คือผมอายุ 21 คบกับแฟนมา 2 ปีกว่าๆแล้ว ช่วงแรกๆเราก็ยังไม่เข้าใจกันเท่าไหร่เพราะเราเคยเป็นเพื่อนกันมาเลยยังติดนิสัยเหมือนเพื่อนอยู่ ซึ่งแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของผมซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าแฟนกันต้องทำอะไรบ้าง ช่วงแรกเราก็ต่างคนเข้าเรียนมหาลัยกันเลยไม่ค่อยมีเวลาคุยกันซึ่งเค้าก็ต้องการให้ผมมีเวลามาคุยกับเค้า เค้าเลยขอผมให้แบ่งเวลามาคุยกับเค้าซึ่งผมก็หาเวลามาคุยกับเค้าได้ตอนช่วงเย็นๆหลังเลิกทำกิจกรรม ผมเป็นคนนิสัยเวลาพูดอะไรก็พูดตรงๆเวลาไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ แฟนผมเลยขอให้ผมเปลี่ยนนิสัยการพูดเพราะว่าเค้าไม่ชอบซึ่งผมก็ค่อยๆพยายามเปลี่ยนลักษณะนิสัยตัวเองทีละนิดเพราะผมเป็นคนนิสัยตรงๆพูดจาตรงๆมาตั้งแต่แรกจะให้มาเปลี่ยนทันทีก็เป็นไปไม่ได้ ช่วงปรับตัวก็มีทะเลาะกันเพราะเค้าไม่ชอบการพูดจาแบบนี้ของผม เค้าบอกว่าถ้าคนเราจะรักกันต้องปรับตัวเข้าหากัน เค้าขอให้ผมเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างเพื่อจะได้เข้าใจกัน เมื่อเค้าขอให้ผมเปลี่ยนผมก็ขอให้เค้าเปลี่ยนเรื่องบางเรื่องที่ผมไม่ชอบด้วย ผมเป็นคนไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน ซึ่งแฟนผมเวลามีใครชวนไปร้านเหล้าเค้าก็เหมือนจะไม่ไปแต่สุดท้ายก็ไปซึ่งเค้าเป็นคนที่คออ่อนมากๆดื่มนิดเดียวก็เมาแล้วซึ่งผมเป็นห่วง เวลาผมบอกว่าไม่ให้ไปเค้าก็จะมาบอกว่าก็ชีวิตเค้าซึ่งเค้าจะไปก็เป็นเรื่องของเค้า ซึ่งตอนแรกเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ไป แต่ก็ไม่เคยทำตามสัญญาที่ให้ได้เลย บางทีผมไม่ให้ไปก็ทะเลาะกันแล้วก็หาเรื่องไปจนได้บอกว่าเครียดเลยอยากไปดื่ม ซึ่งคนเป็นห่วงก็เป็นห่วง เช้าวันต่อมาผมว่าก็ยิ่งทำให้ทะเลาะกัน เรื่องที่ผมอยากให้แฟนผมเปลี่ยนคือเรื่องออกไปดื่มเหล้าแค่เรื่องเดียวซึ่งทุกวันนี้ก็ยังทำให้ผมไม่ได้ ผมขอให้เปลี่ยนตั่งแต่คบกับแรก แต่เป็นผมที่เปลี่ยนตัวเองหลายเรื่องมากๆเพื่อจะเข้าหาเค้าซึ่งเหมือนกับผมปรับตัวอยู่คนเดียว จากคนที่ไม่เคยเหงาเปลี่ยนเป็นคนที่ขี้เหงามากๆ มีช่วงนึงแฟนผมเค้ามีผู้ชายคนอื่นมาคุยด้วยซึ่งแฟนผมก็ยอมรับกับผมว่าเค้าก็มีใจให้คนนั้นเหมือนกัน มันเป็นช่วงที่ผมรู้สึกแย่มากๆ เพื่อนก็บอกให้เลิกไปเลยคนไม่มีใจอยู่ไปก็มีแต่เสียใจ แต่ผมรู้สึกว่าผมรักเค้ามากและผมไม่อยากเสียเค้าไป ผมเลยทักไปหาผู้ชายคนนั้นแล้วบอกเค้าว่าเลิกยุ่งกับแฟนผมได้รึเปล่าซึ่งผู้ชายคนนั้นก็รับปากว่าจะเลิกยุ่งกับแฟนผม ซึ่งเค้าก็เลิกยุ่งจริงๆ อาจเป็นเพราะเราอยู่ไกลกันเลยทำให้เค้าเหงาถึงมีคนอื่นเข้ามาได้ หลังจากทำความเข้าใจเรื่องนี้เราก็กลับมาคบกันเหมือนเดิม แฟนผมบอกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเราไม่ปรับตัวเข้าหากันซึ่งผมแบบไม่เข้าใจว่าคำว่าต้องปรับตัวมันต้องปรับขนาดไหนหรอถึงจะดี ผมปรับเยอะมากๆแต่ก็ยังมีเรื่องที่ยังไม่เข้าใจกัน ซึ่งผมแค่ขอให้เค้าเปลี่ยนให้ผมแค่เรื่องเดียวยังทำให้ไม่ได้เลย และจะให้ผมปรับเปลี่ยนอะไรอีก ช่วงนี้เค้าก็มีงานที่มหาลัยของเค้าก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาคุยกับผมซึ่งผมก็อยากคุยด้วยเวลาว่างตรงกันเค้าก็ขอไปพักผ่อนในแบบของเค้าซึ่งเราก็ไม่ได้คุยกัน เวลาเค้าจะไปทำงานก็บอกก่อนออกไปแค่ไม่กี่นาทีแล้วก็ไป ผมยอมรับว่าผมเหงามากเพราะผมรอเค้าทั้งวันเพื่อจะหาเวลาได้คุยกันแต่สุดท้ายก็ไม่ได้คุย ทุกวันนี้คุยกันนับคำยังได้ มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆ เพราะผมเปลี่ยนตัวเองไปเยอะเพื่อจะได้เข้าหาเค้าแต่ก็เหมือนเค้าจะไม่ปรับตัวเข้าหาผมเลย เวลาจะไปไหนทำอะไรถ้าเป็นเรื่องงานผมไม่เคยว่า แต่ถ้าไปเที่ยวกลางคืนผมก็จะห้าม สุดท้ายก็บอกผมว่าก็ชีวิตเค้า เป็นแฟนกันก็ต้องเข้าใจกันซึ่งเค้าไม่เข้าใจผมบ้างเลยหรอว่าผมรู้สึกยังไงที่ต้องนั่งรอเค้า บางวันกลับมาจากทำงานก็บอกผมว่าเหนื่อยอยากนอนแต่พอเพื่อนโทรมาชวนไปดื่มกลับไปซะงั้น ซึ่งอะไรหลายๆอย่างที่ผมนำมาเสนอวันนี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้จะว่าอะไรให้แฟนของผม ผมแค่อยากมาระบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจของผมในช่วงที่ผ่านมาเท่านั้น ซึ่งทุกวันนี้เราก็ยังคบกันอยู่น่ะครับ (ถ้าแฟนขอให้คุณเลิกดื่มคุณจะทำให้ได้รึเปล่า)