กินเหล้า เอาเงินไปเลี้ยงน้องสาย เอาเวลาไปเข้ารับน้อง ทำกิจกรรมมหาลัย
งานชมรม งานสโม สภาฯ ทำกิจกรรม เข้าสังคม และแบ่งเวลาไปทำสิ่งที่ชอบบ้าง สิ่งที่ผมชอบคือการนั่งพูดคุย
พบปะผู้คนที่มีความรู้ ศึกษาหาความรู้เรื่องที่อยากรู้ อ่านหนังสือที่อยากอ่าน พบเจอทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ
และเรียนให้เต็มที่ งานพิเศษก็ทำบ้างเล็กๆน้อยๆ ช่วยอาจารย์ทำวิจัย เป็น TA บ้าง
(สรุปโดยคร่าวๆคือ มันออกจะ balance แบบกิจกรรม 25% นันทนาการเข้าสังคม 25% และทำในสิ่งที่ตนเองชอบ 25% และเรียน 25%)
ตอนนั้นคิดเสมอว่าพยายามกับเรื่องเรียนให้เต็มที่ และแบ่งเวลาไปให้สิ่งอื่นบ้างก็พอ (ก็จบมาได้เกรดระดับเกียรตินิยมอันดับ 2)
แต่พอจบมาแล้วผมคิดว่า เฮ้ย ที่ทำตอนอยู่มหาลัยมันไม่พอ ผมมองเห็นเพื่อนต่างคณะ
เขาวางแผนหาเงิน หาทางลงทุนกับเงินที่น้อยนิด หวังรวยกัน เขาวางแผนกันเป็นช็อตๆ
(ไม่ใช่แค่ออกไปทำแค่งานพิเศษชั่วโมงละ 30-40 บาทงกๆคิดแค่จะออมเงินเช้าชามเย็นชามไปวันๆ
แบบไม่หวังกำไรหรือหวังรวยในอนาคตอะครับ)
คือเพื่อนหลายๆคนที่คิดแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกทึ่งในตัวพวกเขามาก คือ เขามีทั้ง vision
มีทั้งแผนการ และเป้าหมาย คิดถึงอนาคต วิเคราะห์ทุกอย่างซะเสร็จสรรพ
ผมรู้สึกเสียดายมากที่ไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้มาก่อน มัวแต่คิดแบบเด็กๆว่า แค่ตั้งใจเรียนก็พอ แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบก็พอ โดยไม่ได้คิดถึงแผนการทางการเงินในอนาคตอะไรแบบนี้ ไม่เคยศึกษาลู่ทางการหาเงิน การทำเงิน แทบไม่เคยใช้เวลาว่างในการศึกษาอะไรที่มันจำเป็นในโลกเศรษฐกิจมาก่อนเลย (ทำเหมือนกับเรื่องพวกนั้นมันอยู่ไกลตัว)
เสียดายเวลาในมหาลัยอะครับ มัวแต่ทำเรื่องไร้สาระไปเยอะเลย
งานชมรม งานสโม สภาฯ ทำกิจกรรม เข้าสังคม และแบ่งเวลาไปทำสิ่งที่ชอบบ้าง สิ่งที่ผมชอบคือการนั่งพูดคุย
พบปะผู้คนที่มีความรู้ ศึกษาหาความรู้เรื่องที่อยากรู้ อ่านหนังสือที่อยากอ่าน พบเจอทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ
และเรียนให้เต็มที่ งานพิเศษก็ทำบ้างเล็กๆน้อยๆ ช่วยอาจารย์ทำวิจัย เป็น TA บ้าง
(สรุปโดยคร่าวๆคือ มันออกจะ balance แบบกิจกรรม 25% นันทนาการเข้าสังคม 25% และทำในสิ่งที่ตนเองชอบ 25% และเรียน 25%)
ตอนนั้นคิดเสมอว่าพยายามกับเรื่องเรียนให้เต็มที่ และแบ่งเวลาไปให้สิ่งอื่นบ้างก็พอ (ก็จบมาได้เกรดระดับเกียรตินิยมอันดับ 2)
แต่พอจบมาแล้วผมคิดว่า เฮ้ย ที่ทำตอนอยู่มหาลัยมันไม่พอ ผมมองเห็นเพื่อนต่างคณะ
เขาวางแผนหาเงิน หาทางลงทุนกับเงินที่น้อยนิด หวังรวยกัน เขาวางแผนกันเป็นช็อตๆ
(ไม่ใช่แค่ออกไปทำแค่งานพิเศษชั่วโมงละ 30-40 บาทงกๆคิดแค่จะออมเงินเช้าชามเย็นชามไปวันๆ
แบบไม่หวังกำไรหรือหวังรวยในอนาคตอะครับ)
คือเพื่อนหลายๆคนที่คิดแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกทึ่งในตัวพวกเขามาก คือ เขามีทั้ง vision
มีทั้งแผนการ และเป้าหมาย คิดถึงอนาคต วิเคราะห์ทุกอย่างซะเสร็จสรรพ
ผมรู้สึกเสียดายมากที่ไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้มาก่อน มัวแต่คิดแบบเด็กๆว่า แค่ตั้งใจเรียนก็พอ แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบก็พอ โดยไม่ได้คิดถึงแผนการทางการเงินในอนาคตอะไรแบบนี้ ไม่เคยศึกษาลู่ทางการหาเงิน การทำเงิน แทบไม่เคยใช้เวลาว่างในการศึกษาอะไรที่มันจำเป็นในโลกเศรษฐกิจมาก่อนเลย (ทำเหมือนกับเรื่องพวกนั้นมันอยู่ไกลตัว)