เอ่อ..คือว่าเราเป็นผู้หญิงนะแต่เราชอบผู้หญิง ตอนนี้เราชอบคนๆนึงอยู่และเค้าก็รู้ว่าเราชอบเค้าเพราะเราบอกเค้าตรงๆแต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าเราไม่เคยได้มีโอกาศเป็นแฟนกับเธอเลย เธอคอยปฎิเสธเราตลอดพูดให้เราเสียใจถามคำถามแปลกๆเเละบอกตลอดว่าอยากให้เราเป็นผู้หญิงเราเลยถามเธอว่าทำไม เธอบอกเราว่า"เมื่อก่อน"ตอนที่เราชอบเธอเราเคยบอกแม่ว่าเราชอบเธอแต่แม่ไม่ให้เราเลยอยากให้เธอเป็นผู้หญิง รู้ว่ามันเจ็บนะกับคำว่าเมื่อก่อน เพราะมันแสดงว่าตอนนี้ เธอไม่ได้ชอบเราเเล้ว มันเจ็บนะเวลาเธอพูดถึงคนที่ชอบ เวลาเธอมาปรีกษาเรื่องหัวใจ อยากบอกนะว่าเจ็บเเต่เราเป็นไปบอกเองว่าปรึกษาได้
บางครั้งเธอก็บอกว่าชอบเรา บางครั้งเธอก็บอกว่าไม่ได้ชอบเรา เราสับสน ไม่รู้เธอจะยังไงกันแน่ เรารักเธอมากนะ เธอล่ะเคยรักเรารีเปล่า และปัจจุบัญเราก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน เห็นหน้ากันแทบทุกวัน แถมเล่นด้วยกันเหมือนเป็นเพื่อน คุยกันในแชททุกวัน แต่มีแค่หัวใจของเราที่คิดมากว่าเพื่อนแค่นั้นเอง ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาคืออยากได้ความคิดเห็นจากคนอ่านหน่อยครับ ขอบคุณมากครับที่อ่าน
ขอวิธีตัดใจหน่อยครับหรือวิธีชนะหัวใจก็ได้..
บางครั้งเธอก็บอกว่าชอบเรา บางครั้งเธอก็บอกว่าไม่ได้ชอบเรา เราสับสน ไม่รู้เธอจะยังไงกันแน่ เรารักเธอมากนะ เธอล่ะเคยรักเรารีเปล่า และปัจจุบัญเราก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน เห็นหน้ากันแทบทุกวัน แถมเล่นด้วยกันเหมือนเป็นเพื่อน คุยกันในแชททุกวัน แต่มีแค่หัวใจของเราที่คิดมากว่าเพื่อนแค่นั้นเอง ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาคืออยากได้ความคิดเห็นจากคนอ่านหน่อยครับ ขอบคุณมากครับที่อ่าน