กลอนหก

...ยามเช้า เฝ้าดู สุรีย์รุ่ง
แสงพุ่ง พ่างฟ้า หล้าไสว
สิ่งสรรพ ขานขับ ประทับใจ
ตระหนักใน พระคุณ ธ หนุนนำ

โคลงสี่สุภาพ

....จึ่งข้าฯ ร่ำพร่ำร้อง
ขับขาน
ถวายกาพย์โคลงกลอนกานท์
แซ่ซ้อง
แทนคุณ ธ อภิบาล
ทุกเมื่อ
พลาดผิดมิทรงจ้อง
จับใช้โทษา

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

..ข้าฯ ตรอง ตระหนักซึ้ง
จิต(ะ)จึง มุรับใช้
ผองผู้ ระทมไห้
ภยพาล ลุรอดเทอญ