สวัสดีค้ะ ตอนนี้กำลังเรียนม.4สายGifted เเล้วมันเป็นอะไรที่ต้องหักโหมมากๆจริงๆค้ะ มีเวลาว่างไม่ค่อยเพียงพอเท่าไหร่เลยค้ะ ก่อนอื่นต้องขอเล่าก่อนนะค้ะว่า อดีตเป็นคนผอมมากผอมจนตัวเหลืองเหมือนขาดสารอาหารเลยค้ะ เเต่ดูสภาพตอนนี้คือหนัก79 เเต่สูง165  เอ๊งงง นน.มันเกินไปมาก จนคนอื่นไม่เชื่อว่าผอมมาก่อนจนต้องเปิดรูปเก่าๆให้ดู เริ่มอ้วนตั้งเเต่อายุ12ปี ตอนนี้16ปี ความอ้วนที่สะสมมาถึงตอนนี้ก้4ปีค้ะ เหตุมันอยู่ที่ว่า เราเป็นคนรักเรียนอยู่เเล้วเนอะเเล้วไม่เคยคิดที่อยากจะสวยอยากจะงามสักเท่าไหร่ มีเเต่เรียนกินเรียนเล่นตามประสาเด็กๆเเหละค้ะ ยังคิดไม่ได้ จุดวิกฤตที่สุดก้น่าจะตอนม.สามนี่เเหละค้ะ เครียดเรื่องเรียนต่อสอบเข้า เรียนติวกิน อยู่อย่างนี้เเหละค้ะ จนน้ำหนักมันเพิ่มพูลขึ้น พอสอบติดดั่งใจหวัง เพื่อนๆก้พากันทักว่า "เเกสวยนะ ไปลดน้ำหนักเถอะ""หน้าสวยนะเเต่ต้องผอมถึงจะดีกว่านี้" เพื่อนบางคนถึงกลับดันหลังพาไปวิ่ง บางทีซื้อขนมอะไรมาเพื่อนก้จะมารุมๆกินจนหมด5555 เหมือนไม่อยากให้กิน เข้าใจนะค้ะว่าเพื่อนเป็นห่วง อยากให้มีสุขภาพดี เพิ่มบุคลิกให้ตัวเอง เพื่อนๆเริ่มทักบ่อยมากขึ้นบวกกับคำยอคำชมของเพื่อนมันก้เป็นเเรงผลักดันเราเข้าไปอีก มันทำให้เราเกิดความหึกเหิมชาญชัยมากขึ้น ปกติเเล้วเดินมาร.รประจำเพราะบ้านอยู่ใกล้ เลยได้เผาผลาญไปในตัว ต่อไปกลวิธีของหนูคือ เดินไปซื้อข้าวจากร้านไกลๆ ตั้งใจไว้เลยว่า ต้อง!ไป!กิน!ข้าว!ร้านสุดท้ายให้ได้ ร้านอื่นไม่กิน พอตั้งใจใว้อย่างงี้ ก้ต้องเดินไปกินในที่ไกลๆค้ะ บางทีขี้เกียจหรือรีบไปเรียนก้ไปกินกล้วยค้ะ ไม่เคยคิดที่จะอดอาหารนะค้ะเพราะด้วยวัยนี้มันต้องการสารอาหารเพียงพออีกอย่างเคยอดเเล้วไปเรียนบ่อยๆโทรมมาก หน้าอืดๆปากซีดๆหน้ามันเยิ้มๆ ตัวอืดพอง นน.ก้ไม่ลด หนูเลยอยากจะขอคำเเนะนำเพิ่มเติมหน่อยค้ะจะได้เอามาปรับใช้  ขอขอบคุณล่วงหน้าค้ะ