สวัสดีทุกคนที่อ่านกระทู้นี้  จากหัวข้อกระทู้ มันคือสิ่งที่เราไม่เข้าใจเพราะเรากับเพื่อนทำผิด ใช่เราทำผิดจริงแต่นั้นคือความผิดแรก เพราะเราโดนยึดโทรศัพท์แล้ววันที่โดนยึดครูบอกว่าไว้ค่อยคุยกัน  ขอยึดไว้สัก2-3วันแล้วคืนให้ แต่พอถึงวันที่ครูบอกไว้ครูกลับไม่คือโทรศัพท์ให้ ครูบอกว่าเดียว2-3ค่อยคุยกัน แต่ยังไม่ได้บอกว่าจะคืน ครูบอกว่าจะคืนก็คืนพร้อมกันแต่ครูก็ไม่คือ  คำถามคือ ทำไมครูถึงทำคำพูดที่เด็กทุกคนเคารพในการตัดสินใจและเชื่อมั่นว่าคนเป็นครูต้องมีสัจจะและรักษาสัญญาที่ให้ไว้  แต่ครูทำคำพูดเล่านี้ให้กลายเป็นคำพูดที่ไม่น่าเคารพ ใช่พวกหนูผิดที่ไม่ทำตามกฎ ครูมีเหตุที่ควรยึดแต่ครูบอกจะคืนครูก็ต้องคืนแต่ครูกลับไม่คืนมันถูกแล้วใช่มั้ย ผิดพวกเรายอมรับผิด แล้วทำไมครูไม่ลองสร้างการทดลองหล่ะ ว่าระหว่างการที่ให้นักเรียนเอาโทรศัพท์หรือไม่ให้เอามาอันไหนมันดีกว่ากัน ครูอยากให้เด็กอยู่เงียบๆแต่มันไม่มีสิ่งที่สามารถทำให้เด็กเงียบได้ยังไงก็เสียยงดังอยู่ดี แต่เราลองมองในทางกลับกันทุกคนต่างมีโทรศัพท์ ทุกคนต่างมีกลุ่มของตัวเอง ดังนั้นในคำว่าสังคมก้มหน้ามันก็มีอยู่แล้วเพราะยังไงเราก็คุยกันในกลุ่มเสียงมันก็ไม่มีแน่นอน  แต่ถ้านึกผลเสียกับผลดีมันก็ต้องมีอยู่แล้ว ผลด๊คือพวกเราสามารถที่จะอัดเสียงหรือถ่ายวิดีโอไว้ได้ไม่เข้าใจในการเรียนเด็กบางคนที่ไม่กล้าเดินเข้าไปถามมันก็มีแต่ถ้าถ่ายไว้แล้วทำความเข้าใจกับมันยังก็ทำได้ แต่ถ้าผลเสียก็คือถ้าโทรศัพท์หายหล่ะ?ผู้ปกครองบ้างคนก็จะมาเอาเรื่องกับทางโรงเรียนอย่างแน่นอนอยู่แล้ว แต่พวกเค้าก็คิดผิดเพราะการที่โทรศัพท์หายนั้นมันเกิดจากลูกของท่านดังนั้นโรงเรียนให้รับผิดชอบเองสิ  ทุกคนคงคิดว่าตั้งกระทู้เพราะเรื่องแค่นี้หรอ บอกเลยว่าไม่ใช่การที่ครูทำให้คำพูดที่เราเคารพกลายเป็นคำพูดที่เหมือนพูดลอยออกมาให้รู้สึกดีเท่านั้น คำพูดที่ควรเคารพมันก็กลายเป็นคำพูดที่ไม่น่าเคารพ เราคิดว่าอาจมีหลายคนคิดแบบนี้(มั้ย) เราผิดใช่ผิดแต่เป็นผิดครั่งแรกมั้ยอะ ครูควรให้โอกาศสิถ้าทำอีกจะยึดยาวก็ไม่ได้ว่า