่เราอาจจะไม่รู้กันก็ได้นะ 555)

แล้วก็ต้องดูแลเด็กๆที่อยู่บนเวที คนไหนไม่กล้าเดินแม่ก็เข้าไปจับมือให้เดินไปด้วยกัน
คนไหนหน้าบึ้งแม่เชียร์ก็แหย่ให้ยิ้ม
คนไหนจะตกเวทีหรือเดินผิดทางแม่ก็วิ่งปรี่เข้าไปดูแล
ดูอบอุ่นใจดี เข้ากั๊นเข้ากันดีจริง เมื่อคุณแม่อยู่กับเด็กน้อย
รายการ Wekid สนใจมั้ยคะ แม่เต่าน่ารักน้าาาา (งานขายของให้แม่ก็มา)

นอกจากนี้ยังต้องเอ็นเตอร์เทนคนดู ทักทายลูกเต่าในไลฟ์ หลบสารพัดแอฟแฟคที่ไม่รู้ว่าจะยิงออกมาเวลาไหนตรงไหน
มีชอตนึงคุณแม่ไปยืนอยู่ตรงที่เค้าฉีดฟองสบู่ออกมาพอดี
ปุกปักปุกปัก...โดนฟองโจมตี เข้าหน้า เข้าปาก ตกใจหงายหลังเข้าเพลงไม่ถูกกันเลยทีเดียว

คุณแม่มีความตื่นเต้นยินดีกับป้ายไฟมากๆ อิชั้นเห็นตอนที่อยู่บนเวที
ทุกครั้งที่มองมาที่ป้ายไฟ แม่จะยิ้มกว้างเด็กน้อย โบกมือทักทายพร้อมตะโกนเรียกลูกเต่าหลายต่อหลายครั้ง
หลังจากลงมาแล้วก็เข้ามาถ่ายรูปคู่กับป้ายไฟใหญ่เลย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
พอเห็นว่าฉากด้านหลังไม่สวย ไม่ถูกใจ ก็ยกป้ายย้ายมุมด้วยตัวเอง
ป้ายของจริงหนักอยู่นะ แต่แม่ยกมือเดียวเลยจ้า จัดฉากหาแสงเองด้วย แถมยังเรียกลูกเต่าให้เข้ามาถ่ายด้วยกันอีก



ตอนที่ถ่ายรูปรวมแม่ก็ปล่อยความซนอีกแล้ว
อยู่ดีๆก็กระโดดขาคู่ขึ้นไปยืนบนขอบบ่อน้ำพุ
ใช่แล้วคะด้วยส้นสูงสูงปรี๊ดคู่นั้นแหละ
เหล่าลูกเต่าและพี่ตาลผจก. ร้องหื้อออออ..ขึ้นพร้อมกัน
หวาดเสียวกลัวแม่จะหงายหลังหัวทิ่มตกบ่อน้ำ
เห็นมั้ยหละว่าแม่อินดี้คาดเดาไม่ได้ขนาดไหน
ขนาดผจก.ที่อยู่ด้วยกันมานานยังคิดไม่ถึงเลยว่าแม่จะเล่นขนาดนี้

แอบได้ยินท่านประธานลูกเต่าบอกว่า ความจริงนั่นคืออาการ "เขิน" ของพี่นัท
เจอป้ายไฟอันใหญ่กับลูกเต่าเยอะแยะมากมาย มันก็จะทำตัวไม่ถูกหน่อยๆอ่ะนะ เปิ่นไปบ้าง โก๊ะไปบ้าง วิ่งไปทั่วบ้าง ครั้งแรกก็งี้ขอโปรดจงเข้าใจ หูยยยนี่คืออาการเขินของแม่หรอ น่ารักเชียว
อยากจะบอกพี่นัทว่า นี่ก็ครั้งแรกของพวกเราเหมือนกัน
80% ของลูกเต่าในงานวันนี้คือคนที่ไม่เคยติ่งใครไม่เคยตามใครมาก่อนในชีวิต
พี่นัทคือคนแรกและคนเดียวจริงๆ
จะชูป้ายไฟ พวกเรายังไม่รู้จะต้องชูสูงขนาดไหนดีเลย ต่ำไปก็กลัวพี่จะมองไม่เห็น สูงไปก็เดี๋ยวจะบังคนด้านหลัง เก้ๆกังๆทำตัวไม่ถูก
พอได้ยินพี่เรียกชื่อลูกเต่า พวกเราก็"เขิน" ไม่รู้ว่าควรโต้ตอบยังไง กรี๊ดดีมั้ย หรือแค่โบกมือดีนะ
ดีเนอะ...ทั้งเขินทั้งครั้งแรก มือใหม่กันหมดเลย 5555

น่าเสียดายที่แม่อยู่ได้แป๊ปเดียวอีกแล้ว แม่ต้องไปซ้อมเพลงเพื่อขึ้นคอนเสิร์ต TMS ต่อ
แต่แม่นั้น...ดูอยากเล่นอยากคุยกับลูกอีก ดูสิพี่ตาลต้องจับมือออกมาเลยทีเดียว

