เราเคยร่วมงานกับคนคนนึง  แรกๆ ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร   พออยู่ด้วยกันไปนานๆ  รู้สึกพิเศษ  และชอบเขามากขึ้นในทุกๆวัน  มีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ    ตอนนี้ก็ยังคงคิดถึงเขาอยู่เรื่อยๆ นะ  เขาจะสบายดีไหมนะ  เขาเป็นยังไงบ้างนะ  แต่ก็มีกำแพงที่สูงของตัวเราเอง กลัวความผิดหวัง กลัวทักไปแล้วเขาไม่ตอบ เขายังจำเราได้อยู่ไหมนะ   เพราะเราก็ห่างกันมานานมากแล้ว 1 ปี 8 เดือน และได้แยกย้ายกันไปเติบโต  รวมถึงเราต่างกันมากๆ ในทุกอย่าง  

จึงคอยบอกกับตัวเองว่า "เราเพียงแต่เก็บเขาไว้ส่วนหนึ่งในใจเรา  และจะอยู่ในหัวใจตลอดไปหน่ะดีแล้ว "

ถ้าเปรียบเป็นดอกไม้  เธอเป็นดอกไม้ที่เปล่งประกายที่สุดในหัวใจฉันและยังคงชัดเจนอยู่ตรงนี้ตลอดไป  แม้จะไม่มีวันที่จะได้ครอบครอง"