สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษา และขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆ    เราคบกับแฟนได้มา1ปี เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด ก่อนจะคบกัน เเฟนเราเป็นคนไปขอเราเป็นแฟนที่บ้านเรา ห่างกัน 400 โล เพื่อตั้งใจเราไปขอเป็นแฟน  เราเลยตกลงคบกัน อยู่มาวันหนึ่ง เรารู้สึกรักเค้ามาก ตอนนั้นเราพึ่งคบกันได้4 เดือน เราตัดสินใจลาออกจากงาน เพื่อมาอยู่กับเขาที่ปทุม เรารักเค้ามาก แม่เราห้ามเราไม่เคยฟัง จะมาอยู่กับเค้าอย่างเดียว จนเรากระทั่งเปิดใจคุยกับแม่ว่าขอไปเริ่มต้นทำงานใหม่กับแฟนที่ปทุม แม่เราพยายามห้ามพยายามบอก แต่แม่ก็พยายามเข้าใจ  เราตัดสินในเกินออกมาจากครอบครัว เพื่อมาร่วมทุกข์สุขกับเขา  มาวันแรก เราก็เข้าไปทำความรู้จักกับแม่แฟนครอบครัวเเฟน ตอนนั้นแม่เค้าไม่ค่อยพูด บวกกับเราที่พูดไม่ค่อยเก่ง เพราะเราเคยมีปมที่เเม่แฟนเก่าไม่ชอบเหมือนกันทั้งที่เรายังไม่ได้ทำอะไร   แล้วเราเริ่มอยู่มาเรื่อยๆ เเม่แฟนจะมีงานประจำของเค้า กูยุ่งตลอด จนเราไม่มีเวลาเข้าหาเเละเราก็ยุ่งงาน เราพยายามหาโอกาสไปคุยกับเเม่เค้าแต่ก็ไม่ได้คุยเลย จนเราอยู่ถึง6 เดือน นับครั้งได้ว่าคุยกับเเม่แฟนแค่2 ครั้ง   จนตอนนี้ เเม่แฟนไปบอกกับเเฟนเราว่าไม่ชอบ ไม่เอาตนนี้เป็นลูกสะใภ้ เราได้ยินแบบนี้ เราคิดเยอะมาก และบวกกับเรากับเเฟนทะเลาะกันทุกวัน จนเลิกกันได้มา1 อาทิตย์ เรารุ้สึกรักเค้าจนไม่อยากเสียใจไป เราขอร้องอ้อนวอนเขา แต่เค้าบอกว่า เราเข้ากับสังคมเขาไม่ได้ เราไม่เข้าหาครอบครัวเขา  เเม่เขาไม่ชอบเรา    จนวันนี้เราเสียใจเราขอโอกาสเขาเขาก็บอกมันไม่เหมือนเดิม เขาเป็นคนกลาง เขาก็เสียใจ    เราพยายามจะเเก้ไขประบตัวทุกอย่างเพื่อให้ทุกอย่างมันดี   เราอยากไปกราบขอขมา ขอโอกาสท่าน อยากเปิดใจคถยกับแม่แฟนน ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากเข้าหา แต่เราพยายามหลายครั้งแล้ว ไม่มีโอกาสได้คุยเลย และเราก็เคยมีปมจนทำให้เรากลัว ระเเวงไปหมด เพราะที่ผ่านมาเรากลัวและไม่กล้ามาตลอด  เราพร้อมกับแม่แฟนและขอโทษในสิ่งที่ผ่านมา  อยากขอโอกาสให้ท่านให้อภัย     ทุกคนว่าเราพอจะมีโอกาสนั้นไหม  หรือพอจะมีคำแนะนำให้ทุกอย่างมันดีไหมค่ะ