เรากับแฟนอยู่กินกันมา 10 ปีแล้ว (แต่งงานแล้ว) ไม่เคยมีปัญหาให้ทะเลาะกันเลยเนื่องจากเราไม่ใช่ผู้หญิงง้องแง้ง
แต่พอเราย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านแฟน เรารู้สึกอึกอัด งานบ้านเยอะ กลับจากทำงานเราต้องทำงานบ้าน นู้นนี่นั้น ซึ่งกว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาประมาณ 2 ชม.วันหยุดซึ่งมีวันอาทิตย์วันเดียวก็ทำงานบ้านตั้งแต่เช้ากว่าจะเสร็จก็บ่ายโมงบ่ายสอง แล้วก็ไม่ข่อยจะส่วนตัวพักหลังที่แม่สามีเลี้ยงลูกให้เราเค้าก็จะพาลูกเรากับหลานเข้ามาเล่นให้ห้องเราดูทีวีและนอนเล่นบนที่นอนเรา ซึ่งเราไม่ชอบให้ใครมาเล่นที่นอนเราเลย ที่บ้านอยู่กัน 6 คน มีเรา สามี แม่ย่า หลานอีก 2 และลูกเรา และวันอาทิตย์พี่ชายและพี่สะใภ้แฟนเราถึงจะมา บางอาทิตย์ก็ไม่มา ภาระทุกอย่างในบ้านจึงตกเป็นของเราทั้งงานและค่าใช้จ่าย ชนิดว่า รายได้ 5-6 หมื่นต่อเดือนยังติดลบ เรื่องนี้เรายังพอทำใจได้ แต่ที่ทำใจไม่ได้คือ แม่สามี ที่เหมือนจะเป็นคนปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ ต่อหน้าแฟนเราอย่างลับหลังอย่าง ไม่พอใจแฟนเราก็มาลงที่เราแต่กับลูกตัวเองไม่กล้าเพราะกลัวลูกไม่รัก ขนาดช่วงเราท้องโตเป็นวันหยุด เรายังต้องทำกับข้าวให้แม่สามี พี่ชายและพี่สะใภ้กิน แล้วแม่แฟนก็พูดขำๆว่า ให้คนท้องทำกับข้าวให้กินแล้วก็เหมือนจะขำๆ (แฟนเราไปทำงาน) เวลาญาติเรามาแกก็มาคุยด้วยดีอยู่หรอกแต่ญาติๆเราต้องทำกับข้าวกินเอง ซึ่งต่างจากญาติๆพี่สะใภ้แกกระตื้อรื้อร้นที่จะทำกับข้าวให้กิน มันต่างกันนะคะ บางทีแม่เรามาแกก็ไม่ช่วยแม่เราทำงานบ้านทำกับข้าว แม่เราก็เหมือนคนใช้ บางทีแกก็ไปนินทาเราให้แม่เราฟังว่าเราขี้เหนียว (แกคงจะเปรียบเทียบกับลูกชายคนโตแกเพราะเวลามาทีเค้าก็จะซื้อผลไม้มาให้กิน 5 โล 10 โล) แต่เราซื้อมาครั้งละ 2 – 3 โล แต่ อาทิตย์หนึ่งเราซื้อ 2-3 ครั้ง พร้อมกับค่ากับข้าวที่ต้องซื้อด้วยไปทีหมดเกือบพันตลอดแล้วอาทิตย์หนึ่งเราก็ไปตลาดบ่อย แต่เราก็ไม่เคยมีความดีดูเหมือนจะติดลบด้วยซ้ำ เราทะเลาะกับแฟนเราเรื่องแม่บ่อยมาก เราอยากย้ายออกจากบ้านนั้นเล่าปัญหาทุกอย่างให้แฟนเราฟัง เค้าฟังแต่เค้าบอกว่าให้อดทนหน่อยได้มั้ย เราคิดว่าเราทนไมไหวแล้วเพราะมันเป็นปัญหาที่แก้ไขไรไม่ได้ ได้แต่ทนเกิดปัญหาขึ้นก็ทนๆๆๆ เราสิจะแย่ เราเลยจะย้ายออกมาเองโดยที่ให้เค้าอยู่กับแม่ไป แล้วลูกเราก็พลัดกันเลี้ยง รบกวนเพื่อนๆช่วยคิดหน่อยค่ะว่าเรา จะย้ายออกมาเองเลยดีมั้ย หรือเราต้องทนจนกว่าจะมีใครตายจากกันไป เพราะเราก็ป่วย ตอนนี้เราคิดจะย้ายออก แต่เรากลัวเราเลือกทางผิดสำหรับลูกเรา ขอบคุณค่ะ (เรากับแฟนยังรักกันดี)
