เราไม่ปฎิเสธว่าเราเป็นคนที่ชอบมองหน้าตาเป็นอันดับแรก (ก็ถ้าไม่ให้มองหน้าแล้วจะให้มองอะไรฟร่ะ -_- 55555 แอบกวนเบาๆ) แล้วส่วนมากผู้ชายที่เรามองนั้นมักจะมีแฟนแล้วไม่ก็เป็นเกย์ (เป็นเรื่องที่ยากจะทำใจเหลือเกิน เอามือทาบอก) สำหรับเราแล้วคนหน้าตาดีมีอยู่แทบทุกที่ที่เราไป แต่คนที่ถูกใจจริงๆมีอยู่ไม่กี่คนหรอก ในความเป็นจริงเราดันทำเหมือนไม่สนใจผู้ชายเหล่านั้นเลย เพราะพวกเขาดูโดดเด่นแล้วตัดภาพมาที่เรามันดูธรรมดามากๆ ผู้ชายหล่อแบบนั้นเอาแต่มองสาวสวย ชอบแต่คนนิสัยเฟรนลี่ สายฮา ซึ่งเราไม่สามารถดึงความมั่นใจอย่างนั้นออกมาใช้ได้เลย และมันตลกสิ้นดีที่เราอยากจะได้พวกเขาเหล่านั้น เหมือนกับเราอยากได้เพชรเม็ดงามแต่ไม่มีกำลังจะซื้ออะ (ไขว่คว้าเพื่อไรไม่รู้) เราอ่านนิยายนะแต่ไม่ใช่พวกประเภทหวานแหววเพ้อฝัน มันก็มีบางอย่างที่ไม่ตรงความจริงแหล่ะ แต่มีอย่างนึงคือผู้ชายหล่อแต่นิสัยเลวมันก็คล้ายกับในชีวิตจริง ต่อให้ปฎิเสธยังไงเกลียดยังไงก็ต้องหวั่นไหวให้กับหน้าตา กลิ่นประจำตัว ความอบอุ่นจากร่างกาย 5555555555 โดยเฉพาะพระเอกที่ออกแนวโหด พูดน้อย ต่อยหนักนี่โคตรชอบ นี่เราไม่ได้จะมาพูดเรื่องนิยายหรอกนะแต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ...ผู้หญิงบางคนอาจยอมรับได้ในสิ่งที่เขาเป็น บางคนอาจมองกันที่จิตใจด้วยซ้ำแต่ว่ากลับได้อานิสงส์เรื่องหน้าตาแถมมา  บางคนนะเราเห็นเป็นผู้หญิงธรรมดาแต่ได้แฟนที่งานดีเว่อร์

ถ้าบอกว่าเราอยากได้แฟนที่หล่อเหลาระดับนายแบบ หล่อแบบอลังมันจะดูมากไปมั้ย ในชีวิตนี้คงไม่มีทางเป็นไปได้อะเนอะ...ก็แค่อยากมีไว้ให้ฟินให้เขินจนไปไหนไม่ได้เท่านั้นเอง ได้สักครั้งจะดีมากๆ ต้องทำบุญด้วยอะไรคะตอบที?!