เราพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็กเกิด มาได้ 4 เดือน
ก็เลิกกัน ทิ้งเราไว้ให้อาเลี้ยงดู ตอนเราอยู่กับ
อา เราช่วยท่านทำงานทุกอย่างเลยค่ะ ทำทุกอย่าง
จริงๆจนไม่มีชีวิตวัยรุ่น ไม่เคยได้เที่ยว ไม่มีเเฟนและ
ไม่เคยได้แต่งตัวสวยๆแบบวัยรุ่นวัยเดียวกัน ตัวเรา
กู้ กยศเรียนค่ะ ใช้เงินวันละ 60 บาท

ช่วงที่เราเรียน อาเราเขาไปรับจ้างหาเงินกู้ แล้วไปส่งปล่อยให้คนอื่นยืม ปัญหาคือ คนยืมหนี ไม่จ่าย จนอา
เราต้องหาเงินมาใช้หนี้นอกระบบแทน จนหนี้เพิ่มเป็นล้านๆ ตอนนี้หนีมาต่างจังหวัดค่ะ

ช่วงเริ่มทำงานก็ ได้เงินมาเงินเดือน 15k เราให้อา
หมื่นนึงทุกเดือน สุดท้ายโดนนินทาตลอดลับหลัง
เราไม่เคยให้เงินเขา เคยไปเที่ยวกับที่ทำงานครั้ง
แรกกลับมาเราโดนอาด่าว่า เราหาแต่ความสุขใส่
ตัวเอง แต่ตัวเขาเที่ยว กินเหล้า เอาเงินเราใช้ฟุ่มเฟือย แต่เราไม่มีสิทธิ ทำบ้างเลยหรอ

ตอนเลี้ยงอามักพูดไม่ดีใส่เราทุกวัน ว่าเราเป็นกาฝาก
ตัวถ่วงความเจริญ ไม่มีพ่อแม่ เกาะอากินไปวันๆ พูด
ใส่บ่อยมาก เวลาอาทำงานมีเงินก็ไม่ค่อยให้เรา ของ
กินทุกอย่าง ขนม ข้าว เขายังมักหวงของกับเราเสมอ
แต่เวลามีอะไรเราต้องแบบท่าน ทำงานได้เท่าไหร่เขาเอาไปหมด เหนื่อยใจเหมือนกัน เจอแบบนี้บั่นทอนใจเรามาก แอบร้องไห้เพราะคำพูดเขาตลอดเลย จนเป็นเด็กเก็บกดไปแล้วค่ะ

แบบนี้เราแยกออกมาจะถือว่าอกตัญญูไหมคะ
เราตอนนี้ตกงานอยู่ด้วย อายุ 25 ปี