สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 76
v
v
วันหนึ่ง หญิงสาวออกจากบ้านไปทำงานตามปกติ ระหว่างทางที่เดินไปสู่ป้ายรถเมลล์
มีรถคันหนึ่งได้พุ่งตรงเข้าหาเธอ...... เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมา เธอเห็นพ่อแม่อยู่ข้างเตียง
ถึงเพิ่งรู้ว่าเธอประสบอุบัติเหตุและบาดเจ็บสาหัส โชคยังดีที่ว่าไม่ถึงกับชีวิต หญิงสาวเห็นพ่อแม่เธอร้องไห้โศกเศร้าไม่หยุด
จึงเอ่ยปากคิดจะปลอบโยนพวกเขา แต่เธอได้พบว่า... เธอพูดอะไรออกมาไม่ได้เลยสักคำ
เธอพยายามที่จะเปล่งเสียงออกมาให้ได้ แต่ก็ทำได้แค่มีเสียงคล้ายเสียงหอบเท่านั้น หญิงสาวกลายเป็นใบ้ไปเสียแล้ว...
หมอบอกว่าเพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ หญิงสาวนอกจากบาดเจ็บที่ขาแล้ว สมองยังถูกกระทบกระเทือน
เพราะฉะนั้นหญิงสาวจะพูดอะไรไม่ได้อีกเลยชั่วชีวิต หญิงสาวได้แต่รับฟังคำปลอบโยนของพ่อแม่เธอ
แต่เธอไม่สามารถที่จะตอบอะไรได้เลย หญิงสาวสิ้นหวังแล้ว...หญิงสาวได้แต่ร้องไห้ไม่หยุดทั้งวันทั้งคืน...
หลังจากนั้น หญิงสาวออกจากโรงพยาบาลและพักอยู่ที่บ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังเป็นเช่นเดิม
มีแต่เพียงเสียงโทรศัพท์ในห้องเธอ กลายเป็นฝันร้ายที่มาทรมานเธอ แต่ละครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดัง
เป็นเหมือนดังมีดคมทิ่มแทงเข้าไปในใจเธอ ความทรมานที่เธอต้องทนรับก็ไม่อาจจะบอกให้ชายหนุ่มรู้ได้
เธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเขา จึงเขียนจดหมายบอกชายหนุ่มว่าเธอไม่อยากจะรอเขาอีกต่อไป
เธอกับเขาจบสิ้นกันแล้ว และเธอก็ส่งแหวนหมั้นกลับไปให้เขาด้วย หญิงสาวไม่รู้จะทำอย่างไรได้
กับจดหมายและโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่มีมาไม่ขาด เธอได้แต่น้ำตาไหลรินเต็มหน้าทุกวัน
พ่อของหญิงสาวไม่อาจทนเห็นเธอต้องทนทรมานเช่นนี้อีกต่อไป จึงตัดสินใจย้ายบ้าน
หวังอยากให้หญิงสาวลืมความทุกข์นั้นและอยู่อย่างมีความสุขมากกว่านี้ เมื่อเปลี่ยนสภาพแวดล้อมแล้ว หญิงสาวก็ดีขึ้นหน่อย
เธอค่อยๆหัดเรียนใช้ภาษามือแทนคำพูด ทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มต้นใหม่ เธอบอกกับตัวเองเสมอว่าให้ลืมชายหนุ่มเสีย
วันหนึ่ง เพื่อนสนิทของหญิงสาวบอกกับเธอว่า ชายหนุ่มกลับมาแล้ว และออกตามหาเธอไปทั่ว
หญิงสาวขอร้องเพื่อนเธอว่า อย่าบอกเรื่องของเธอให้ชายหนุ่มรู้ เรียกให้เขาลืมเธอเสีย
หลังจากนั้น เธอก็ไม่ได้รับรู้ข่าวคราวของชายหนุ่มอีกเลย เวลาผ่านไปได้ปีกว่า เพื่อนของหญิงสาวมาบอกกับเธออีกว่า
ชายหนุ่มจะแต่งงานแล้วและขอร้องให้เธอเอาการ์ดแต่งงานมาให้หญิงสาว หญิงสาวได้รับฟังแล้วก็เศร้าใจมาก
เธอเปิดการ์ดนั้นด้วยมือสั่น แต่กลับเห็นชื่อเธอเ องบนการ์ดใบนั้น
