เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเลสเบี้ยน มีคนรักมานานแต่ความรักที่มีมันถดถอยกลายเป็นพี่สาว คบมานานมาก และไม่นานมานี้เราไปเจอน้องคนนึง อายุอ่อนกว่า ด้วยความที่เราเป็นคนที่ต้องซื่อสัตย์และไม่อยากทำให้ใครต้องเสียใจจึงตัดสินใจขอถอยออกมาและบอกกับคนที่เราคบมาก่อนว่าเพื่อให้เขาไม่เจ็บซ้ำน้ำใจ และทุกข์ใจ การตัดสินใจของเราใช้เวลา 3 วัน ในการถอยมาหลายๆก้าว เราเริ่มคุยกับน้องคนนี้เพราะในขณะคุยกัน เขาดูเป้นผู้ใหญ่ มีหลักการ และณ ขณะนั้นเราต้องการคนที่พอจะรู้เรื่องธรุกิจ และน้องคนนี้จบโทต่างประเทศ ซึ่งเราเห็นว่า น่าจะพอคุยและให้คำแนะนำได้ เราติดสินใจที่จะคุยกันและลองใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น ผ่านไป 1 เดือน วันแรกที่เราเจอกัน ไปเที่ยวข้าวสาร เราเข้าห้องน้ำออกมา น้องคนนี้ตบหน้าเรา ฉาดใหญ่บอกว่า สำ่สอน เรางงมาก เพราะเราเมาไปนั่งที่ห้องน้ำ เขากลับบอกว่า ไปเต้นกลับฝรั่งทำไม ซึ่งจริงๆแล้วเขาชวนเราไป ครั้งที่ 1 เราไม่ว่า  ครั้งที่ 2 เราพาไปกินไวน์ พอเมาแสดงกิริยาหยาบคายด่าเราเหมือนคนไม่มีการศึกษา  ครั้งที่ 3 ไปหัวหิน เมาอีก ก็พูดจาระรานเราและตาขวางด่าเรา มั้ง กู  ครั้งที่ 4 เราพาไปกินที่ wine connection ก็เขวียงโทรสัพใส่ เราเลยเปิดอกพูดเพราะมันจะมากขึ้นจนถึงขนาดเราฟิวส์ขาดทำร้ายตัวเอง เค้าบอกว่า เพราะเราคุยกับคนเก่าอยู่ เขาบอกว่า ให้เราเลิกคบ เลิกคุย เลิกทุกอย่าง เราก็ทำลบไลน์ ลบเฟส ทำทุกอย่างให้เพื่อจะได้ไม่มีปัญหา แต่ตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน 6 เดือน เขาขับรถมารับส่ง เราออกค่าข้าว ค่าน้ำมัน ค่าโรงแรม เขาจะบอกว่า กูขับรถมาหา เนียกูเหนื่อยนะ เราก็ว่า ถ้างั้น ไม่ต้องมาเราไปหาเอง เขาก็จะบอกว่า มีคนใหม่ใช่ไหม ทุกครั้งเขาจะหาเรื่องตลอด พูดไม่ดีก็ด่า เหมือนหมูหมา เราเหนื่อยมา เขาบอกมีธรุกิจทำแต่เงินไม่มี งวดรถที่ค้างเราก็ออกช่วยซึ่งจริงๆเรามีสิทธิ์ไม่ให้ เขาก็จะด่าว่า ที่คนอื่นช่วยทำไมแฟนตัวเองไม่ช่วย อยากไปต่างประเทศเราก็ออกให้ทุกอย่าง แต่สิ่งที่เราได้รับคือ คำพูดที่เสียดแทงจิตใจ ระรานหาเรื่อง และชวนให้ทะเลาะ ถามว่าเรารักเขาไหมแต่ก่อนใช่ แต่ตอนนี้เราไม่เหลือเลย เพิ่งเข้าใจว่า คนเราไม่สามารถวัดได้จากคำพูด หน้าตาอะไรเลย หน้าตาสวย ดูดี มีเกียรติในวงสังคม แต่ทุเรศ ก้าวร้าวมาก วันนี้ล่าสุดเราเจอ ขับรถมาถามหาหมูปิ้ง เราก็ยื่นให้เพราะบางครั้งเราป้อนก็บอกจะกินเอง คือก่อนออกมามีปัญหา คือ ตื่นขึ้นมาสิ่งแรกที่น้องคนนี้ทำคือ คุยกับกี๊กเหรอ มีไรกัน ทั้งที่เราทำงาน และงาน ตอนนี้ ใช้เงินอาทิตเกือบหมื่นกับมัน ค่ากิน ค่ารถ ซึ่งน้องคนนี้จะอ้างว่า กูขับรถมาเหนื่อยนะ ขาก็ปวด เราก็เคยบอกว่า ไม่ต้องเข้ามากทม. มันไกลก้โมโห และเหวี่ยงใส่ วกมาเมื่อเช้า เรายื่นหมูปิ้งให้ ตอนรถติด เขว้ยงหมูปิ้งไปหลังรถ ทิชชูด้วย และพูดว่า ชีวิตกูโครตลำบากมาก มาขับรถให้ขับ เราเงี้ยกัดฟันและอดทนกับเขามาก เราคิดว่า ชีวิตเราคงจะใช้หนี้กรรมกับมันสักพักเพราะตอนนี้เราบอกกับตัวเองว่า ทำให้ดีที่สุดอย่าให้มีที่ติ แล้วเดินออกจากชีวิตมัน
เพื่อนว่าไงคะ อยากได้ข้อคิดเห็น คำแนะนำมากๆๆ คะ