หลังจากลูกเต่าโบกมือบ๊ายบายส่งคุณแม่ขึ้นรถ
แล้วก็ช่วยกันเก็บของ เตรียมตัวจะกลับ
มีการถามไถ่กันทุกครั้งที่เจอว่า มายังไงกลับยังไง ใครผ่านทางไหน เดี๋ยวไปส่งให้
นอกจากแม่เต่าจะน่ารักแล้ว เหล่าลูกเต่าด้วยกันเองก็น่ารักไม่แพ้กัน
บอกเลยใครที่กลัวว่ามาคนเดียวแล้วจะเคว้งไม่มีเพื่อน ไม่ต้องห่วง ไม่เหงาแน่นอน
พวกเราอ้าแขนยืนรอเพื่อกอดต้อนรับอยู่ เราพร้อมจะต้อนทุกคนให้เฮฮาไปด้วยกันเสมอ
เพราะฉนั้นงานหน้า "มาเหอะนะ....อยากเจอ"

แถมอีกนิด
วันนี้อิชั้นได้คุยกับลูกเต่าตัวน้อยคนนึงอายุ 11 ขวบ ชื่อน้องธรรมะ น้องชอบพี่เต่ามากๆ
อยู่ที่บ้านก็คุยตลอดว่าวีคนี้พี่เต่าร้องเพลงอะไร
อยู่ที่โรงเรียนก็ชวนเพื่อนๆ ตั้งกรุ๊ปไลน์ขึ้นมาเพื่อคุยเรื่องพี่เต่า
น้องบอกตอนแรกก็มีแค่ไม่กี่คน แต่ตอนนี้เยอะมากคุยกันจนอ่านไม่ทันแล้ว
(โอ้...นี่น้องกำลังขยายฐานแฟนคลับให้พี่เต่าใช่มั้ย เจาะกลุ่มเป้าหมายเด็กประถมกันถึงในโรงเรียนเลยทีเดียว)
วันที่พี่เต่าถอดหน้ากากน้องก็เสียใจหนักมาก
คุณแม่บอกว่าน้องนั่งตะลึงอยู่หน้าทีวี เงียบ ไม่ตอบคำถาม สักพักก็บอกว่าจะไปนอน แล้วเข้าห้องนอนคลุมโปงไปเลย
(โถโถ... น่าเอ็นดู ไม่ต่างกันหรอกน้องจ๋า วันนั้นพี่ก็อาการเดียวกัน อกหักอย่างนี้เหมือนกัน)
เสื้อหน้ากากเต่าที่ใส่มาวันนี้ น้องก็เก็บเงินค่าขนมซื้อเอง นะ เพราะคุณแม่บอกว่าซื้อบัตรคอนเสิร์ตให้แล้ว ของที่ระลึกอะไรอยากได้ต้องซื้อเองนะลูก
นี่คุณแม่ยังกลัววันคอนเสิร์ต ถ้ามีบูทมาตั้งขายของ น้องอาจมีเหตุการณ์กระเป๋าฉีกเกิดขึ้นได้ 5555
หลังจากส่งพี่เต่าขึ้นรถ น้องเดินยิ้มแก้มปริตาเป็นประกายกลับมา
น้องดูมีความสุขที่ได้เจอได้คุย ถ่ายรูปกับพี่เต่าของเค้า
พี่คิดว่าน้องคงจะแทบเป็นเซเลปในกลุ่มไลน์เลยสินะ พรีเมี่ยมสุดมีรูปคู่กับพี่เต่าซะด้วย 555

จบแล้วจ้ากับ EP4 ใครมีรูปมีคลิปอะไร อยากแปะอยากแชร์ก็จัดไปเลยจ้า ตามสะดวก
อิชั้นก็เล่าเป็นอย่างเดียว ถ่ายรูปอะไรก็ไม่เก่ง อาศัยสูบเอาจากเหล่าลูกเต่าในไอจี
รูปทุกรูปอิชั้นลงเครดิตไว้ให้ด้วย ขอบคุณมากๆที่ถ่ายที่แชร์ให้กัน ไว้เรามาเจอกันอีกในงานถัดไป
ใครอยากเม้นท์อยากเล่าอะไรเสริมก็เอาให้เต็มที่ บางทีอาจจะมีโมเม้นอะไรที่อิชั้นพลาดไป อิชั้นก็อยากรู้มั่งน้าาาา
ขอบคุณทุกคนที่เค้ามาอ่านกระทู้เจ้าคะ เจอกันใหม่ EP หน้า ไปหละ
แว๊บบบ ยกมือไหว้รอบวง.....

กระทู้เก่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ช่องทางติดตาม
IG: panadda2465
FB: https://www.facebook.com/panadda2465/
Twitter: @panadda_fanclub
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่