เมื่อหญิงสาวกำลังจะถามเพื่อน ชายหนุ่มก็มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเธอ ใช้ภาษามือที่แข็งกระด้างบอกกับหญิงสาวว่า
"ผมใช้เวลาปีกว่าที่ผ่านมา บังคับให้ตัวเองหัดใช้ภาษามือให้ได้ เพื่อที่จะบอกกับคุณว่า
ผมไม่เคยได้ลืมสัญญาระหว่างเราสองคนเลย โปรดให้โอกาสผมได้เป็นเสียงให้แทนคุณ ผม-รัก-คุณ"
ขอบคุณ https://board.postjung.com/737826.html
v
วันหนึ่ง หญิงสาวออกจากบ้านไปทำงานตามปกติ ระหว่างทางที่เดินไปสู่ป้ายรถเมลล์
มีรถคันหนึ่งได้พุ่งตรงเข้าหาเธอ...... เมื่อหญิงสาวฟื้นขึ้นมา เธอเห็นพ่อแม่อยู่ข้างเตียง
ถึงเพิ่งรู้ว่าเธอประสบอุบัติเหตุและบาดเจ็บสาหัส โชคยังดีที่ว่าไม่ถึงกับชีวิต หญิงสาวเห็นพ่อแม่เธอร้องไห้โศกเศร้าไม่หยุด
จึงเอ่ยปากคิดจะปลอบโยนพวกเขา แต่เธอได้พบว่า... เธอพูดอะไรออกมาไม่ได้เลยสักคำ
เธอพยายามที่จะเปล่งเสียงออกมาให้ได้ แต่ก็ทำได้แค่มีเสียงคล้ายเสียงหอบเท่านั้น หญิงสาวกลายเป็นใบ้ไปเสียแล้ว...
หมอบอกว่าเพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ หญิงสาวนอกจากบาดเจ็บที่ขาแล้ว สมองยังถูกกระทบกระเทือน
เพราะฉะนั้นหญิงสาวจะพูดอะไรไม่ได้อีกเลยชั่วชีวิต หญิงสาวได้แต่รับฟังคำปลอบโยนของพ่อแม่เธอ
แต่เธอไม่สามารถที่จะตอบอะไรได้เลย หญิงสาวสิ้นหวังแล้ว...หญิงสาวได้แต่ร้องไห้ไม่หยุดทั้งวันทั้งคืน...
หลังจากนั้น หญิงสาวออกจากโรงพยาบาลและพักอยู่ที่บ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังเป็นเช่นเดิม
มีแต่เพียงเสียงโทรศัพท์ในห้องเธอ กลายเป็นฝันร้ายที่มาทรมานเธอ แต่ละครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดัง
เป็นเหมือนดังมีดคมทิ่มแทงเข้าไปในใจเธอ ความทรมานที่เธอต้องทนรับก็ไม่อาจจะบอกให้ชายหนุ่มรู้ได้
เธอไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเขา จึงเขียนจดหมายบอกชายหนุ่มว่าเธอไม่อยากจะรอเขาอีกต่อไป
เธอกับเขาจบสิ้นกันแล้ว และเธอก็ส่งแหวนหมั้นกลับไปให้เขาด้วย หญิงสาวไม่รู้จะทำอย่างไรได้
กับจดหมายและโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่มีมาไม่ขาด เธอได้แต่น้ำตาไหลรินเต็มหน้าทุกวัน
พ่อของหญิงสาวไม่อาจทนเห็นเธอต้องทนทรมานเช่นนี้อีกต่อไป จึงตัดสินใจย้ายบ้าน
หวังอยากให้หญิงสาวลืมความทุกข์นั้นและอยู่อย่างมีความสุขมากกว่านี้ เมื่อเปลี่ยนสภาพแวดล้อมแล้ว หญิงสาวก็ดีขึ้นหน่อย
เธอค่อยๆหัดเรียนใช้ภาษามือแทนคำพูด ทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มต้นใหม่ เธอบอกกับตัวเองเสมอว่าให้ลืมชายหนุ่มเสีย
วันหนึ่ง เพื่อนสนิทของหญิงสาวบอกกับเธอว่า ชายหนุ่มกลับมาแล้ว และออกตามหาเธอไปทั่ว
หญิงสาวขอร้องเพื่อนเธอว่า อย่าบอกเรื่องของเธอให้ชายหนุ่มรู้ เรียกให้เขาลืมเธอเสีย