อยู่บ้านแม่สามีแล้วไม่มีความสุข ทำไงดีคะ
แต่พอเราย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านแฟน เรารู้สึกอึกอัด งานบ้านเยอะ กลับจากทำงานเราต้องทำงานบ้าน นู้นนี่นั้น ซึ่งกว่าจะเสร็จก็ใช้เวลาประมาณ 2 ชม.วันหยุดซึ่งมีวันอาทิตย์วันเดียวก็ทำงานบ้านตั้งแต่เช้ากว่าจะเสร็จก็บ่ายโมงบ่ายสอง แล้วก็ไม่ข่อยจะส่วนตัวพักหลังที่แม่สามีเลี้ยงลูกให้เราเค้าก็จะพาลูกเรากับหลานเข้ามาเล่นให้ห้องเราดูทีวีและนอนเล่นบนที่นอนเรา ซึ่งเราไม่ชอบให้ใครมาเล่นที่นอนเราเลย ที่บ้านอยู่กัน 6 คน มีเรา สามี แม่ย่า หลานอีก 2 และลูกเรา และวันอาทิตย์พี่ชายและพี่สะใภ้แฟนเราถึงจะมา บางอาทิตย์ก็ไม่มา ภาระทุกอย่างในบ้านจึงตกเป็นของเราทั้งงานและค่าใช้จ่าย ชนิดว่า รายได้ 5-6 หมื่นต่อเดือนยังติดลบ เรื่องนี้เรายังพอทำใจได้ แต่ที่ทำใจไม่ได้คือ แม่สามี ที่เหมือนจะเป็นคนปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ ต่อหน้าแฟนเราอย่างลับหลังอย่าง ไม่พอใจแฟนเราก็มาลงที่เราแต่กับลูกตัวเองไม่กล้าเพราะกลัวลูกไม่รัก ขนาดช่วงเราท้องโตเป็นวันหยุด เรายังต้องทำกับข้าวให้แม่สามี พี่ชายและพี่สะใภ้กิน แล้วแม่แฟนก็พูดขำๆว่า ให้คนท้องทำกับข้าวให้กินแล้วก็เหมือนจะขำๆ (แฟนเราไปทำงาน) เวลาญาติเรามาแกก็มาคุยด้วยดีอยู่หรอกแต่ญาติๆเราต้องทำกับข้าวกินเอง ซึ่งต่างจากญาติๆพี่สะใภ้แกกระตื้อรื้อร้นที่จะทำกับข้าวให้กิน มันต่างกันนะคะ บางทีแม่เรามาแกก็ไม่ช่วยแม่เราทำงานบ้านทำกับข้าว แม่เราก็เหมือนคนใช้ บางทีแกก็ไปนินทาเราให้แม่เราฟังว่าเราขี้เหนียว (แกคงจะเปรียบเทียบกับลูกชายคนโตแกเพราะเวลามาทีเค้าก็จะซื้อผลไม้มาให้กิน 5 โล 10 โล) แต่เราซื้อมาครั้งละ 2 – 3 โล แต่ อาทิตย์หนึ่งเราซื้อ 2-3 ครั้ง พร้อมกับค่ากับข้าวที่ต้องซื้อด้วยไปทีหมดเกือบพันตลอดแล้วอาทิตย์หนึ่งเราก็ไปตลาดบ่อย แต่เราก็ไม่เคยมีความดีดูเหมือนจะติดลบด้วยซ้ำ เราทะเลาะกับแฟนเราเรื่องแม่บ่อยมาก เราอยากย้ายออกจากบ้านนั้นเล่าปัญหาทุกอย่างให้แฟนเราฟัง เค้าฟังแต่เค้าบอกว่าให้อดทนหน่อยได้มั้ย เราคิดว่าเราทนไมไหวแล้วเพราะมันเป็นปัญหาที่แก้ไขไรไม่ได้ ได้แต่ทนเกิดปัญหาขึ้นก็ทนๆๆๆ เราสิจะแย่ เราเลยจะย้ายออกมาเองโดยที่ให้เค้าอยู่กับแม่ไป แล้วลูกเราก็พลัดกันเลี้ยง รบกวนเพื่อนๆช่วยคิดหน่อยค่ะว่าเรา จะย้ายออกมาเองเลยดีมั้ย หรือเราต้องทนจนกว่าจะมีใครตายจากกันไป เพราะเราก็ป่วย ตอนนี้เราคิดจะย้ายออก แต่เรากลัวเราเลือกทางผิดสำหรับลูกเรา ขอบคุณค่ะ (เรากับแฟนยังรักกันดี)