รักคนมีแฟน ไม่ได้แย่ง แต่อยากได้...

สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ที่เราเพิ่งเผชิญและยังแก้ปัญหาไม่ตกสักที

คือเรื่องมีอยู่ว่า เราได้ไปคุยกับรุ่นพี่คนนึง แรกๆก็คุยปกติ ทำนองปรึกษาปัญหาชีวิตและทั่วๆไป แต่พอคุยๆไปเรื่อยๆ เราเริ่มรู้สึกดีกับเขามาก อาจเพราะเราเป็นคนอ่อนไหวและรู้สึกชอบคนแบบนี้ง่ายมาก
เราชอบผู้ชายที่โตกว่า ใจเย็น แต่ขี้เล่น ซึ่งเขาก็เป็นแบบที่เราชอบเลย แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าพี่เขามีแฟนแล้วและคบกันมานานถึง6ปี เราคนมาทีหลังเราก็ไม่อยากจะไปทำให้เขาร้าวฉาน เพราะคบกันมาตั้งนาน
แต่พี่เขาดันมาคุยๆกับเรามากกว่าพี่น้อง การกระทำต่างๆนานา พี่เขาดูแลเราดีมาก มารับมาส่งไปมหาลัย แล้วก็ถามไถ่ทำอะไรกินข้าวหรือยัง บางครั้งก็โทรหา บางทีเราก็อยากจะตัดใจจากเขานะ แต่ตอนนี้มันถลำลึกแล้ว พี่เขาก็เวลาอยู่กับเราก็มีบ้างที่พูดถึงแฟนเขาแต่เราก็ทำมึนๆใส่ เขาถามไม่ชอบหรอจะได้ไม่พูดทีหลัง(?) เราก็อ๋อเปล่าๆ ..
เอาจริงๆเราคิดว่าเรามีส่วนผิดเต็มๆ แต่เขาก็ผิดที่มาคุยด้วยกับเราและทำเราหวั่นไหว (หรือผู้ชายทั่วไปชอบลูบหัวผู้หญิง/พาไปรับไปส่งเป็นเรื่องปกติ)

ตอนนี้เราเปิดใจเรื่องนี้กับเพื่อน เราแสดงออกว่าเราชอบพี่เขา เพื่อนๆเราแนะนำว่าอยู่เฉยๆจะดีกว่า แต่เราเป็นคนดื้อ เราจะทำยังไงดีคะ ไม่ได้อยากให้เขาเลิกกัน แต่ก็ไม่อยากให้เขามีคนอื่น...

ปล.เราทราบนะคะว่าสิ่งที่เราทำมันผิดบาปจากประเพณี สังคมหรือวัฒนธรรมอะไรก็แล้วแต่ แต่ว่าเราแค่อยากได้คำชี้แนะ

ยินดีให้ชี้แนะแนวทางที่สมควร แต่ถ้าคุณด่าเราแล้วคิดว่ามันคือทางออกที่ดี ก็ขอบคุณและขอน้อมรับไว้ด้วยความเต็มใจ ขอบคุณค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่