หลังจากนั้น เธอก็ไม่ได้รับรู้ข่าวคราวของชายหนุ่มอีกเลย เวลาผ่านไปได้ปีกว่า เพื่อนของหญิงสาวมาบอกกับเธออีกว่า
ชายหนุ่มจะแต่งงานแล้วและขอร้องให้เธอเอาการ์ดแต่งงานมาให้หญิงสาว หญิงสาวได้รับฟังแล้วก็เศร้าใจมาก
เธอเปิดการ์ดนั้นด้วยมือสั่น แต่กลับเห็นชื่อเธอเ องบนการ์ดใบนั้น
เมื่อหญิงสาวกำลังจะถามเพื่อน ชายหนุ่มก็มาปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าเธอ ใช้ภาษามือที่แข็งกระด้างบอกกับหญิงสาวว่า
"ผมใช้เวลาปีกว่าที่ผ่านมา บังคับให้ตัวเองหัดใช้ภาษามือให้ได้ เพื่อที่จะบอกกับคุณว่า
ผมไม่เคยได้ลืมสัญญาระหว่างเราสองคนเลย โปรดให้โอกาสผมได้เป็นเสียงให้แทนคุณ ผม-รัก-คุณ"
ขอบคุณ https://board.postjung.com/737826.html
แสดงความคิดเห็น
@@@ อนาคตที่ไร้อนาคต @@@ ---ผลึกหิน---
รู้เขา ไม่รู้เรา...ชนะหนึ่ง แพ้หนึ่ง
ไม่รู้เขา ไม่รู้เรา...ทุกศึกพ่ายแพ้
กับดักประเทศไทย มิใช่อยู่ที่ไหน
อยู่ที่คนไทยส่วนใหญ่...ยังมืดบอด
ปชช....จำนนวนไม่น้อยยังหลง งมงาย โดยรัฐฯเองก็ปล่อยปละละเลย
หรือบางทีหน่วยงานรัฐฯก็เป็นเจ้าภาพทำพิธี สะเดาะเคราะห์ ไปซ่ะเอง...เอวัง
วัดไหนอยากร่ำรวยก็เพียงสร้างเซียน แค่ขายธูปเทียนก็ร่ำรวยแล้ว
บางวัดสร้างเต่ามาให้บูชา ขอหวยร่ำรวยกันเป็นล่ำเป็นสัน( คนสร้างน่ะครับ มิใช่คนขอหวยที่รวย )
สื่อก็ตัวดีโหมกระพือสร้างข่าวขายโฆษณามอมเมากันเต็มที่
วัดแทนที่จะเน้นเผยแผ่ศาสนาคำสั่งสอน กลับเน้นสร้างวัตถุใหญ่ๆโตๆสร้างความศักดิ์สิทธิ์หากินกับความเชื่อ
เพื่อหาเงินเข้าวัด เข้ากระเป๋ากันเป็นกอบเป็นกำ
อาชีพหมอดู คนทรงเจ้า เข้าผี ผุดเป็นดอกเห็ด ทำรายได้กันกระเป๋าตุง
ที่น่าห่วง...คือเด็กๆที่จะเป็นกำลังของประเทศในอนาคต กับหลักสูตรที่ลักลั่นและคนในวงการศึกษาที่หาดีได้ยาก
สถานศึกษาที่ไม่ได้รับมาตรฐาน คนในวงการศึกษาที่ไร้คุณภาพ หาคนเก่งแทบไม่มีเหล่านี้ล้วนเป็นปัญหาที่ควรเร่งแก้ไข
ประเทศไทย ส่วนใหญ่คนที่จะไปเรียนเป็นครู ล้วนเป็นหางกะทิ แทบจะทั้งนั้น (มิได้ดูถูกบางคนที่เก่งๆน่ะครับ)
สุดท้ายแปลกไหมครับ...ที่คนเหล่านั้นต่างก็มาเป็นครูบาอาจารย์เพื่อสั่งสอนเด็กที่อนาคตคือประเทศชาติ
ในอดีตเมืองจีน ผู้ที่จะทำหน้าที่เป็นอาจารย์คือปราชญ์ คือผู้เชี่ยวชาญ คือผู้เยี่ยมยอด
ดาบจะดีคนตีต้องรู้วิธีการตี หม้อไหจะปั้นออกมาสวยคนปั้นขึ้นรูปต้องชำนาญ
เด็กจะดีมีคุณภาพครูบาอาจารย์ต้องเชี่ยวชาญและมีอุดมคติที่ถูกต้องเพียบพร้อม
เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้าและคือฟันเฟืองสำคัญในการพัฒนาประเทศชาติในอนาคต
หากเด็กในวันนี้ไร้ซึ่งอนาคต...อนาคตประเทศไทย...คงไร้อนาคตเช่นกัน
---ผลึกหิน---
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้