ฉันชือปลาย ส่วนคนที่ฉันตามหาชื่อพี่คิง เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อประมาณเกือบสิบปีที่แล้ว ฉันได้ไปค่ายของคริสจักรแห่งหนึ่งที่จ.ขอนแก่น เป็นโรงเรียยสอนคนพิการที่กว้างและใหญ่มาก เป็นเวลาประมาณ5วันได้ ตอนนั้นฉันน่าจะอยู่ป.5. ส่วนพี่คิงน่าจะอยู่ม.1 เค้าเป็นคนตลกตัวเล็กๆผิวคล้ำๆชอบเต้นบี บอย เค้ามากับเพื่อนประมาณ 4-5คน ฉันจำๆด้แค่สามคน คนนึงชื่อแป้งเป็นผู้หญิงผมยาว น่ารักตัวเล็กๆ ส่วนอีกคนชื่อพีชมั้งเป็นผู้ชายที่ถึงขั้นหล่อเลย แต่พูดจาไม่ค่อยดี เรามีเพื้อนอีกสองคนเราเรียกเค้าว่าปลาทูกับปูม้า เพราะเค้าเป็นพี่น้องกัน วันแรกเรายังไม่รู้จักเค้า พอตกเย็นวันที่สองเค้าให้เข้าแถว แล้วเราบังเอิญได้ยืนข้างเค้าและได้คุยกัน ค่ำๆเราก็เดินไปแล้วเจอเค้านั่งอยู่กะเพื่อนเราก็เลยล้อเค้าว่ากอลิลล่านั่งขี้ 555. ตามภาษาเด็กอ่ะเนาะ ก้แซวกันไปมาเลยชอบกัน ป้อนเพื่อนพี่คิงเค้าชอบพี่คิงอยู่ พอรู้ว่าเราสองคนสองกันเค้าก็เลยเสียใจ เราบอกให้พี่เค้าไปขอโทษ แต่แกไม่ไปเพราไม่ได้ทำอะไรผิด เราเลยเข้าใจ พอถึงวันกลับ แกมาขอเฟสขอเบอ เราไม่มีอะไรสักอย่าง เลยไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ระหว่างทางกลับมากรุงเทพเรานั่งซึมคิดถึงเค้าตลอด...😥😥