❤️ทริปนอกประเทศครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปเพราะเจ้านายเลือกให้ว่าจะพาไปโดยใช้บริการทัวร์บริษัทหนึ่ง หากใครอ่านจบแล้วอยากรู้ว่าบริษัทอะไรหนอ เค้าใบ้ให้ในชื่อกระทู้แล้วเด้อ เพราะเรื่องดีก็เราก็เล่า เรื่องไม่ดีก็เล่า กลัวเค้ามาฟ้องจังเด้ (ตัวสั่นนน)❤️



ก่อนเริ่ม จะให้รายละเอียดคร่าวๆโดยทั่วไปของทริปก่อน ไม่ต้องหวังจะได้ความรู้จากกระทู้ เพราะอยากเม้าให้ฟังเฉยๆ ไปกะทัวร์ ไม่รู้อะไรเลยจ้า
วันเดินทาง: 28-30 ก.ค.60
เวลา: ไป 10.10 ถึง 13.45
                            กลับ 21.35 ถึง23.20 (ของจริงดีเลย์โพด ทั้งไปทั้งกลับ)
สายการบิน: แอร์เอเชีย
สกุลเงิน: เงินหยวน 4.96/ เงินHK 4.32(มาเก๊า-ใช้ได้ทั้งเงินหยวนและดอลล่าฮ่องกง แต่แนะนำใช้ดอลล่าดีกว่า เพราะค่าเงินอ่อนกว่าเงินหยวน ส่วนจูไห่ใช้เงินหยวนจ้า)
ภูมิอากาศ: รับรู้ว่าเท่าบ้านเรา อาจมีฝน พกร่มไปด้วย แต่ไม่ได้ใช้อ่ะ พอดีมีโชค
เวลา: เร็วกว่าไทย1ชม.
ภาษา: จีน อังกฤษ( หราาา เด่วเม้าให้ฟังต่อไป)
กระแสไฟ: 110 โวล์ท และ 220 โวล์ท มี2แบบ ขาเหลี่ยม2ขา กับขากลมหรือขากลมโต2ขา ตามระบุในคู่มือทัวร์ (ชีวิตจริง ก็ไม่สนอี๊แอ๊ดใดๆทั้งสิ้น ชาร์จไม่ได้ก็ไม่ชาร์จ)
powerbank: ระบุไว้ในคู่มือทัวร์ว่า "ทางเมืองจีน จำกัดความจุไม่เกิน10,000 mah และต้องมีปริมาณความจุบอกอย่างชัดเจน และหิ้วขึ้นเท่านั้นห้ามโหลดดด!!" เชื่ออย่างสุดใจ เพิ่งซื้อใหม่เพื่องานนี้ก็พกมาไม่ได้ เพราะความจุ 11,000 mah พอถึงสนามบิน หน.ไกด์ชวนคุยเรื่องนี้พอดี ก็บ่นให้เค้าฟัง หน.ไกด์หยิบของตัวเองมาโชว์ที่ 12,000 mah พร้อมบอกว่า ผมไปกี่ทีๆ อันนี้ก็เข้าได้นะเอ้าาาาา!! ผี แล้วมัยไม่แก้ในคู่มือล่ะหวะ เซ็ง ต้องเกาะชาวบ้านเค้าอีก
น้ำหนักปาเก๋า: 2ชิ้นไม่เกิน7โล ถ้ามาเป็น family เวลาเช็คอิน ถัวๆไปกันได้
งบประมาณ เจ้านายให้มา 7,000THB รวมช้อปปิ้งยังเหลือกลับไทยอีก 1,000บาท ถ้าไม่ช็อป แบบประหยัดๆเลย 3,000 ก็ยังได้อยู่

Part 1 Day 1มาเก๊าาา
    ก่อนขึ้นเครื่อง เจ้านายสั่งพิซซ่ามาให้รองท้อง จริงๆไม่ต้องซื้อเลี้ยงก็ได้ เงินก็ให้แล้ว แต่ก็ยังใจดี ตั้งใจว่าจะประหยัดเอาเงินเหลือกลับมาให้ได้ แต่เครื่องดีเลย์ แล้วในคู่มือทัวร์บอกไว้ว่า จะได้กินข้าวอีกที ก็มื้อเย็นเลยนะ เลยสั่งอาหารบนเครื่องมาลองทาน


