ในตอนแรกมันก็ดีมันเหมือนว่าเธอจะสู้ไปด้วยกัน ผมเคยเจอแม่เธอหลายครั้งแล้วแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
แต่อยู่ๆ ก็เหมือนเขาไม่ชอบผมขึ้นมาเขาบอกว่าผมไม่มีอนาคตคบไปก็คงไม่รอดด้วยความที่ผมกับแฟนอายุห่างกัน2ปี
เธอเลยทวานมาได้พักนึงแล้วส่วนผมกำลังจะเรียนจบ ผมไม่มีโอกาสได้พิสูจตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าผมจะสร้างขีวิตที่ดีได้
ผมถูกตัดสินโดยคนที่เจอกันไม่กี่ครั้งและคุยกับผมแค่ไม่กี่ครั้ง

สุดท้ายแฟนผมก็บอกเลิกผมจริงๆด้วยคำว่าต้องการอิสระและบอกว่าอึดอัดที่เป็นอยู่แบบนี้
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เดือนกว่าๆแล้วเขาหายไปเลยเหมือนคนไม่รักกันแลัวเพียงในชั่วข้ามวัน
ผ่านมาเดือนนึงแล้วผมทำใจไม่ได้เลยใจผมนิ่งได้นานสุดแค่5วันแล้วก็จะต้องมานั่งเพ้อหาเขาแทบบ้า
ผมควรทำยังไงดีเพื่อให้หลุดพ้นจากตรงนี้