ตามหัวข้อเลยค่ะ
แฟนเราไม่รู้จักโตค่ะ ไม่รู้จักรับผิดชอบตัวเองในหลายๆเรื่อง
เราไม่อยากให้มาอ้างเรื่องเวลาเพราะทุกคนทำงานเหมือนกัน
กลายเป็นว่าพ่อแม่ต้องมานั่งซักผ้าให้ รีดผ้าให้
ทำไมเรื่องเล็กๆถึงไม่ลองทำเองบ้าง เราอยากให้แฟนหัดทำ หัดแบ่งเวลาเอง พ่อแม่ก็แก่ลงทุกวัน
อีกอย่างเราไม่ได้ให้ทำอะไรเยอะแยะ บ่นว่าเหนื่อยบ้างง่วงบ้าง แต่ออกไปเล่นกีฬาหนักได้ทุกวันเราไม่เข้าใจ
เรามองไปถึงอนาคตน่ะค่ะ ว่าถ้ามีลูก เราจะทำยังไง

ขอเล่าเรื่องก่อนนะคะ
เรากับแฟน ยังไม่แต่งกัน แต่เราเข้ามาอยู่กับแฟนที่บ้านค่ะ คบกันได้เกือบหกปีแล้วค่ะ
เราทั้งสองมีงานทำทั้งคู่นะคะ เราทำงานทุกวัน ส่วนแฟนทำห้าวัน
เราจะมีเวลาช่วงเช้าเยอะ เราเลยซักผ้าให้แฟนค่ะ แล้วก็งานบ้านด้วย
ซักให้เก็บให้ด้วย คือเราจะเหลือเสื้อขาวให้เค้าซักเอง เราอยากให้เค้าหัดทำน่ะค่ะ เสื้อขาว ไม่เกินห้าตัวต่อสัปดาห์ไม่เยอะอะไร
แต่ผลคือ มันไม่ทำค่ะ ปล่อยให้แม่ตัวเองทำ ก็มีมาบ่นว่าลูกตัวเองทำอะไรไม่เป็น เราเองก็จะนอย
ไม่ใช่แค่ซักผ้านะคะ ทุกอย่างเลยทำแล้วเก็บตามตลอด หรือบางทีก็เล่นเกมส์ เราเรียกให้ไปช่วยงาน บอกเดี๋ยวก่อนจบตานี้ก่อนตลอด

เรามีสิทธิ์คิดถึงอนาคตมั้ยคะ ถ้าเรามีลูกอาจจะเหนื่อยมากๆ เราควรทำไงดีคะ
หรือที่เราคิดมันผิดคะ เราควรทำยังไง
เราไม่ใช่ผู้หญิงที่ขอเงินแฟนใช้นะคะทุกอย่างเราหารสองหมดตั้งแต่คบกัน
บางทีเราก็เหนื่อยใจค่ะ พูดแล้วก็ทะเลาะกัน
เราพยายามเข้าใจว่าเค้าโตมาสบายกว่าเรา แต่บางทีมันเหนื่อยค่ะ

ปล.งดดราม่า งดด่าแรงนะคะ เราแค่เหนื่อย แล้วคิดทุกอย่างเต็มไปหมด