เมนูที่1 Pak Naseer's Nasi Lemak หรือ ปาก นาเซียร์ส นาซี เละมาก? อ่านงี้ช่ะ?
สจ๊วตบอกว่า เมนูที่ยูจะสั่ง ไม่มีอ่ะ เอาอันนี้ม่ะ ที่มาเลเค้าชอบกินกันนะ อ่ะ ได้ ยูหล่อ เราเชื่อยู


เนี่ยไง เละมากกไงเละมากก มีข้าว มีไก่(มั้ง) คลุกอะไรที่เหมือนพริกแกงมันๆมา มีถั่วลิสง กับปลาข้าวสาร เอ่อออ เอาไรมาอร่อย ก้อพอกินได้ แต่กินไม่หมด ปลาข้าวสารอร่อยอยู่อย่างเดียว คราวหลังจาก150 บาท เอาแต่ปลาข้าวสารคลุกข้าวได้ป่าวววแล้วคิดเค้า50 ได้ป่าววววจ้ะยู
เมนูที่2 ตรงกลาง Hokkien style Fried noodle นิยามคือผัดหมี่เจ จบจ้า
เมนูที่3 Chicken Lasagne หรือ ลาซ่านญ่าไก่   อร่อยดี กินได้
เมนูที่4 อร่อยสุด แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมา มาม่าคัพเกาหลี แบรนด์รัยม่ะรุ แย่งกินกันจนน้ำขอด ถูกสุด ดันอร่อยสุด งงใจ เผ็ดร้อนพริกไทยน้ำซุปกลม พร้อมปูอัดฉีกฝอย เส้นนุ่มเหนียว  

          ถึงมาเก๊า ผ่านตม.หญิง หน้าตาปวดขี้ ไม่มีรอยยิ้มสักนิด ให้กับคำว่าแต้งกิ้วของเรา แถมยังใส่อารมณ์กับ passport holder มุ้งมิ้งที่เราสั่งซื้อมา ว่าให้ถอดออก!


อุตส่าห์สั่งซื้อมาจาก Shoppee ฉลองกับการออกนอกประเทศ ไม่ไยดีเลยกับความมุ้งมิ้งเค้าเลยนะ

ที่แรกที่ไกด์ท้องถิ่นสาว พาเราไปคือ the venesian resort
มาเก๊าที่เราชอบมาก มีอยู่ 3 เรื่อง คือ
1. wifi free มีอยู่ทุกที่ ไปเที่ยวไหนก็อัพเฟส ส่งอวดเพื่อนได้ทันที

2.บ้านเมืองสะอาด แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง ดูเหมือนอยู่ระหว่างก่อสร้าง บางทีก็ให้อารมณ์เหมือนเกาหลีเหนือ เวลา2-3 ทุ่ม บ้านเราคือคึกคักเลย แต่บ้านเค้าเหมือนตี2ล่ะ รถน้อยๆ เหงาๆหน่อย


3. รถtaxiดูดี ดูใหม่ จำเป็นสีขาวดำ เหมือนรถตำรวจ แต่แฝงความคิขุ ด้วยป้ายโฆษณา


          มาพูดถึง "เวเนเชี่ยน" นึกว่าเป็นคอมมูนิตี้มอลล์ที่ทำเป็นแม่น้ำมีเรือไหลผ่าน เหมือนสวนน้ำเดอะมอลล์บางแค ที่วนไปเรื่อยๆ ของจริงที่เพิ่งรู้คือมันอยู่ในโรงแรมและอยู่ชั้น2ด้วย  ก้าวลงจากรถ แล้วต๊กกะใจ นี่มันทัวร์จีนลงชัดๆ มองทางไหนก็รถบัสจีน จีน จีน ชิหายล้าวว
เจอราชวงศ์(แย่ง)ชิง กับราชวงศ์(ห้ำ)ฮั่น เก็บความเกรงใจไว้ลึกๆ เราต้องชนะในศึกนี้!
         ชั้นแรกของโรงแรม จะมีร้านขายของแบรนด์เนม อารมณ์เหมือนพารากอนบ้านเรา แล้วตรงกลางทางเดินจะมีร้านของฝาก ขายขนม
นมเนย ที่ขึ้นชื่อ เช่น ชานมไข่มุก ทาร์ตไข่ ทองพับ ทองม้วน หมูแผ่น


ทาร์ตไข่ 10 mop หรือ 50 บาทไทย กว่าจะได้กิน ไหนเค้าบอกคนที่นี่พูดอังกฤษได้ไง จะร้องไห้ รสชาติอร่อยอยู่ ส่วนชานมไข่มุก 28 mop มั้ง สั่งธรรมดา แต่ได้มาจืดสนิท เหมือนคนขายห่วงใยสุขภาพ ไข่มุกก็งั้นๆ เมืองไทยอร่อยกว่า


