คือเราเป็นคนคิดมากอะ ชอบคิดเล็กคิดน้อย จนเราคิดว่าเราเอาแต่ใจ เราเยอะเกินไป ขนาดเรายังไม่ชอบที่เราเป็นแบบนี้เลย คือว่าเรื่องมันมีอยู่ว่า เราจะทำยังไงให้เราไว้ใจแฟนเราอะคือเรากับแฟนเราก็คบกันมาจะปีแล้ว ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยทำอะไรให้เราไม่ไว้ใจเลยนะคือ เวลามีผู้หญิงทักมาเขาก็บอกเราตลอดว่าจะให้เราตอบเองหรือจะให้เขาตอบ เขาไม่เคยแอบคุยกับใคร ไม่เคยนอกใจเรา มีแต่เราเองที่แอบไปคุยกับคนคุยเก่าเรา แอบคุยจนเกือบจะไปมีอะไรกับคนคุยเก่าเพราะเพียงแค่เขาปล่อยให้เราอยู่คนเดียวจนเราเหงา แต่เราก็ไม่ได้ไปมีอะไรกับคนคุยเราคนนั้นนะ เพราะเรากลัวเขารู้แล้วเขาจะเสียใจบวกกับเราทำไม่ลงด้วยแหละ คือเราพึ่งเคยมีอะไรกับแฟนเรา เขาเป็นคนแรกของเราอะคะ แต่เขาก็เคยผ่านผู้หญิงมาสามสี่คนแล้ว คือว่าเมื่อวานเราทักเขาไปคุยเรื่องบ้านกันว่าเออชอบบ้านแบบไหนสองชั้นหรือชั้นเดียวอยากได้กี่ห้องอะไรแบบนีแหละค่ะ แล้วเราทักไปประมาณตอนบ่ายสองกว่าๆ เขาก็ไม่อ่านไม่ตอบจนหกโมงกว่าแหละเขาก็อ่านแต่เขาก็ไม่ตอบเรานะค่ะ เราก็เอ่อ พยายามทำใจให้ชิน เราก็แท็กโพสของเพจนึงเขาก็ไม่ตอบเม้นโพสเรา จนเราเลิกเรียน เราก็โทรหาเขาว่าทำอะไรอยู่ซึ่งปกติเราก็จะโทรหากันตลอดอยู่แล้วเพราะช่วงนี้โทรศัพเขาพังเลยจากปกติคุยแชทกันตลอดเลยเป็นโทรหากันแทน แล้วเราก็โทรถามเขาว่าเขาอยู่ไหน เขาก็บอกว่าเขากำลังจะออกไปรับน้องที่โรงเรียน (น้องเขาเป็นผ็หญิงอายุเท่าเรา) แล้วเขาก็บอกเราว่าจะพาน้องออกไปทำธุระเราก็อ่อโอเค เขาก็ถามว่าหนูอยู่ไหน เราก็บอกว่าเราอยู่กับเพื่อนจะพาเพื่อนไปซื้อของเขาหอเพื่อนเพราะเพื่อนเราไม่มีรถ เขาก็โอเค แล้วเราก็พาเพื่อนไปซื้อของแบบเราก็คิดไปๆว่าเอ่อทำไมเขาไม่ตอบแชทเราไม่ตอบเม้นโพสเราที่แท็กเขาอะไรแบบนี้อะคะ จนประมาณหกโมงเย็นเราก็โทรหาเขาอีกว่าอยู่ไหนแล้ว เขาก็บอกอยู่เซนแล้วกำลังพาคิตตี้มาทำธุระ เราก็ถามธุระอะไร เขาก้บอกธุระนี้ละ ธุระอะไรเขาก็ถามว่าทำไม แล้วเขาก็ไม่ยอมบอกเราจนเราได้ยินเสียงหมายเลขในธนาคารที่เขาไว้เรียกลำดับอะคะ เราเลยถามว่าอยู่ธนาคารเหรอ เขาก็บอกใช่ เราเลยถามแล้วไปทำอะไรเขาก็บอกแต่ธุระๆแต่ไม่ได้บอกว่าธุระอะไรซื่งปกติเราไม่เคยมีความลับต่อกันเลยนะค่ะ มีอะไรก็เล่าให้กันฟังทุกเรื่อง เราเลยถามเขาว่าอยู่กับผู้หญิงเหรอ เขาก็บอกเชี้ยอะไร อยู่กับน้อง เราก็บอกอือแล้วแต่ละกนจะทำอะไรก็เชิญแล้วเราก็ตัดสาย จนหกโมงสี่สิบเราไปส่งเพื่แนที่หอเราก็เลยแวะไปหาเขาที่ปาร์คแบบจะไปแอบดูว่าเขาอยู่หนรือป่าว แต่เราก็อยู่ที่หน้าปาร์คละก็มองเข้าไปคือเราไม่กล้าเขาไปอะแต่เราเป็นคนสายตายาวมากๆๆเราก็เลยพอมองออกว่าเขาไม่อยู่ เราเลยโทรหาเขาว่าอยู่ไหนเขาก็บอกว่าอยู่เซนกำลังจะกลับไปส่งน้องที่บ้านเราก็โอเค พอดีเขามาหาที่ปาร์คละไม่เห็นเลยโทรถามดู เราก็บอกให้เรารอแต่เราก็ไม่อะเดี๋ยวกับบ้านละ เขาก็โอเคๆ จนเรากลับมาบ้านอาบน้ำแต่งตัวเสร็จละ จนสองทุ่มกว่าเราก็โทรหาเขาว่าอยู่ไหนเขาก็บอกว่อยู่ปาร์คพึ่งมาถึงไม่ถึงครึ่งชม เราเลยถามว่าเอ๊าแล้วไปอยู่ไหนมาเขาบอกว่าเขานั่งพักอยู่ที่บ้นครึ่งชมกว่าแล่วค่อยออกมาพอดีปวดขาเลยยังไม่ออกมา เราเลยถามว่าทำไมปวดขาเขาก็บอกเราว่ายืนรอน้องเลือกหนังสือมันเลือกนานเลยปวดขา เราเลยบอกว่าจริงปะไม่ใช่ไปเอากับคนอื่นม่เหรอ แล้วเขาก็ว่าเราว่าเราอะไร้สาระ คือตอนนี้เราไม่รู้ว่าทำไงอะ คือเราระแวงอะเรากลัวว่าเขาจะทำแบบที่เราเคยทำเราก็เลยระแวง คือคนเราเป็นแฟนกันมันต้องไว้ในกันและกันใช่ไมละคะ แต่เรากลับไม่ไว้ใจเขา เรารู้สึกกลัว กลัว กลัวว่าเขาจะแอบคุยกับคนอื่นเหมือนที่เราเคยทำ แต่เราบอกเขานะ อย่างเรื่องที่เราแอบเขาไปคุยกับคนเก่าเรา เราคุยไปได้สักสองอาทิตย์เราก็บอกเขาเขาก็โกรธแต่เขาก็ให้อภัย ยิ่งเราดูหนังเรื่องนู้นเรื่องนี้เราก็ยิ่งระแวงเขา เราจะทำยังไงกับความรู้สึกเราดีอะคะ

#พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกยังไงขออภัยด้วยนะคะ