ผมมีแฟนอยู่คนนึงเราคบกันประมาณเกือบ3ปีในระหว่างที่คบกัน ยอมรับว่ามีหลายๆอย่างที่เราไม่เข้ากัน รวมถึงเรื่องที่เขายังลืมคนเก่าไม่ได้ ไม่รู้ว่าผมทำถูกรึป่าว ผมก็ทนและพยายามปรับเผื่อว่าเขาจะลืมคนนั้นและดีขึ้นได้
มาปีหลังๆผมก็รู้สึกว่าเราเริ่มปรับอะไรหลายๆได้ จนมาถึงวันซ้อมรับปริญญาแฟนวันนั้นผมไม่ได้ไปเพราะต้องพาคนที่บ้านไปโรงบาล คนเก่าเขานัดขอถ่ายรูปกับแฟนผม ซึ่งวันนั้นแฟนผมต้องไปเองคนเดียว(ปล.ที่บ้านแฟนติดธุระ เลยจะไปวันถัดไป)ผมก็ด้วยความที่เชื่อใจผมก็ตอบตกลง พร้อมยังบอกว่าไปกินข้าวด้วยก็ได้ ถึงจะกัดฟันตาม5555
พอรับปริญญาเสร็จ แฟนผมก็มาบอกเลิกสาเหตุเพราะยังรู้สึกกับคนเก่าและรู้สึกว่าเราเข้ากันไม่ได้ เลยมาขอเลิกเพราะยังสับสนกับตัวเอง
ยอมรับว่าผมจุกมาก พูดไม่ถูกอาจเป็นเพราะผมคิดว่าแฟนคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายแล้ว
ผมเลิกกับแฟนผมมา 1 เดือน ในระยังเวลานั้นผมทรมานมาก ทั้งเจ็บใจที่สู้คนเก่าไม่ได้ ตัวเองไม่ดีพอ ดูแลเขาไม่ได้ แต่ในระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาคุยกับผมเหมือนกัน ผมก็หวังว่าคนคุยอาจจะทำให้ผมลืมได้
จนเวลาผ่านประมาณ1เดือนกว่าแฟนผมทักมาขอให้ไปเจอกัน แฟนผมพยายามจะขอคืนดีสุดท้ายผมก็บอกลาเขาเพราะผมคิดว่าผมเริ่มอยู่คนเดียวได้แล้ว อีกทั้งยังมีคนคุยอีก เลยคิดว่าเราลืมเขาได้แล้ว
แต่ในระหว่างกลับบ้านผมเกิดหลับในรถคว่ำ ในจังหวะแรกที่ออกมาจากรถได้ เบอร์แรกที่ผมโทรกลับเป็นของแฟน เป็นห่วงว่าเขาไม่เจออะไรแบบผมใช่ไหม ถึงบ้านปลอดภัยดีรึป่าว
-ผมไม่รู้ว่าผมยังรักแฟนอยู่รึป่าว? เพราะทุกครั้งที่แฟนขอคืนดีผมกลับกลัวเขายังลืมคนเก่าไม่ได้เพราะเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น2-3ครั้งแล้วก่อนเลิกกัน ผมก็ตอบตัวเองไม่ได้ ว่าตัวเองยังรักแฟนคนนี้อยู่รึป่าว
(ปล.ถ้าผมเล่าแล้วงง ขอโทษด้วยนะคับ)