มองไปลิบๆเห็นคาสิโนมั้ยคะ เข้าไม่ถึงค่ะ ขึ้นชั้น2กันดีกว่า


ขึ้นมาเจอท้องฟ้าปลอมค่ะ กะร้านค้าแบรนด์เนม สอยเสื้อยีนต์ของ Bershka มา1ตัว ราคา 299 mop เงินไทยที่ 1,200 ถูกกว่าช็อปไทย ขายอยู่1,500 เป็นตัวที่เราใส่ในวันที่2 ของทริปจ้ะ


ดูคนดิ่ เบียดเสียดด


เจ้านายเดินมาบอกว่า คุณหันหลังโยนเหรียญลงในน้ำสิ เค้าว่าจะได้กลับมาใหม่นะ นี่ก็คิดนะ ว่ากลับมาทำไม ไม่เห็นมีรัยเลย แต่ก็เชื่อฟัง ทำตัวกะตือรือร้น อุว้าว! จริงหรอคะ ตื่นเต้นๆ โยนเหรียญสลึงลงไป ขี้งกโพดๆ

          หลังจากยอมแพ้ให้คนที่เวเนเชียนแล้ว ไกด์พาเราไปต่อที่ "เจ้าแม่กวนอิมริมทะเล" ถามว่าทำไมต้องไป ไม่รู้เหมือนกัน แชะภาพไว้1ภาพถ้วน


ฟ้ากะน้ำดูครึมๆอึมๆ เลยหันมาถ่ายตึกด้านหลังแทน สวยดี บ้านเมืองสะอาด รถใหม่หมด ไม่มีรถเก่าเลย


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ช่วงสาระมีอยู่จริง: โปรตุเกสสร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ในโอกาสส่งมอบคืนให้ประเทศจีน...จำแค่นี้พอ ฉลาดมากเด่วเอ๋อนะ
    ชมเสร็จ ไกด์พาไปซื้อฝาก (ตั้งแต่วันแรก) อารมณ์เหมือนร้านขนมหม้อแกงแม่กิมไล้บ้านเรา มีให้ชิม คนขายพูดไทยได้นิดหน่อย แต่รสชาติไม่ผีนะ อร่อยเลย


หน้าตาร้านที่โดนเอามาปล่อย


หมูแผ่นครึ่งโล 120 mop ได้มา3แผ่น แพ้คเกจสวยงามน่าซื้อฝาก รสชาติอร่อย กินกับข้าวต้ม รสชาติเหมือนหมูแผ่นกรอบๆไทย แต่เป็นแบบหนาเคี้ยวมันส์


ทองพับหมูหยอง รสชาติอร่อย แต่ขอเตือนอย่ากินบนที่นอน ร่วงกราว มดชอบมาก จากประสบการณ์จริง

          ซื้อของฝากเสร็จ รีบทำเวลาด่วนๆ เพราะเครื่องดีเลย์ ต้องรีบไปโบสถ์เซนต์ปอลล์ ก็ไม่เข้าใจอีกแหละว่า เราอยากไปดูโบสถ์ที่ถูกไฟไหม้ทำไมก่อนจะถูกปล่อยให้ลงเดินไป เราเริ่มชินกะรถ จะมีเพื่อนบางคน ทิ้งกระเป๋าไว้ เพราะขี้เกียจสะพาย ถ่ายรูปมา1แชะถ้วน ตามเคย


คนเยอะเป็นหนอนเลยจ้า ถึงล่ะ กลับล่ะนะ

ระหว่างทางไปจุดนั้นพบ ก็จะมีร้านขายเครื่องสำอาง หมูแผ่น ต่างๆนานา




          พอไปถึงจุดนัดพบที่รถจะมารับ มีปัญหาอ่ะแก คนขับปิดเครื่องหนี ไกด์ไม่สามารถติดต่อได้ ร้านอาหารมื้อค่ำก็มายื่นคำขาดว่าจะรอถึง3ทุ่มนะ ช้ากว่านี้อดแดรกกก เข้าใจ๋ แต่ตอนที่รอนี่มัน2ทุ่มครึ่งแล้วอ่ะแกร๊ ขาก็ล้า ข้าวก็หิว จำเมนูนาซีเละมากได้ป่ะ กินก็ไม่หมดกะว่าจะต้องมาโดน บะหมี่เป็ด ติ๋มซำกัดแล้วน้ำเนื้อน้ำกุ้งระเบิดในปาก แล้วพาสปอร์ต กล้อง บลาๆก็อยู่ในรถ ถ้าเค้าเชิดหายไป จะทำมาหากินอะไรอยู่ที่นี่ วันนี้ก็ต้องข้ามไปนอนที่จูไห่ ประเทศจีนอีก ถ้าเค้าไม่มาจริงๆนี่ งานเข้าเลยนะ สารพัดจะคิด สุดท้ายรถก็มา


