สวัสดีคะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา มีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะคะ

----------------------------------------------------------

เรากับแฟนรู้จักกันตอนม.4 คุยกันมาก เกือบ 2 ปี แต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ เพิ่งมาเป็นแฟนกัน เดือนมีนาคม ตอนเรากำลังจะขึ้นม.6

ก่อนที่จะมาเป็นแฟนกัน เราเคยมีอะไรกับแฟนเราก่อนหน้าที่จะมาคบกัน เค้าเป็นของแรกของเราทุกอย่าง เรารักเค้ามาก รอเค้าตลอดตอนนั้นไม่เคยคิดเลยว่าจะได้คบกัน พอมาคบกันเราดีใจมากๆๆ  

พอคบกันช่วงแรกๆ ตอนนั้นยอมรับว่าเราคุยกับคนอื่น อันนี้สำนึกผิดมากๆ เค้าจับได้เค้าร้องไห้ เราก็ขอโทษจะไม่ทำอีก หลังจากเหตุการณ์นั้นเราก็ไม่คัยกับใครเลยคุยกับเค้าคนเดียว พอมีช่วงนึงแฟนเราเค้าบอกกับเราว่าอยากอยู่คนเดียว อยากลองห่างกับเรา ตอนนั้นเราเครียดมากทำไมเพราะอะไร ทำไมต้องห่าง เค้าก็ไม่สนใจเราเลยบล็อกเฟสเรา บล็อกเบอร์เรา แล้วก็ไปเที่ยวผับเกือบทุกคืน เราเลิกกันไปได้2อาทิตย์ เราร้องไห้ทุกวันทำใจไม่ได้ คำถามอยู่ในใจตลอดว่าเพราะอะไร ทำไม แต่เค้าก็กลับมา เค้ามารับเราที่รร.พาไปบ้านเค้า เราดูโทรศัพท์ เราเห็นเค้าคุยกับคนอื่น ตอนนั้นหน้าชาไปหมด ที่เลิกกันไป2อาทิตย์เราถามเค้าตลอดว่ามีคนอื่นใช่ไหม แต่เค้าก็ปฏิเสธตลอด เราเห็นเค้าคุยกับคนอื่น เราเลยบอกเลิกเค้า(แต่เรายังอยู่บ้านเค้านะคะ) เราก็เลยบอกมห้ไปส่วเราที่บ้าน แล้วเลิกยุ่งกับเรา เค้าก็ร้องไห้ บอกเราว่าไม่ได้คุยทั้งๆที่เราเห็นกับตาตัวเอง  เราก็ทั้งโกรธทั้งเสียใจ ทำไมต้องโกหก ทำไมไม่พูดกันตรงๆ  เราก็จะเลิกอยางเดียว เค้าก็มากอดขาเรา ร้องไห้ฟูมฟาย เราก็ให้อภัย แล้วหลังจากนั้นเค้าก็ไม่ทำอีก พอเค้าสอบติดทหาร แรกๆไปอยู่ค่ายเค้าโทรหาเราตลอดกลัวเราจะมีคนอื่นบ้างละ บอกคิดถึง คาสายกันทุกวันจนถึงเช้า แต่พอมาช่วงหลังๆ(ตอนนี้) เค้าแถบไม่คุยกันเลย บางครั้งออนแต่ก็ไมาเปืดอ่านแชทเรา โทรหากันสักวายก็ไม่มี เค้าบอกงานเยอะบ้าง ติดเพื่อนบ้าง แต่งานเยอะทำไมมีเวลาออนเฟส เล่นเกมทั้งวันเลย พอเราถามเะไรนิดหน่อยก็โวยวายหงุดหงิดใส่ตลอดๆ มั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่เป็นแบบนี้ เราพยายามเข้าใจเค้าทุกอย่าง แต่การกระทำของเค้ามันเปลี่ยนไปหมดเลย เราทำยังไงดีคะ จะทนต่อไปหรือพอแค่นี้ดี