สวัสดีครับ ...
ตามหัวข้อเลยครับ ผมกับแฟนครบกันมาประมาณ 7-8เดือนได้
เราพักอยู่ด้วยกันตั้งแต่ช่วงแรกๆจนถึงทุกวันนี้ แหละสิ่งที่ทำให้ผมมาตั้งกระทู้นี้คือ "ความแตกต่าง"
ผมกับแฟนมีความต่างกันแทบจะทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ และตลอดเวลาที่คบกันมา
อะไรๆก็ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้เลย ทะเลาะกันก็บ่อยมาก การทะเลาะเริ่มจากที่ความคิดเราไม่ตรงกัน
สิ่งที่ผมคิดว่ามันถูกแล้ว ใครๆก็ทำแบบนี้ แต่...ถ้าอะไรไม่ถูกใจเขา ทุกอย่างแทบจะผิดไปหมด
สิ่งที่เขาชอบ กับสิ่งที่ผมชอบ ก็ต่างกันคนโลกเลยก็ว่าได้ แต่ผมคิดว่าตั้งแต่ที่คบกันมา
ผมพยายามปรับตัวเข้าหาเขาตลอดเท่าที่ปรับได้ ผมคิดว่าเราควรปรับเข้าหากันคนล่ะครึ่งทางมันน่าจะดี
แต่ผมรู้สึกว่าเขาไม่เคยจะยอมปรับตัวเข้าหาผมเลย แม้กระทั่งคนอื่นๆ สำหรับผม
เขาเป็นคนที่ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นมาตรฐาน คือถ้าไม่ถูกใจอย่างที่เขาคิดก็คือผิดหมด
เขาเป็นคนอามรณ์ร้อนหงุดหงิดง่าย อะไรนิดหน่อยก็วีน ซึ้งจริงๆผมก็อารมณ์ร้อนนะ
แต่ส่วนมากผมจะยอมเป็นฝ่ายที่เย็นก่อนเสมอ ... คือเราต้องผิดทุกครั้ง ทั้งที่บางครั้งเขาผิดนะ
ผมพยายามสังเกตุเขาเสมอ อย่างเช่น เขาไม่ชอบกินน้ำเย็น (ขอบอกผมนะ) อย่างถ้าน้ำในตู้เย็นหมด
เขาก็ไม่ค่อยจะเอาน้ำเข้าแช่ให้ (จะว่าไม่เลยก็ได้)  ผมกลับมาจากทำงานกระหายน้ำ พอเปิดตู้เย็นจะกินน้ำ  อ้าว น้ำหมด
ผมก็บ่นๆ น้ำหมดไมไม่เอาแช่อ่ะ เขาบอกก็เขาไม่กินน้ำเย็น (แต่ก็เห็นเขากินอยู่น่ะ) ทั้งที่ขวดน้ำก็วางอยู่ข้างๆตู้เย็น

อะไรที่เขาไม่ชอบ อย่างเช่น ตบหัว เดินข้าม บลาๆ แต่เขาก็ทำกับผมน่ะ แต่ผมเป็นคนไม่ได้ถืออะไรมากมาย
ไม่โกด ก็แฟนกันจะเป็นไม่ซีเรียส แต่พอผมทำกับเขาบ้าง ไม่ได้คิดจะเอาคืนไรนะ
ก็ทำปกติไม่ได้คิดไร เขากลับว่าผมโกดผม ...

อีกอย่างเรื่องไปเที่ยว  เขาอยากไปเที่ยวที่ไหน ผมก็พยายามอยากพาเขาไปให้ได้ ทั้งที่ตังค์ต้องเก็บไว้ใช้อะไรที่จำเป็น
แต่ก็พาไป และเต็มใจพาไป ก็ความสุขของแฟนก็คือความสุขของเราใช่มั้ยล่ะครับ ก็พาไป
พอเวลาที่ผมอยากไปเที่ยวที่ผมอยากไปบ้าง ชวนเขาไป เขาบอกว่าไม่อยากไป ไปแล้วเขาไม่ได้อะไร
ไม่ได้ชอบไปแบบที่ผมอยากไป เปลืองตังค์เขา (ทั้งที่ผมออกเยอะกว่าทุกครั้งเวลาไปเที่ยว และบางครั้งเขาไม่ได้ออกเลยด้วยซ้ำ)
แต่ครั้งนี้ผมขอให้เขาออกช่วยนิดนึง เขาก็ทำเหมือนไม่อยากไป
เขาบอกอยากไปก็ไปคนเดียว เพราะผมพูดว่า เวลาเขาอยากไปไหนผมยังพาเขาไป  แต่ทำไมผมอยากไปถึงพาไปไม่ได้
เขาก็หาว่าผมทวงบุญคุณ เอ้ย !!! นี่ผมทวงบุญคุณหรอวะ ? ก็แค่อยากไปกับแฟน เหมือนที่เขาอยากให้ผมพาไป
เขาบอกไปแบบนี้มันไม่ใช่ความสุขของเขา แต่ผมมีความสุขที่ได้แบบนี้นะ
(แฟนที่ดีก็ควรเห็นความสุขความทุกข์ของแฟนเป็นของตัวเองด้วยไม่ใช่หรอ?)
เหมือนอะไรที่ไม่ใช่ความสุขของเขาเขาก็จะไม่ทำ แต่อะไรที่เป็นความสุขของเขาผมพยายามทำให้ตลอด
คือแบบนี้ เรียกว่าคนเห็นแก่ตัวได้หรือเปล่าวะ? ...

***ร่วมๆแล้วเรามีความแตกต่างกันมากๆ ทั้งไลฟ์สไตล์ แบบนี้จะไปด้วยได้หรอครับ***
ถ้าวันนึงเราเลิกกัน  ผมควรจะเสียใจหรือดีใจ ที่คนแบบนี้ได้ออกไปจากชีวิตเรา ???

ปล.ขออภัยถ้าผิดพลาดอะไรไปนะครับ