ทำงานโรงแรมมาสมัครงานตำแหน่งรีซีฟสโตร์แต่พอได้ทำจริงๆมันมั่วไปหมดทำทั้งรับสมัครคนเข้าทำงาน จัดซื้อ รีซีฟสโตร์ และบางทีต้องไปช่วยในครัว
เช้ามาต้องไปรดน้ำดาวเรือง/เก็บรูปอาหารของfbส่งนาย/ทำความสะอาดออฟฟิต/จัดน้ำชาอาหารและไปไหว้เจ้าที่สามที่ /ดึงข้อมูลสแกนนิ้วส่งเมลให้สำนักงานใหญ่ /ไปส่งเอกสารตามสถานที่ราชการ/ไปแบงค์/ไปซื้อของ/งานอื่นมาแซกแซงเยอะมากมีมาใหม่ได้ทุกวันกว่าจะได้มาทำงานสโตร์จริงๆก็หลังบ่ายโมงระหว่างนี้ยังมีงานอื่นๆมาตอดอีกนะแล้วงานเราก็ได้ทำนิดๆหน่อยๆเวลานายมาถามงานนี่ท้อที่สุดจุกอกเลิกงานห้าโมงแต่กลับบ้านหกโมงแทบทุกวันเราบ่นเกินไปไม๊แล้วจะทำต่อไปดีไม๊ พูดง่ายๆเบ๊ทั่วไป ที่เสียใจคือนายจะขึ้นเงินแต่ขึ้นให้คนอื่นๆใครที่ฐานสูงแล้วไม่ขึ้น12000นี่สูงแล้วเหรอ (วะ)เซอร์วิสก็ไม่รุ้จะมีชาติไหน...กินข้าวก็ต้องรีบๆยัดๆแล้วรีบมาทำงานที่พิมพ์มาทั้งหมดจริงๆแค่อยากระบายเท่านั้นเอง😂😂เพราะว่าวันนี้เกเรไม่ไปทำงาน..ใครมีวิธีหรือมุมมองไหนที่จะช่วยทำให้เรามีพลังสู้งานบ้างตอนนี้ยอมรับว่าหมดพลังท้อแท้เหนื่อยหน่ายกับงานที่ต้องลุ้นทุกวันว่าจะได้ทำงานนอกอะไรอีกแรกๆก็สนุกดีได้เรียนรุ้อะไรใหม่ๆแต่เจอมาเข้าสี่เดือนแล้วและมากขึ้นๆเท่าที่ทำอยุ่มันก็ล้นกินเวลาไปค่อนวันแล้ว  เริ่มท้อจริงๆ**ขอบคุณและน้อมรับทุกคำแนะนำและคำติชมค่ะ
***แท็กผิดรึเปล่าไม่รุ้  กับกระทู้แรก  /เพิ่งสมัครสมาชิกหมาดๆเองค่ะ😁😁