อยากปรึกษาเพื่อน พี่ ลุง ป้า น้า อา ทุกท่าน เกิดปัญหาโลกแตกขึ้นในชีวิตค่ะ
เพิ่งเรียนจบ(คณะศศ. จาก ม.แถวคลองหลวง) เราอยากเป็นแอร์สายการบินตะวันออกกลาง(ที่ตั้งใจไว้) แต่พ่อแม่อยากให้รับราชการเป็นตำรวจ
เหตุผลของพ่อแม่คือ
1. อยากให้ได้งานที่เติบโต มีอำนาจ
2. อยากให้มีงานที่ไม่ต้องทำงานหนักมาก ลาง่ายเพราะถ้าพ่อแม่ป่วยจะได้มาดูแลได้
3. เสาร์อาทิตย์จะได้มาช่วยที่บ้านทำงานได้ (คิดค่าห้อง คิดเงินคนงาน ทำเอกสารต่างๆ)
เหตุผลของเรา
1. เราอยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่า อยากเปิดโลก เพราะทุกวันนี้เราไม่ค่อยได้ไปไหนนอกจากอยู่บ้าน
2. เราชอบอาชีพนี้ โดยที่เราพยายามศึกษาทั้งด้าน ลบ และ บวก และประเมินตนเองแล้วว่ารับได้ ชอบ และเราก็เคยเห็นการทำงานของแอร์มาบ้าง
3. เราไม่ชอบระบบข้าราชการ เนื่องจากที่บ้านคลุกคลีกับตำรวจอยู่ เลยเห็นการทำงานแล้ว คิดว่าไม่เหมาะกับเราจริงๆ
ตอนแรกแม่เราสนับสนุนมากที่เราอยากเป็นแอร์ แต่พอทราบว่าจะไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
มากดดัน ร้องไห้ ว่า หาว่ามองว่าเค้าเป็นภาระ ไม่รู้จักห่วงพ่อแม่ พ่อแม่คาดหวังให้เราเป็นข้าราชการโดยที่เราบอกแล้วว่าเราไม่ต้องการอำนาจ
แต่ท่านตอบกลับมาว่า "ก็ท่านต้องการ" เราก็ไปไม่ถูก พยายามอธิบายแล้วว่าความชอบ ชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน ท่านก็บอกว่าจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ชอบข้าราชการ ท่านบอกว่า ถ้าแอร์มันยาก แข่งขันสูง ก็มาเป็นอะไรที่มันง่ายกว่าดีกว่าไหม (ด้วยเส้นใหญ่เส้นเล็กของท่านต่างๆ)
เราบอกว่า เราขอทำอะไรที่เราอยากทำก่อน ถ้าสมมติได้เป็นแล้วเราไม่ชอบอาชีพแอร์ก็ค่อยว่ากัน ท่านก็บอกว่ามันเสียเวลา งั้นก็อย่ามาพูดเลยว่าไม่ชอบข้าราชการ เพราะยังไม่ได้ทำจะรู้ว่าไม่ชอบได้ยังไง ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง รู้สึกว่ายิ่งทำแบบนี้เรายิ่งไม่อยากอยู่ใกล้บ้าน หรือยิ่งอธิบายก็ยิ่งไปกันใหญ่หาว่าเถียงอีก แล้วดันมีตำรวจมาพูดทำนองว่า เนี่ย ถ้าเราสอบตำรวจไม่ผ่านนะ อายเค้าตายเลย จบตั้ง เศรษฐศาสตร์ มหาลัย ....
แม่เลยจะให้เราไปเรียนติวตำรวจอีก อึดอัดมากเลยค่ะ ไม่รู้จะออกจากจุดๆนี้ได้ยังไง ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
เนรคุณเพราะไม่อยากทำอาชีพพี่พ่อแม่อยากให้ทำ ??
เพิ่งเรียนจบ(คณะศศ. จาก ม.แถวคลองหลวง) เราอยากเป็นแอร์สายการบินตะวันออกกลาง(ที่ตั้งใจไว้) แต่พ่อแม่อยากให้รับราชการเป็นตำรวจ
เหตุผลของพ่อแม่คือ
1. อยากให้ได้งานที่เติบโต มีอำนาจ
2. อยากให้มีงานที่ไม่ต้องทำงานหนักมาก ลาง่ายเพราะถ้าพ่อแม่ป่วยจะได้มาดูแลได้
3. เสาร์อาทิตย์จะได้มาช่วยที่บ้านทำงานได้ (คิดค่าห้อง คิดเงินคนงาน ทำเอกสารต่างๆ)
เหตุผลของเรา
1. เราอยากใช้ชีวิตให้คุ้มค่า อยากเปิดโลก เพราะทุกวันนี้เราไม่ค่อยได้ไปไหนนอกจากอยู่บ้าน
2. เราชอบอาชีพนี้ โดยที่เราพยายามศึกษาทั้งด้าน ลบ และ บวก และประเมินตนเองแล้วว่ารับได้ ชอบ และเราก็เคยเห็นการทำงานของแอร์มาบ้าง
3. เราไม่ชอบระบบข้าราชการ เนื่องจากที่บ้านคลุกคลีกับตำรวจอยู่ เลยเห็นการทำงานแล้ว คิดว่าไม่เหมาะกับเราจริงๆ
ตอนแรกแม่เราสนับสนุนมากที่เราอยากเป็นแอร์ แต่พอทราบว่าจะไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
มากดดัน ร้องไห้ ว่า หาว่ามองว่าเค้าเป็นภาระ ไม่รู้จักห่วงพ่อแม่ พ่อแม่คาดหวังให้เราเป็นข้าราชการโดยที่เราบอกแล้วว่าเราไม่ต้องการอำนาจ
แต่ท่านตอบกลับมาว่า "ก็ท่านต้องการ" เราก็ไปไม่ถูก พยายามอธิบายแล้วว่าความชอบ ชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน ท่านก็บอกว่าจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ชอบข้าราชการ ท่านบอกว่า ถ้าแอร์มันยาก แข่งขันสูง ก็มาเป็นอะไรที่มันง่ายกว่าดีกว่าไหม (ด้วยเส้นใหญ่เส้นเล็กของท่านต่างๆ)
เราบอกว่า เราขอทำอะไรที่เราอยากทำก่อน ถ้าสมมติได้เป็นแล้วเราไม่ชอบอาชีพแอร์ก็ค่อยว่ากัน ท่านก็บอกว่ามันเสียเวลา งั้นก็อย่ามาพูดเลยว่าไม่ชอบข้าราชการ เพราะยังไม่ได้ทำจะรู้ว่าไม่ชอบได้ยังไง ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง รู้สึกว่ายิ่งทำแบบนี้เรายิ่งไม่อยากอยู่ใกล้บ้าน หรือยิ่งอธิบายก็ยิ่งไปกันใหญ่หาว่าเถียงอีก แล้วดันมีตำรวจมาพูดทำนองว่า เนี่ย ถ้าเราสอบตำรวจไม่ผ่านนะ อายเค้าตายเลย จบตั้ง เศรษฐศาสตร์ มหาลัย ....
แม่เลยจะให้เราไปเรียนติวตำรวจอีก อึดอัดมากเลยค่ะ ไม่รู้จะออกจากจุดๆนี้ได้ยังไง ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