กวีในดงดาบ : ชุมนุมมังกร ซ่อนพยัคฆ์ นักกลอนบุรุษ สตรี

มันยากมันเย็น ขนาดไหน
หากว่าใครและใคร จะหยุดสอน
หากว่าใครและใคร หยุดต่อกลอน
แล้วคลุมโปงเข้านอน เกาสะดือ

  เพราะคนเราเกิดมา ทำไมกัน
กินเพื่ออยู่สืบพันธ์ เท่านั้นหรือ
เพราะโลกมีเรื่องหนึ่ง ที่พึงลือ
คนไทยคือเจ้าบท เจ้ากลอนกัน

  มาหยอกล้อต่อกร ตามขนบ
เอาให้จบตรงนี้ เถอะพี่ขวัญ
เราก็ต่างศิษย์มีครู ความรู้ทัน
มาลารินมาโรมรัน อย่าพรั่นกลัว

   อันความคิดวิทยา เหมือนอาวุธ
มัวเต้นฟุตเวิร์คเอา เขายิ้มหัว
พี่หักงวงไอยรา เอาระรัว
มาลารินพันพัว ก็เจาะยาง

   มาลารินไม่ใช่ธรรมดา
กระบวนท่าครบเครื่อง เรื่องทุกอย่าง
จะติ๊ดซึ่งหรือไฟต์เตอร์ ก็เจอนาง
เพราะเส้นทางนี้เข้า สู่สงคราม

   บอลแพ้คนไม่แพ้ นั่นไม่ใช่
หากว่าแพ้แต่ได้ใจ คนไม่หยาม
เหมือนร่ายรำกระบี่ ที่งดงาม
ต่างทำตามขนบ ประเพณี

    มันยากมันเย็น ขนาดไหน
ที่คนไทยร่วมมือ กันเต็มที่
เอาปัญญามาแข่ง แต่งกวี
แล้วเป็นพี่เป็นน้อง ปรองดองกัน

       ...............

( ขออนุญาตเปลี่ยนรูปภาพประกอบครับ )

แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
นักกลอนหญิง หรือชายนั้น หาพรั่นไม่
แต่หวั่นใจ ชายปลอมตน จนเป็นหญิง
ราชดำเนิน เกินนับได้ มากมายจริง
ปลอมเป็นหญิง นักกลอน ยอกย้อนชาย
         อันแบบแปลน แผนบทกลอน มีผ่อนผัน
เสียงยาวสั้น วรรณยุกต์ ฉุกขยาย
ให้ไพเราะ เสนาะแนบ  อย่างแยบคาย
มิได้หมาย มุ่งบังคับ ให้ปรับตาม
         กลอนตลาด มิใช้กลอน ซุปเปอร์มาร์ท
ปวงปราชญ์ ย่อมเว้นไว้ ไม่เหยียดหยาม
ขอมีจิต คิดค้น ด้นคำงาม
ในสยาม ฤาจักสิ้น กวินทร์ไพร่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่