ดูตึกดูฟ้า ระหว่างคิดว่าจะทำมาหากินอะไรดีถ้ารถไม่มา

          พอมาถึงไกด์ท้องถิ่นก็ด่าภาษาจีน คนขับก็ด่าภาษาจีนกลับ ไกดท้องถิ่นก็ดึงดราม่า ขออภัยๆ เสียใจจุงเบยย บรรยากาศอึมครึม คนขับจะแกล้งขับเบรคแรงๆใส่รึป่าวน้า  แต่ก็ไม่นะคะ ขับดีเหมือนเดิม พอถึงร้านอาหาร อาหารน่าทานมากกก รสชาติไม่ต้องพูดถึง ยกนิ้ว(กลาง)ให้



เรียงลำดับไปเลยนะคะ
1.เหมือนต้มฟักทองใส่ไก่ เหมือนเข้มข้น แต่ จืด แต่กินได้ 6/10
2.ไก่ต้มซอสอะไรไม่รู้ รสชาติเหมือนเจ้มจ้น แต่ จืด และ ไม่มีน้ำจิ้ม 6/10
3.ปลาทอด ทอดมาดี แต่ "จืด" ไม่มีอะไรราดให้เลย ไม่คิดจะราดรัยมาหน่อยหรืออ(ร้องแบบมารีญา) 4/10
4.ผักอะไรไม่รู้ผัดน้ำมัน ตามชื่อเลย เกลือก็ไม่ใส่มาให้ใช่ม่ะ ไม่อร่อย ไม่กินหล่ะ (ร้องแบบมารีญา) 2/10
5. ไก่ทอด ก็เหมือนปลาทอดนั่นแหละ ร้องไห้หาแม่ประนอม 4/10
6. กระดูกหมูอ่อนผัดอะไรไม่รู้ คือความดีงามของมื้อนี้แล้ว กรุบๆเค็มอ่อนๆอ่อนบับอีกนิดก็จืดล่ะอ่ะ (ยักไหล่1ข้าง) 6/10
7. แตงกวาหรือซูกินี่(ดูไม่ออก)ผัดน้ำมันใส่หมู อร่อยแบบกินเล่นได้ กินกะข้าวพากันจืด ร้องไห้หาน้ำมันหอย วิ่งไปกอดซอสภูเขาทองที่บ้าน 5/10
8.ซุปไข่ใสใส่ข้าวโพด รสชาติเหมือนซุปครีมข้าวโพดแบบฝรั่งผสมกับเปรี้ยวๆของจีน หรือมันบูด คือไม่รู้อะไรทั้งนั้นแล้วอ่ะ 5/10
ต้องเข้าใจก่อนว่าเค้าเป็นคนรักการกินมากจริงๆ เวลากินรัยไม่อร่อย เหมือนชีวิตไม่รู้จะอยู่ไปเผื่ออะไร ดาวน์มาก นิยามของกินกันตายที่แท้ทรู มื้อนี้ข้าวสวยอร่อยสุก ปกติต้องมีน้ำพริกจากทัวร์มาให้สิ มื้อนี้ไม่มี ตอนนั้นแค่พริกน้ำปลากะข้าว เราก็เต้นระบำได้แล้ว แต่มันไม่มี๊ไง โฮฮฺ

          นั่งรถข้ามด่านไปนอนจูไห่แบบเซ็งๆ เพราะรัยรุป่ะ เพราะที่พักมันถูกกว่าพักฝั่งมาเก๊าไง ก้าวข้ามฝั่งปุบ อากาศของจีนไม่ไหวเลย มันแปลกๆ ส่วนเพื่อนเราที่แพ้ง่าย คันหน้าสิวเห่อเป็นที่เรียบร้อย พร้อมการปรากฏตัวของไกด์ท้องถิ่นชาวจีนคนใหม่ นิสัยยจะเป็นยังไง เชิญพบใน part ต่อไปปปกับ จูไห่ ไห่ ไห่