นี่คือคำตอบของน้องในพื้นที่คนหนึ่ง หลังจากผมถามถึงชีวิตความเป็นอยู่ภายใต้สถานการณ์ความรุนแรง ที่คนไกลๆอย่างเราได้ยินข่าวตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ซึ่งเป็นเรื่องที่ดูน่ากลัวในการจะเดินทางไปเยี่ยมเยือนดินแดนแห่งนั้น . . . วันนี้ผมได้มีโอกาสได้เดินทางลงมาสัมผัสด้วยตัวเองแล้ว ขอพาทุกท่านที่สนใจร่วมเดินทางไปด้วยกันเลยครับ . . . เพราะอยากรู้จึงต้องมา "นราธิวาส" . . .

นราธิวาส เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคใต้ของประเทศไทย เป็นจังหวัดชายแดนใต้สุดของประเทศไทย มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่บนชายฝั่งทะเลตะวันออกของแหลมมลายู ห่างจากกรุงเทพฯ ทางรถยนต์ประมาณ 1,149 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางไม่น้อยกว่า 15 ชั่วโมง ผมจึงเลือกเดินทางทางอากาศ โดยมี 2-3 สายการบินที่บินลงไปถึงท่าอากาศยานนราธิวาสโดยตรง
รอขึ้นเครื่องที่สนามบินดอนเมือง เท่าที่สังเกตเห็นส่วนใหญ่ผู้โดยสารจะมีแต่ข้าราชการ ทหาร ตำรวจ และประชาชนในพื้นที่ ไม่มีคนที่ดูเป็นนักท่องเที่ยวเลย นอกจากตัวผมเอง
โดยใช้เวลาเพียงประมาณ 1 ชั่วโมง 30 นาที ก็ถึงท่าอากาศยานนราธิวาส เป็นสนามบินที่สวยดีเหมือนกันมีวิวภูเขาด้วย
จากนั้นก็ต้องเดินตากแดดเข้าอาคารผู้โดยสาร (แต่มีร่มให้ทางลงเครื่อง)
ความรู้สึกแรกหลังจากออกจากเครื่องก็คือกลิ่นเค็มๆของทะเล และอากาศร้อนชื้นแบบภาคใต้ ผมเดินเข้าตัวอาคารด้วยใจเต้นรัว ไม่ได้กลัวนะครับแค่ตื่นเต้น เพราะไม่รู้จะต้องไปเจออะไรข้างหน้าบ้าง เข้าไปก็จะเจอสายพานรับกระเป๋าเลย โดยวันที่ไปมี จนท ทหารยืนรอเต็มไปหมด ทราบภายหลังว่ามีดารา นักร้อง เดินทางมาโชว์ตัวกันหลายคน นั่งรอในอาคารผู้โดยสารซักพักน้องๆที่นัดมารับก็มาถึง
ซ้อนมอเตอไซค์กลับเข้าตัวเมืองกัน ประมาณ 15 กม.ก็ถึงตัวเมืองนราธิวาส ระหว่างทางก็มีด่านตรวจของ จนท ทหาร อยู่เป็นระยะๆ
ในใจก็คิดว่า " ก็ดูสงบเรียบร้อยดีนี่ ชาวบ้านก็อยู่กันอย่างปกติ "
เอาของไปเก็บที่โรงแรมตันหยง เป็นโรงแรมที่มีชื่อเสียงของจังหวัด อยู่กลางใจเมือง เค้าน่าจะดูแลความปลอดภัยดี จึงเลือกนอนที่นี่
แล้วเริ่มภารกิจเก็บ อช. ต่อทันที จากตัวเมืองมาประมาณ 10 กม. ก็ถึงอุทยานแห่งชาติอ่าวมะนาว – เขาตันหยง  
ยังไม่มีการเก็บค่าธรรมเนียมในการเข้า
