บางที นอนๆอยู่ ไม่ก็เดินๆ ในที่ๆคนมากมาย หรือในที่ๆกว้างสุดตา ชอบมีความคิดขึ้นมาว่า ตัวเองเป็นแค่ก้อนไขมันเดินได้ เดินได้เพราะมีสมอง ถ้าสมองหยุดทำงานก็เป็นแค่ก้อนเนื้อ ก้อนไขมันเน่าๆ รอแมลงวันมาตอม แค่นั้น และจะคิดต่อไปว่าคนเราทำไมต้องเกิดมาใช้ชีวิต กิน ดื่ม และทำอะไรที่มันไร้ประโยชน์อย่างเหน็ดเหนื่อยแล้วตายไป
คิดแบบนี้ เราเป็นอะไรรึเปล่า?
ชอบคิดบ่อยๆช่วงนี้ว่าตัวเองอยู่ในโลกกว้างใหญ่ ตัวเราก็เป็นแค่ก้อนไขมันก้อนหนึง?
คิดแบบนี้ เราเป็นอะไรรึเปล่า?