เป็นอุทยานที่เงียบสงบดีถึงแม้วันที่ไปเป็นวันเสาร์ แต่นักท่องเที่ยวก็ไม่เยอะมาก
ชาวบ้านมานั่งปิกนิกกันใต้ต้นสนริมทะเล เป็นภาพที่งดงามอบอุ่น
มีวิวทะเล หาดทรายขาว สลับกับโขดหิน กระจัดกระจาย อยู่ทั่วบริเวณ
เดินไปจุดชมวิว 200 เมตร ทางเดินสบายๆ
จุดชมวิวเป็นเนินเตี้ยๆ มองเห็นหาดและทะเลได้กว้างไกลขึ้น
มุมมองจากบนจุดชมวิว
ภาพความสวยงามทางธรรมชาติ
เป็นอุทยานฯที่สัตว์ต่างๆเดินไปมาได้อย่างอิสระ
มุ่งหน้าไปทาง อ. ระแงะ  6 กิโลเมตรจากตัวเมือง ก็จะถึงวัดเขากง หรือพุทธมณฑลจังหวัดนราธิวาส
พระพุทธทักษิณมิ่งมงคล พระพุทธรูปสีทองปางปฐมเทศนาขัดสมาธิเพชรอยู่บนยอดเขา องค์พระเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กประดับด้วยโมเสกสีทอง หน้าตักกว้าง 17 เมตร ความสูงวัดจากพระเกศบัวตูมถึงบัวใต้พระเพลา 24 เมตร จัดเป็นพระพุทธรูปกลางแจ้งที่งดงามและใหญ่ที่สุดในภาคใต้
มีศาลาอยู่รอบๆบริเวณ มีความเงียบสงบสวยงาม
วิวจากหน้าองค์พระบนยอดเขา
ทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดี
หลังจากนั้นก็กลับเข้าเมือง ด่านตรวจของ จนท ทหาร จะมีอยู่เยอะ โดยเฉพาะเส้นเข้าตัวจังหวัด ตัวอำเภอ ทำให้ดูอุ่นใจขึ้นเยอะ
แวะเดินเที่ยวตลาดน้ำยะกัง
เป็นตลาดชาวบ้านมีเฉพาะเสาร์อาทิตย์
ขายอาหาร และขนมแปลกๆ (แปลกสำหรับผู้มาเยือน)
มีขายอาหาร และขนมเป็นหลัก แม่ค้าน่ารัก เห็นผมไม่รู้จักก็จะพยายามบอกเล่า
ใครสื่อสารภาษาไทยได้ก็คุยกันโดยตรง ใครไม่ถนัดภาษาไทย ก็คุยผ่านน้องๆเป็นล่าม
ข้าวซอยใต้
ขนมปูตู เป็นขนมแป้งเหนี่ยวนุ่มใส้มะพร้าวหอมหวาน
ขนมบาตาบูโระ ไส้ทำจากมะละกอขูดและต้มแล้วนำไปผัดน้ำปลาจนแห้ง ห่อหุ้มด้วยแป้ง ราดด้วยน้ำกะทิ
กลิ่นรสคล้ายๆทาโกะยากิ
กล้วยทอด
ตลาดตั้งอยู่ริมแม่น้ำ มีที่ให้นั่งพักผ่อนหย่อนใจ
หาดนราทัศน์ยามเย็น สถานที่พักผ่อนหย่อนใจใกล้เมือง
เรือประมงออกทะเล
เรือบนแม่น้ำบางนรา
มีทางเดินยื่นลงไปในทะเล จริงๆควรจะเป็นที่ชิลล์ๆ
แต่ไม่ใช่เลย เหมือนเป็นที่แว้นมอเตอไซค์ของวัยรุ่นมากกว่า วุ่นวายมากกกก
ชุมชนประมงริมน้ำบางนรา
มื้อเย็น บอกน้องว่าชอบกินข้าวยำ น้องๆเลยพาไปกินร้านประจำ จานละ 20 บาท ของถูกและอร่อย มีอยู่จริง
กลับเข้าที่พักก่อนจะมืดค่ำ
มีด่านตรวจหน้าโรงแรมเลย ปลอดภัยหายห่วง
..... ไว้มาต่อของวันรุ่งพรุ่งนี้ครับ .....